آریانانیوز: بربنیاد یک نظرپُرسی ۸۴ فیصد باشنده گان پایتخت با امارت اسلامی مخالف می باشند…
یک نظرپُرسی تازه مرکز خبرنگاری تحقیقی پَیک، نشان می‌دهد که نزدیک به ۸۵ فیصد پاسخ دهنده‌ها، از نظام انتخابی جمهوری براساس آرای مردم، حمایت کرده و نظام برخاسته از اراده مردم را به‌خیر و سلامتی کشور خوانده‌اند.
اما از هر ۱۴ تن آنان، تنها یکی از نظام انتصابی امارت اسلامی در نظام سیاسی آینده افغانستان حمایت می‌کند.
متباقی به هیچ‌یک از این نظام‌ها (امارت – جمهوری)، رای نداده‌اند.
این دسته از پاسخ‌دهنده‌ها، گفته‌اند که در هیچ‌یک ازاین نظام‌ها، اسلام و عدالت واقعی در جامعه حاکم نبوده و برعکس، جامعه را به‌سوی تباهی و بدبختی کشانیده‌اند.
اما در کُل، یافتههای این نظرپُرسی نشان داده‌است که در گفت‌وگوهای صلح میان نمایندههای گروه طالبان، مخالفان سیاسی و دولت افغانستان؛ از هر سه نفر، دو نفر از موقف دولت افغانستان و تنها هفت فیصد از طالبان پشتیبانی کرده‌اند.
هدف و روش نظرپُرسی
این نظرپُرسی در ماه سرطان سال روان توسط تیم شش‌نفری خبرنگاران پَیک با(۱۰۵۳شهروند ۱۸ تا ۸۵سال ۳۸ فیصد زنان) در۱۸ ناحیه شهرکابل بهگونهی مصاحبه رودررو، به‌هدف سنجش وارزیابی افکارعامه درباره‌ی گفت‌وگوهای صلح و چگونه‌گی نظام سیاسی آینده‌ی افغانستان، انجام شده‌‌است.
تیم خبرنگاران پیک، به‌منظور مشارکت همه‌شمول مردم، از افراد بالای ۱۸ تا ۸۵ سال، اعم از بی‌سواد تا مکتبی و دانشگاهی و کارمند و داکتر و معلم و کسبه‌کار و بی‌کار… درمیان هزاران مرد و زن پایتخت‌نشین کشور بهگونهی رودررو پرسیده‌اند و برگه‌های پرسش‌نامه را از زبان خودشان خانه‌پری کرده‌اند.
باتوجه به حجم نفوس در مناطق مرکزی پایتخت، بیش‌ترین افراد دراین نظرپرسی به‌استثنای نواحی ۱۹- ۲۰- ۲۱و ۲۲، شامل کسانی‌اند که بهگونهی رضاکارانه به پرسش‌های این نظرپُرسی پاسخ داده‌اند.
بیش‌تراز ۳۰ فیصد پاسخ دهنده‌های این نظرپُرسی، بی‌سواد اند، ۴۶ فیصد باسواد مکتبی و دانشگاهی و بیش‌تراز ۲۰ فیصد متباقی‌هم افراد دارای تحصیلات عالی تا سطح دکتورا هستند.
هم‌چنان نیمی از پاسخ دهنده‌های این نظرپُرسی، افراد جوان بالای سن ۱۸ تا ۲۹ سال، بیش‌تراز ۳۰ فیصد افراد بالای ۳۰ تا ۴۹ سال و باقی آنها افراد بالای ۵۰ تا ۸۵ سال بوده‌اند.
زنان چه می‌گویند؟
زنانی‌که دراین نظرپرسی سهم گرفته‌اند، نزدیک به ۹۰ فیصد آنان، خواهان برقراری نظام انتخابی جمهوری براساس آرای مردم بوده و گفته‌اند که در نظام انتخابی جمهوری، آنان از حق رأی، کار و تحصیل برخورداراند. حقوقی که بهگفته برخیاز آنان در نظام طالبانی دودهه پیش، ازآن محروم بوده‌اند.
تنها چهار فیصد از زنان دراین نظرپُرسی، گفته‌اند که در گفتگوهای صلح از موقف طالبان حمایت می‌کنند و متباقی دراین باره چیزی نگفته‌اند.
اما در پاسخ به‌این پرسش که طالبان کیستند؟ بیشتر از ۶۰ فیصد دیگر از زنان، طالبان را یک گروه مسلح غیرمسوول و هراس‌افگن قلم‌داد کرده‌اند. تنها یکی از چهار زن، طالبان را مجاهد خوانده‌است.
تنها یکی از پنج زنی که دراین نظرپُرسی سهم گرفته، بی‌سواد بوده و این رقمِ آنان نظر مشخصی درباره صلح و نظام آینده کشور نداشته‌اند. اما باقی زنان دراین نظرپُرسی که باسواد بوده‌اند؛ بیشتر از مردان بر رعایت حقوق، مشارکت و آزادی‌های زنان در اجتماع تأکید داشته‌اند.
