آریانا نیوز: زنده گی نامه عبداللطيف پدرام نامزد انتخابات ریاست جمهوری…
عبداللطيف در سال ١٩٦٣ عیسوی در قریه يي از مربوطات ولايت بدخشان و در خانواده اي دری زبان با اصالت تاجيک، متولد شد.
تحصيلات اوليه را در لیسه ای در زادگاه خود به پايان رساند؛ بعد از يک دوره طولاني وارد فاکولته ادبيات پوهنتون كابل شد و در رشته زبان و ادبيات دری به تحصيل پرداخت.
در سالهاي جنگ برضد تهاجم ارتش سرخ، نخست از پشتيبانان دولت كمونيست بود، ولي خيلي زود به صورت علني به نكوهش و مخالفت با اشغال شوروي در افغانستان پرداخت و به احمدشاه مسعد پيوست و در كنار شماري از فرهنگیان، نويسنده گان و خبرنگاراني كه به صف مقاومت پيوسته بودند نشريه شورا را بنياد گذاشت و همزمان به تدريس ژورناليسم براي كميته هاي فرهنگي جبهه مقاومت پرداخت و بيشتر سال هاي جنگ را در افغانستان سپري كرد.
پدرام در نهايت با پيشروي گروه طالبان و سياست هاي جداسازي زباني و قومي اين گروه وارد تبعيد شد.
او از پنجشير به پاكستان مهاجرت كرد و از آنجا به منظور ادامه تحصيل و آموزش بيشتر به ايران رفت و در انجمن حكمت و فلسفه در تهران مشغول به آموزش شد؛ در محضر داكتر عبدالكريم سروش فلسفه تاريخ خواند و با احمد شاملو شاعر ايراني دوستي نزديكي ايجاد كرد و در زمينه شعر و ادبيات ره توشه هايي فراهم نمود .
او سپس به دعوت انجمن بين المللي پيوند به تاجيكستان سفر كرد، پس از آن به افغانستان آمد و در سالهاي هجوم طالبان مدتي در كشور ماند، مدتي در شهر كابل مخفيانه زنده گي كرد و پس از كابل به شمال رفت كه قلمرو جبهه مقاومت ضد طالبان بود.
او كه هم زمان معاون علمي كانون فرهنگی حكيم ناصر خسرو بلخي بود، قلم و انديشه خود را در نبرد عليه طالبان به كار انداخت در همين زمان پدرام از شمال به دعوت انجمن پيوند به تاجيكستان سفر كرد تا با اين انجمن قرار داد همكاري علمي و فرهنگی امضا كند.
در اين حين طالبان براي بار دوم بر شمال افغانستان مسلط شدند و او نتوانست به وطن بازگردد.
پدرام اولين شمار نشريه همبستگي را در شهر دوشنبه نشر كرد و بعد از مدتي اقامت براي ادامه تحصيل به فرانسه رفت و در پوهنتون سوربون به تحصيل پرداخت .
در فرانسه از مبارزه عليه طالبان دست نكشيد و در پوهنتون هاي معتبر اروپا و امريكاي شمالي، بر اساس دعوت همان پوهنتون ها به سخنراني پرداخت.
مثلا در انيستيتوت مطالعات شرقي لندن، پوهنتون فاريبورگ جرمنی، پوهنتون هيدلبرگ، لاوال كانادا مدتي من‌حیث نويسنده، مهمان پارلمان بين المللي نويسنده گان اروپا بود ودر جلسات بين المللي نويسندگان جهان سخنراني كرد، كه شماري از آن سخنراني ها در مجله اتودف ارگان پارلمان به چهار پنج زبان چاپ شدند؛ به پاس اين فعاليت هايش توانست جايزه هميت-هلمن را دريافت كند كه به نويسنده گاني كه براي آزادي مبارزه مي كنند داده مي شود.
اشعار و نوشته هاي آقاي پدرام به چند زبان ترجمه شده اند.از پدرام به زبان دری هم كتاب و مقالات بسياري نشر شده است.او بعدها توانست كنگره ملي افغانستان را تشكيل دهد و در نخستين روزهاي سقوط طالبان و حضور نيروهاي بين المللي در افغانستان به دعوت احزاب پيشرو آسيايي و افريقايي در گرينادي هسپانيا سخنراني نمود و مواضع كنگره ملي افغانستان را تشريح كرد.
