آریانا نیوز: دیدبان حقوق بشر در گزارشی، گفته است که وضعیت روزنامه‌نگاران خاصتاً زنان خبرنگار، در خارج از کابل بسیار بدتر از داخل پایتخت است…
دیدبان حقوق بشر می‌گوید که طالبان سانسور و خشونت گسترده‌ای را علیه رسانه‌های محلی در مراکز ولایت‌ها و ولسوالی‌ها اعمال کرده‌اند.
این نهاد در گزارشی که روز دوشنبه (۱۶ حوت) نشر کرده، گفته است که وضعیت روزنامه‌نگاران خاصتاً زنان خبرنگار، در خارج از کابل بسیار بدتر از داخل پایتخت است.
دیدبان حقوق بشر اعضای محلی طالبان را متهم به تهدید، بازداشت و لت و کوب خبرنگاران کرده است.
این نهاد اضافه کرده است که بسیاری از خبرنگاران از روی ناچاری به خودسانسوری و یا تنها به گزارش اعلامیه های طالبان و رویدادهای رسمی رو آورده‌اند.
فرشته عباسی، پژوهشگر افغانستان در دیدبان حقوق بشر، گفته است که آزار و حمله‌ی طالبان به خبرنگاران در خارج از مناطق اصلی شهری عمدتاً گزارش نشده و باعث شده است که رسانه‌ها در ولایت‌های دوردست خودسانسوری کنند یا بسته شوند .
او افزوده است که در بسیاری از ولایت‌ها، طالبان گزارش‌دهی در مورد برخی موضوعات را منع کرده‌اند.
دیدبان حقوق بشر با ۲۴ خبرنگار و دیگر کارمندان رسانه‌ای در ۱۷ ولایت از ۳۴ ولایت کشور صحبت کرده تا از شرایط خارج از کابل مطلع شود.
خبرنگاران در ولایت‌ها گفته‌اند که طالبان فعالیت خبرنگاران را نظارت می‌کنند و آنها را مجبور می‌کنند که محتوای گزارش‌های خود را قبل از انتشار با اداره اطلاعات و فرهنگ شریک کنند.
بسیاری از خبرنگاران گفته‌اند که مقام‌های استخبارات طالبان مرتباً با سازمان‌های رسانه‌ای ملاقات می‌کنند تا به آنها بگویند که چه چیزی را نشر کنند و به آنها هشدار دهند که با سیاست‌های طالبان در تضاد نباشند یا در مورد اعمال خشونت‌آمیز طالبان گزارش ندهند.
یک خبرنگار در ولایت بغلان گفته است: ما همه از امنیت خود می‌ترسیم و اگر برای یک خبرنگار اتفاقی بیفتد، هیچ نهاد یا سیستمی وجود ندارد که از آنها حمایت کند یا عدالت‌خواهی کند .
دیدبان حقوق بشر در گزارش خود نوشته است که در برخی از ولایت‌ها، مقام‌های طالبان به همه خبرنگاران زن گفته‌اند که دست از کار بکشند.
یک خبرنگار سابق در هلمند گفته است که او شش همکار زن داشت، اما تا ماه فبروری دیگر هیچ خبرنگار زن در این ولایت کار نمی‌کند. او افزوده است که مقام‌های طالبان به رسانه‌ها دستور داده‌اند که هیچ زن را به‌عنوان میزبان یا مهمان در برنامه‌ها راه ندهند.
در ننگرهار نیز برنامه‌های رسانه‌ای زنان بسته شده است و هیچ زن اجازه‌ی ورود به اتاق‌های خبر را ندارد. یکی از خبرنگاران زن که هنوز شاغل است، گفته است که او فقط اجازه دارد از خانه کار کند.
یک خبرنگار زن در هرات هم به دیدبان حقوق بشر گفته است: من در یک ایستگاه رادیویی کار می‌کنم و از زمانی که طالبان به قدرت رسیده‌اند، اجازه حضور [در اتاق خبر] به من داده نشده است – من فقط در پس‌زمینه کار می‌کنم. به من گفته‌اند که صدای من قابل پخش نیست.
گفته می‌شود که ۸۰ فیصد از زنان خبرنگار در سراسر افغانستان از زمان تسلط طالبان، شغل خود را از دست داده یا این حرفه را ترک کرده‌اند.
