25 ثور 1400 - ویدیو نسخه قابل چاپ
آریانا نیوز: قوای خارجی برای یک پلن دیگری به افغانستان آمدند، آنها برای کمک به مردم نیامده بودند!
با فرمان جو بایدن ، رییس جمهوری امریکا، مرحله پایانی خروج نظامیان این کشور از افغانستان آغاز شد.
کارشناسان معتقدند که امریکاییها در بحث حضور در افغانستان یا خروج از آن با سه سناریو مواجه بودند. سناریوی اول؛ عدم خروج بود. از آنجا که خروج امریکا از افغانستان ممکن است به سقوط دولت این کشور، روی کارآمدن طالبان و به تبع آن تحکیم جای پای چین در افغانستان منجر شود، سناریوی اول بر ماندن قرار داشت. سناریوی دوم یا همان سناریوی خروج پس از آن شکل گرفت که شواهد نشان داد حضور امریکا در افغانستان طی ۲۰ سال گذشته، آن طور که انتظار میرفت آثار قابل توجهی در پی نداشت. در عین حال امریکا علاوه بر صرف ملیاردها دالر در افغانستان، نزدیک به سه هزار نیروی خود را در این کشور از دست داده بود.
بنابراین تداوم حضور آنها میتوانست پیامدهای منفی بیشتری برای ایالات متحده داشته باشد. جنگی که امریکاییها برای توصیف آن اصطلاح ویتنامیزه شدن یعنی جنگ طولانی، پرهزینه و بی فایده را به کار میبرند.
اما سومین سناریو خروج مسوولانه امریکا از افغانستان است. براساس این سناریو با توجه به تعهدات امنیتی بین امریکا و دولت افغانستان، امریکا در آموزش، حمایت مالی و تجهیز نیروها به افغانستان کمک خواهد کرد تا مسوولیتی که قرار است نیروهای امریکایی در ارتباط با امنیت افغانستان برعهده بگیرند نیروهای افغان برعهده بگیرند. در همین حال در پیشبرد پروسه صلح میان دولت افغانستان و طالبان نیز همکاری خواهد داشت. پروسهای که طالبان را از گروهی نظامی به سیاسی بدل خواهد کرد.
براساس این سه سناریو، جمعبندی محافل استراتیژیک امریکا بر سناریوی سوم قرار گرفت و قرار بر خروج مسوولانه نیروهای امریکایی از افغانستان شد. اما در حال حاضر دغدغه امریکاییها این است که پروسه صلح به خوبی پیش نرود. طالبان، امریکاییها را به خلف وعده متهم میکند و معتقد است آنها پروسه صلح دوحه را طی نکردهاند و از این منظر نگاه منفی به طرف امریکایی دارد.
بنابراین ممکن است طالبان با نفوذ ایالات متحده امریکا در افغانستان به هر شکل ممکن مخالفت کند. در این شرایط حتی اگر بخشی از نیروهای طالبان سیاسی شده و در چوکات پروسه صلح وارد حکومت افغانستان شوند، بخش دیگری از این گروه که مخالف فرایند صلح استند به عملیات نظامی خود ادامه خواهند داد.
در واقع در اینجا طالبان به دو گروه با دو کارکرد متفاوت تقسیم خواهد شد؛ یک گروه در سیاست پیش خواهد رفت و دیگری در تقسیم کار برنامهریزی شده به شکل مسلحانه عمل میکند که نتیجه هر دوی آنها عقبنشینی هر چه بیشتر دولت افغانستان خواهد بود. دومین نگرانی برای امریکاییها حضور چین در افغانستان است. چراکه بلافاصله پس از تصمیم امریکا برای خروج، چیناییها برای پر کردن خلأ ایالات متحده وارد میدان شدند. این سیاست چیناییها را میتوان در چوکات بازی کلان میان امریکا و چین قرار داد.
براساس قواعد این بازی بزرگ، چیناییها تلاش خواهند کرد هر روز بیش از پیش امریکاییها را از عرصههای استراتیژیک مختلف وادار به عقبنشینی کنند و تداوم این فرایند اما بتدریج به کاهش نفوذ ایالات متحده امریکا در مناطق مختلف منجر خواهد شد.
بنابراین، این دو دغدغه بسیار مهم برای امریکاییها نگرانیهایی را به وجود آورده که ممکن است در آینده نیز همچنان برای آنها باقی بماند.
هرگیز مگه میشه خارجی بیادبخاطریک کشورخودشوبکشتن بده انهابخاطرمنافع کشورخود آمدن وهیچ دلسوزی نه بملت ماذارن ونه داشتن بلکه برعکس هم کشورمارانابودکردن وهم ملت مارا