آریانا نیوز: در زمان حکومت وحدت ملی، ناامنی به صورت عمدی گسترش پیدا کرده است. به طوریکه در تمام ساحاتی که ناامنی گسترش پیدا کرد، دست سران حکومت در آن وجود داشته است.
هشتاد و دو درصد جوانان افغانستان بامشکل بیکاری روبه رو هستند. اگرچه در گذشته معضل امنیت اولین مشکل مردم افغانستان خوانده می شد اما در تحقیقی که اخیراً نهاد دموکراسی بین الملل انجام داده، بیکاری اولین معضل شهروندان افغانستان است و پس از آن امنیت در جایگاه دوم قرار می گیرد. مساله امنیت و بیکاری ازمشکلات بسیار عمده است که جوانان افغانستان را روز به روز مجبور به ترک افغانستان، رو آوردن به خشونت و گروه های افراطی و اعتیاد می کند. جوانان افغانستان هم اخیراً در این رابطه اعتراضاتی داشتند که این اعتراضات به گونه ای پشت سر هم در چندماه اخیر صورت گرفته است.
ذولفقار امید، رییس حزب کار و توسعه در برنامه «آماج» گفت: باروی کارآمدن حکومت جدید، ملت بزرگ افغانستان به صورت عمومی بیکار شدند. عامل بیکاری هم در افغانستان سه چیز است: یکی مساله ناامنی است، هرچند گراف ناامنی بالا برود و گسترش پیدا کند، می بینیم که به همان اندازه چرخه اقتصادی، متوقف می شود و زمینه های کاری کاهش پیدا می کند. مساله دوم نحوه مدیریت حکومت و حکومت داری است که یقیناً در نحوه مدیریت، سران حکومت مطلق ناکام هستند و آنها به سوء مدیریت دچار هستند و به عنوان یک حکومت ناکام، فعلا در تمام اذهان تثبیت شده است.
وی، اضافه کرد: این معضلی بود که قبل از آغاز به کار حکومت وحدت ملی وجود داشت اما به این صورت نبود که نسل جوان ما تبدیل به نسلی بیکار، ناامید، معتاد، فراری و نسلی که به طرف تروریزم گرایش پیدا می کند، شود.
امید، ناامنی را عامل مهم بیکاری خوانده و افزود: در زمان حکومت حکومت وحدت ملی، ناامنی به صورت عمدی گسترش پیدا کرده است. به طوریکه در تمام ساحاتی که ناامنی گسترش پیدا کرد، دست سران حکومت در آن وجود داشته است. ناامنی در شمال، ساحات مرکزی و مشرق افغانستان روی جوانان تاثیر گذاشته است و آنها را از کشور فراری داده است. چیزهایی که جوانان از آن ناراضی هستند و آن را می خواهند ابتدا امنیت، دوم، کار و مساله سوم عدالت است. بسیاری از شهروندان افغانستان اعتراض می کنند که عدالت در کشور وجود ندارد ونسل جوان ما به صورت خاص و به صورت عادلانه در تصمیم گیری قدرت سهیم نیستند.
رییس حزب کار و توسعه، در خصوص نقش این حزب برای کار جوانان گفت: ما حزب کار و توسعه را داریم اما متاسفانه نظام سیاسی افغانستان حزب محور نیست. بلکه شخص محور است، قبیله محور و جرگه محور است. اگر نگاهی به نظام انتخاباتی بیاندازیم، به احزاب، کوچکترین نقشی داده نشده است. در طول چهارده سال هم بیشتر به مسایل شوراها توجه شده و احزاب عمداً به حاشیه رانده شدند. در باقی کشورهای دنیا احزاب هستندکه حکومت ها را می سازند چرا که جهت گیری های مشخصی دارند اما متاسفانه حذف احزاب در انتخابات کشورما کاری عمدی بود و برای احزاب درصدی در نظر گرفته نشد. به همین دلیل قدرت احزاب در کشور بسیار کم است و کارهای بسیار کمی می توانند برای جوانان انجام دهند.
