آریانا نیوز: گروه طالبان از رهایی زندانیان این گروه به وسیلۀ رییس جمهور غنی ابزار خشنودی کرده و از آن به حیث یک دستاورد یاد می‌کنند…
طالبان جنگ را به حیث ابزار فشار بر نیروهای خارجی و داخلی استفاده می‌کنند و به نظر نمی‌رسد که این گروه بخواهد در بحبوحۀ گفت‌وگوهای صلح در مورد آتش‌بس فکر کند. هرچند سخنگوی گروه طالبان از رهایی زندانیان این گروه به وسیلۀ غنی ابزار خشنودی کرده ولی نگفته است که طالبان نیز گامی در جهت حُسن نیت برخواهند داشت.
طالبان وقتی افراد خود را آزاد می‌بینند، از آن به حیث یک دستاورد یاد می‌کنند؛ دستاوردی که به زعم سران این گروه نتیجۀ تلاش‌های آن‌ها در صحنۀ نظامی است.این گروه در حال حاضر احساس پیـروزی می‌کند و منتظر است که در گفت‌وگوهای صلح با خلیل‌زاد امتیازهای بیشتری را به‌دست آورد.
اما همان‌گونه که در بیرون از افغانستان دورنمای صلح دچار پراکند‌گی است، در داخل نیز وضعیتی بهتر از آن وجود ندارد. غنی که فعلاً قدرت سیاسی را در قبضه دارد، به صلح و امنیت نمی‌اندیشد، آزاد کردن زندانیان طالبان و فراری دادن قوماندانان داعش از محاصره، چیزی جز دامن زدن به آتش جنگ و اختلافات نیست و این کار صرفا در تخصص جاسوسان خارجی است.
مسالۀ غنی تأمین صلح در افغانستان نیست و به همین دلیل فرمایش‌‌های جرگۀ مشورتی که غنی آن‌ها را نقشۀ راه دولت برای صلح عنوان کرد، اصلاً در دستور کار حکومت و دولت قرار ندارد. قطعنامۀ این جرگه حالا دیرزمانی است که به فراموشی سپرده شده و همان‌طور که انتظار می‌رفت، غنی فقط در راسـتای منافع انتخاباتی خود از جرگۀ مشورتی صلح استفاده کرد.
غنی واقعاً از رسیدن به توافق با طالبان تشویش دارد و این تشویش به دلیل منافع افغانستان و یا از دست رفتن دستاوردهای هجده‌ساله نیست، بلکه تشویش اصلی او کنار زده شدن از قدرت است.
به گزارش ماندگار دیلی، گروه طالبان دوام جنگ را در وضعیت فعلی به نفع خود می‌داند و به همین دلیل نمی‌خواهد که به توافقی فوری با امریکا دست یابد. این گروه تلاش دارد که کشورهای بیشتری در مسالۀ صلح افغانستان دخیل شوند تا وجهۀ بینالمللی آن افزایش یابد. از طرف دیگر، غنی نیز نمی‌خواهد که به‌آسانی توافقی میان طالبان و امریکا به‌دست آید.
غنی تلاش‌های زیادی را تا به حال انجام داده که در قدرت باقی بماند و اگر اوضاع بر وفق مراد باشد، در انتخابات ریاست جمهوری نیز خود را پیـروز سازد. به این دلیل حصول توافق میان امریکا و طالبان، نقشه‌های او را نقش برآب میسازد. پس تا موانع صـلح برطرف نشوند، رسیدن به توافق با گروه‌هایی که جنگ می‌کنند، به هیچ صورت منطقی به نظر نمی‌رسد.
از جانب دیگر، حکومت فعلی با از دست دادن مشروعیت قانونی، دیگر در جایگاهی قرار ندارد که در گفت‌وگوهای صلح از نام مردم کشورمان نماینده‌گی کند. حتی رهایی زندانیان طالبان هم دیگر در صلاحیت حکومت نامشروع نیست و این اقدام‌ها همه فراقانونی و آب به آسیاب دشمن ریختن است.
