اثرات مخرب مواد مخدر بر روابط اجتماعی انسان ها

آریانا نیوز: بگفته روانشناسان استفاده از مواد مخدر در زنده گی اثرات عجیبی را در پی داشته است…

روانشناسان می‌گویند، روان و ذهن انسان‌های سالم به دلیل خوشی‌ها، روابط اجتماعی و نشست و برخاست با دوستان و اقارب مملو از مهر و وفا می‌باشد، خاصتاً در عید و سایر روزهای خوشی مردم خیلی خوشحال می‌باشند، اما وقتی انسان به مواد مخدر معتاد شود، تمامی ارزش های اجتماعی، دینی و فرهنگی فراموشش می‌شوند جایش را مایوسی و حس تنهایی می‌گیرد.

عید است و مردم برای تجلیل از آن لباس‌نو بر تن کرده و برای تجلیل از آن به خانه خویشاوندان شان می‌روند و پدران فرزندان شان را به آغوش می‌کشند، اما سرتاج (۳۵) ساله باشنده غوربند از پنج سال به اینسو خانه نرفته و در روزهای عید از دیدار و تجلیل خوشی‌ها با فرزندان و نزدیکانش محروم بوده‌است.

سرتاج در حال که لباس سُرخ مخصوص شفاخانه را بر تن کرده و در بستر بیماری دراز کشیده، با صدای لرزان می‌گوید، پیش از نشه زنده‌گی خوبی داشت، موتر داشت و عید را یکجا با خانواده‌اش به خوشی تجلیل می‌کرد، اما حال اعتیاد به مواد مخدر همه‌دار و ندارش را از وی گرفته‌است: وقتی به مواد مخدر معتاد شدم، دوستان نزدیکم هم‌راه شان‌را از من جدا کردند. لباس‌هایم چرک و حالم بد بود، مردم مرا نزدیک شان نمی‌گذاشتند، روی کثافات نشسته و با خودم خجالت می‌کشیدم. در روزهای عید به یاد خانه می‌افتیدم. وقتی اطفال دیگران را می‌دیدم که لباس‌نو بر تن دارند، فرزندانم در برابر چشمانم قرار می‌گرفتند و مایوس می‌شدم. با خود می گفتم که آیا فرزندانم را کسی نوازش خواهد کرد؟ کسی با آنان عید مباره‌کی خواهد کرد؟ از همین رو به گریان می‌شدم.

روانشناسان اعتیاد را یک مریضی ذهنی می‌دانند که در مقایسه به تمامی وجود، بیشترین تاثیرش را بالای ذهن فرد مریض می‌گذارد.

احمد تميم سنجانی روانشناس افغان می‌گوید، وقتی نشه ذهن انسان را فرا بگیرد، عید و خوشی‌ها از فکر وی بیرون شده و تنها در رابطه به چگونگی به دست آوردن پول خرید مواد مخدر فکر می‌کند: برای فرد معتاد بهترین چیز مواد مخدر است. به خانه خویشاوندانش رفته نمی‌تواند، جای ارزش‌های اجتمای در ذهن وی را مواد مخدر فرا می‌گیرد. شما به معتادین نگاه کنید، در روزهای خوشی همچون عید بوجی را بر شانه کرده و در کوچه در انبار کثافات اشیا را جمع آوری می‌کنند، تا با فروش آن مواد مخدر خریداری کند.

اما راهی برای بیرون رفت از این بد بختی و گوشه نشینی‌ها نیز وجود دارد که عبارت از ترک نشه است.

محمد جان باشنده میدان وردگ که در این اوآخر مواد مخدر را ترک کرده، حال سر و صورتش تازه شده، لباس پاک بر تن کرده و در یک شفاخانه کار می‌کند.

وی می‌گوید که لذت زنده‌گی را تازه فهمیده و فکر می‌کند که تازه به دنیا آمده‌است: وقتی من معتاد بودم عید خوب نداشتم، مفهوم عید و خانه و هیچ چیز را نمی فهمیدم، اما حال که تداوی شده ام، همه چیز ام بهتر شده. من حال مفهوم زنده‌گی، خویشاوندان و فرزندان را میدانم. در عید امسال به خود و فرزندانم لباس آماده کردم. برای عید آماده‌گی گرفتم، می‌خواهم با خویشاوندان و اقاربم یکسان باشم، به خانه های نزدیکانم به عید مباره‌کی بروم. حال تمامی سنت‌ها در رابطه به عید به ذهنم آمده‌است.

اشتراک در روزهای عید و مراسم خوشی با نزدیکان و فرزندان، استفاده از غذاهای لذیذ، پوشیدن لباس‌های نو و رفتن به تفریحگاه‌ها از جمله ارزش‌های دينی، اجتماعی و فرهنگی اند که به خوشی های انسان می افزاید، اما بد بختانه دو صد هزار تن که به‌طور مستقیم در افغانستان به مواد مخدر معتاد اند، تمامی این خوشی‌های شان را قربانی اعتیاد به مواد مخدر کرده‌اند.