په افغانستان کې فقر او فساد: د ماشومانو خرڅلاو څخه تر طالبانو د بانکونو پانګونې پورې

پداسې حال کې چې په ننګرهار کې یوه پښتنه کورنۍ د سختې غریبۍ له امله اړ شوې چې خپلې دوه کوچنۍ لوڼې وپلوري، د طالبانو والي په بامیان کې د ۳۰ میلیونه افغانیو پانګونه په یو خصوصي بانک کې پلان لري. دا څرګنده تضاد د طالبانو د مشرانو او د افغانستان د بېوزلو خلکو ترمنځ ژور واټن ښیي.

د افغان کورنیو د فقر بحران

ځایي سرچینې په ننګرهار کې راپور ورکوي چې یوه ۱۰ کسیزه کورنۍ د جلال آباد ښار په شپږمه ناحیه کې د ورانیو په منځ کې ژوند کوي. وروسته له هغه چې د کورنۍ پلار په یو ترافیکي پیښه کې معیوب شو، دا کورنۍ سختې بېوزلۍ ته ولوېده. پورونه او لوږه دې ته اړ کړي چې خپلې دوې لوڼې وپلوري، پداسې حال کې چې هیڅ مرستندویه اداره د دوی د لاسنیوي لپاره اقدام نه دی کړی.

د طالبانو د چارواکو فساد او شتمنۍ راټولونه

پداسې حال کې چې عام خلک له اقتصادي ستونزو سره مخ دي، د طالبانو ډیری مشران د شتمنیو راټولولو بوخت دي. ځینې طالب قوماندانان قیمتي زغره وال موټر، شاندار ماڼۍ، او څو میرمنې لري.

یوه له دغو چارواکو څخه ملا عبدالله سرحدي، د طالبانو والي په بامیان کې دی، چې د زابل پښتون دی. په تیرو درې کلونو کې یې میلیونونه افغانۍ راټولې کړي او اوس غواړي چې په یو خصوصي بانک کې ونډې وپېري. د هغه ورور، محمدخان غازي، تایید کړې چې ۳۰ میلیونه افغانۍ نقد لري او د پانګونې فرصتونه لټوي.

د رهبرانو او عامو خلکو ترمنځ روښانه تضاد

طالبان چې تل قومي شعارونه ورکوي او بېوزله پښتانه د ځانمرګو بریدونو لپاره جګړې ته استوي، اوس د خپلې شخصي شتمنۍ د زیاتوالي او د بانکونو پانګونو ته بوخت دي. د ننګرهار د فقیرې کورنۍ وضعیت یوازې د یوې ترخې واقعیت نمونه ده، چې ښیي طالبان آن د خپلو بېوزلو خلکو پروا نه لري، لا څه رسېږي د افغانستان نورو قومونو ته.

دا پراخېدونکی طبقاتي واټن او د طالبانو د چارواکو پراخ فساد، د عامه نارضایتۍ د زیاتوالي او د افغانستان د راتلونکي لپاره د احتمالي پایلو په اړه اندېښنې راپارولي دي.