چرا برای احمد ایشچی جایزه صلح نوبل ندادند؟

آریانا نیوز: ایشچی نتوانست با عذاب وجدان زندگی کند و مردانه و شجاعانه صرف نظر از تحقیر و توهین دیگران خود را قربانی کرد…

جایزه صلح نوبل سال ۲۰۱۸ را به داکتر دینس موکویج از کشور جمهوری دموکراتیک کانگو، متخصص امراض زنانه بخاطر خدمات او از قربانیان تجاوز جنسی و خانم نادیه مرادی از کرد های ایزدی عراق بخاطر مبارزه او با برده داری جنسی که خود یکی از قربانیان تجاوز جنسی داعشیان در عراق بوده است تفویض کردند. اما داستان وحشتناک تجاوزات جنسی داعشیان از زبان خانم نادیه درین روز ها در سر خط اخبار حقوق بشر و رسانه های جهان قرار دارد.

به نقل از افغان پیپر، برای مردم افغانستان که ۴ دهه جنگ و جنایات تکاندهنده را تجربه کرده اند، درد خانم نادیه قابل درک و لمس است.
نادیه مرادی یک دختر جوان به جرم کرد ایزدی و متعلق به قبیله مغلوب توسط داعشیان وحشی مورد تجاوز و بردگی جنسی قرار گرفت، ولی انجینیر احمد ایشچی یک مرد ۷۰ ساله سر شناس توسط همرزم و از تبار خودش توسط معاون اول رییس جمهور و رهبر سیاسی یک قوم بزرگ و با عزت افغانستان به جرم نافرمانی از امر رهبر مورد تجاور گروهی و شکنجه قرار گرفت و از وی فلم برای امتیاز گیری و حق السکوت گرفته شد. چنین جنایتی وحشتناکی شاید در هیچ جای جهان صورت نگرفته باشد. حتا داعشیان مرتکب چنین جنایتی در سوریه و عراق نشدند.

واقعیت این است که ایشچی نتوانست با عذاب وجدان زندگی کند و مردانه و شجاعانه صرف نظر از تحقیر و توهین دیگران خود را قربانی کرد، ولی چهره اصلی جنایت کار قدرتمند، با تقوا و معصوم! را افشا نمود.

فریاد نادیه مرادی را جهانیان شنیدند و حتا مستحق جایزه صلح نوبل بخاطر مبارزه او علیه بردگی جنسی شد. ولی برای مردم مظلوم افغانستان عدالت، قانونیت و انسانیت مرده است، محکمه رسیدگی به جنایات بشری در هاگ و کمیته های جهانی حقوق بشر همدست جنایتکاران قدرتمند و حرفوی افغانستان در ۴ دهه اخیر اند.
تصادفی نیست، که جنایت کاران بی شرم هنوز دعوای تقوا، بزرگی و قدرت نمایی در برابر عدالت می کنند.

هارون امیرزاده