لطیف پدرام از پشتیبانان سکولاریسم، فدرالیسم و تمرکززدایی در افغانستان است. او فساد را محکوم کرده و به شدت با بنیادگرایی اسلامی مخالف است. او هوادار یک افغانستان مستقل، ولی نامتمرکز است و باور دارد که کشور باید به ناحیه‌های خودمختار که هر کدام پایتخت ناحیه‌ای خود را دارند، تقسیم شود.
هرچند که حزب او چند قومی است و تا کنون تنها حزب مخالفی بوده‌است که با هیچ گروه مسلحی در پیوند نبوده، برخی او را یک سیاست مدار ملی‌گرای تاجیک می‌دانند. شاید یکی از بحث برانگیزترین گفته‌های او درخواستش برای تغییر نام کشور افغانستان باشد در بسیاری از مقاله‌هایش، او برای حل منازعات و کشمکش‌های قومی در افغانستان، پیشنهاد داده‌است که نام افغانستان به خراسان تغییر داده شود.
در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۰۴ در افغانستان، او با کسب ۱٫۴٪ از کل آرای شمارش‌شده و همچنین با تقریباً ۱۷٪ آرای ولایت زادگاهش، بدخشان، نفر پنجم شد که او را در بین سایر نامزدان نفر اول می‌ساخت. به دنبال اعلام نتایج، او دولت و نتایج انتخابات را مورد انتقاد قرار داد و اظهار داشت که تقلبی گسترده در انتخابات صورت گرفته‌است که از دید او سراسر شرم‌گینانه است. پیش از انتخابات، او اظهار داشته بود که تاریخ انتخابات باید به عقب انداخته شود تا هم افغان‌های خارج از کشور آماده رای‌دهی شوند و هم اوضاع امنیتی کشور آرام شود.
در فبریوری سال ۲۰۰۸، یک پیام صوتی که ادعا می‌شد از لطیف پدرام است توسط برخی از شبکه‌های تلویزیونی افغانستان نشر شد که در آن ادعا می‌شد پدرام به پادشاه پیشین افغانستان، امان‌الله خان، بی‌احترامی کرده است. با این حال، پدرام در مصاحبه‌ای با خراسان تی‌وی این ادعا را رد کرد و گفت که صدای او دستکاری شده بوده‌است. این مسئله به موضوعی داغ در رسانه‌ها و پارلمان تبدیل شد و موضوع تنش‌های قومی در افغانستان قرار گرفت و برخی او را پشتیبانی و برخی او را نقد کردند. به دنبال آن، دولت افغانستان تلاش کرد تا حزب کنگره ملی را غیرقانونی اعلام کند و دستور داد که دیدگاه‌ها درباره پادشاهان پیشین، ریاست جمهوری و سران مجاهد ممنوع باشد. از آن پس پدرام تا نوومبر ۲۰۰۸ در حبس خانگی در کابل به سر برد. یک سال پیش از انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۰۹ در افغانستان، فدراسیون جهانی جامعه های حقوق بشر آزادی بی‌قید و شرط پدرام را درخواست کرد.
در جنیوری ۲۰۰۹، احمد مجید یار از مؤسسه امریکن انترپرایز، در مقاله‌ای پدرام را در لست ۱۵ کاندیدای احتمالی در انتخابات ریاست‌جمهوری افغانستان جای داد. نتایج آغازین نشان می‌دادند که پدرام از بین ۳۸ کاندید نفر ۱۱ شده‌است و بر پایه گفته کمیته انتخابات مستقل ، او در نهایت ۰٫۳۴٪ آرا را کسب کرد بر بنیاد نتایج IEC، پدرام در ولایت زادگاه خود ۶٬۶۸۶ رای کسب کرده بود، که این میزان بسیار پایین‌تر از تعداد رای‌ها او در دوره پیشین، ۳۳٬۵۱۰ بوده‌است.
در انتخابات پارلمان افغانستان پدرام ۸٫۴۶۹ رای در بدخشان بدست آورد و من‌حیث نماینده سوم این ولایت پس از فوزیه کوفی و زلمی مجددی راهی پارلمان شد.
عبدالطیف پدرام در ۱۳ جدی ۱۳۹۷ نخستین کسی بود که برای نامزدی انتخابات ریاست‌جمهوری افغانستان ۱۳۹۸ خود را کاندید کرد. در تیم وی احسان‌الله حیدری از مردم هزاره من‌حیث معاون اول و محمد صادق وردک از قوم پشتون من‌حیث معاون دوم حضور دارند.
