انتقاد دختران معلول ورزشکار از اعمال محدودیت شدید طالبان بر ورزش زنان

آریانا نیوز: دختران معلول ورزشکار می‌گویند، پس از ممنوعیت طالبان بر ورزش زنان، آن‌ها با مشکلات روحی و جسمی دچار شده اند…

برخی از دختران معلول ورزشکار که افغانستان را ترک کرده اند، هنوز هم به فعالیت‌های‌ ورزشی‌شان ادامه می‌دهند.

اما دخترانی که در افغانستان هستند می‌گویند، پس از ممنوعیت طالبان بر ورزش زنان، آن‌ها با مشکلات روحی و جسمی دچار شده اند.

پروانه عارفی یکی از بانوان ورزشکار افغان است که اکنون در کانادا به سر می‌برد.

پروانه می‌گوید، علاقۀ او به ورزش سبب شد تا پس از سپری کردن امتحانات دشوار بتواند به یکی از تیم‌های ولچیر باسکتبال معلولان در کانادا راه پیدا کند.

او گفت: مه با تلاش‌های زیادی که داشتیم توانستم که پس از سپری کردن یک ماه امتحان و با روبه‌رو شدن با تیم نو و ورزشکاران نو و ورزشکارانی که به مشکل با آن‌ها مبارزه می‌شد توانستم به تیم ولچیر باسکتبال کلگری راه پیدا کنم.

پروانه افزود، رشتهٔ دلخواه ورزشی او وزنه برداری (پاورلفتنگ) است و می‌خواهد در آینده دست‌آورد‌هایی را نیز در این رشته داشته باشد.

خاطره صافی، عضو تیم ملی ولچیر باسکتبال افغانستان بیش از ۱۰ سال در این بخش ورزش کرده.

او اکنون در کشور هسپانیا زنده گی می‌کند و توانسته است به یکی از تیم‌های ولچیر باسکتبال دختران معلول راه پیدا کند.

خاطره اما نگران سرنوشت دیگر هم تیمی‌هایش است که اکنون در افغانستان مانده‌اند و نمی‌توانند ورزش کنند.

طالبان پس از حاکیمت دوباره‌شان بر افغانستان برعلاوهٔ سایر محدودیت‌ها بخش ورزش زنان را هم لغو کرده‌اند.

یکی از اعضای دیگر تیم ولچیر باسکتبال بانوان معلول افغانستان که نمی‌خواهد نامش در گزارش گرفته شود گفت، پس از ممنوعیت طالبان بر ورزش بانوان همه رویاهای شان نا تمام ماند.

حصاری: بهتر و خوبتر همین بود که بانوان را ممانعت نمی‌کردند

در همین حال عبدالحسین حصاری، مسئول پیشین پاراالمپیک افغانستان، می‌گوید، ممنوعیت طالبان بر ورزش زنان به ويژه بانوان معلول که آسیب پذیرترین قشر جامعه‌ اند غیرمنصفانه است.

او گفت: مدال آور و افتخار آور کشور بودند، می‌خواستند که به کشور افتخار و مدال بیاورند و تشویق شوند، بهتر و خوبتر همین بود که بانوان را ممانعت نمی‌کردند، خواست ما از امارت اسلامی همی است که اجازه دهند که همین بانوان معلول به ورزش خود ادامه بدهند، تشویق شوند و در جامعه فعال باشند سهم بگیرند، چون گوشه‌نشینی این بانوانان سبب مریضی‌ها و مشکلات ذهنی برایشان می‌شود.

طالبان پس از حاکمیت دوباره‌شان در افغانستان، مکاتب بالاتر از صنف ششم را به روی دختران بستند، زنان را از کار در بیشتر اداره‌های دولتی منع کردند، حجاب بر آن‌ها اجباری شد، سفر بدون محرم زنان منع شد، بخش ورزش بانوان لغو شده و در تازه‌ترین مورد رفتن زنان به ورزشگاه‌ها و پارک‌های تفریحی و حمام‌های زنانه نیز منع شد.

وضع این گونه محدودیت‌ها بر زنان همواره با واکنش‌های گسترده‌ای در داخل و بیرون از افغانستان مواجه شده، اما حکومت طالبان تا به حال هیچ یک از این محدودیت‌ها را برنداشته است.