مبارزه با مواد مخدر از جمله برنامه هایی بود که غربی ها در اولین روزهای حضور شان در افغانستان به تاکید گرفته و به مردم ما وعده سپردند که به زود ترین فرصت افغانستان را از وجود مواد مخدر پاکسازی خواهند کرد.
اما پس از گذشت سیزده سال از حضور نظامیان غربی، کشور ما نه تنها از شر این پدیده شوم خلاصی یافته است که هر روز بر توسعه آن تلاش های فراوان نامحسوس صورت می گیرد که غربی ها در راس آن تلاش ها قرار دارند.
غربی ها با هدفی مشخص شده از قبل، قسمتی از درآمدهای حاصله از کشت و توزیع و انتقال مواد مخدر را به خود اختصاص داده و قستی دیگر را به ظاهرا مخالفان خود که در حقیقت نیروهای خودشان هستند. تمامی گزارشهای نهادهای داخلی و بین المللی نشان می دهد که حضور خارجی ها در مناطق شرقی کشور باعث ازدیاد مواد مخدر شده و گاها خودشان از مزارع تریاک نگهداری می کنند و تاجران خودشان در خرید و انتقال مواد مخدر دست دارند.
غربی ها نه می گذارند که کشت تریاک در افغانستان قانونی شود و نه راضی می شوند که مبارزه مستقیم با آن صورت بپذیرد. صرفا در مقابل زمین هایی عکس العمل نشان می دهند و دست به تخریب آنها می زنند که بدون هماهنگی شان تریاک کشت شده باشد.
در تمامی این مدت وزارت به اصطلاح مبارزه با مواد مخدر نیز در خدمت خارجی ها قرار داشته و زمین هایی که تحت پوشش آنان کشت شده باشد اجازه ورود به عساکر افغانی داده نمی شود.
بسیاری از آگاهان مسایل سیاسی بر این باورند که باند مافیایی غربی از افغانستان بعنوان مرکزی برای درآمدهای مواد مخدر استفاده کرده سودهای کلان از این ناحیه می برند. چنانچه مشخص شده که تنها 5 درصد از درآمدهای کشت تریاک در افغانستان به کشاورزان افغانستانی می رسد و 95 درصد دیگر آن به جیب باند مافیایی غربی واریز می گردد.
این موضوع به حدی روشن و واضح است که به تازگی بازرس ویژه آمریکا در امور افغانستان اعلام کردند: آمریکا هفت و نیم میلیارد دالر برای مبارزه با مواد مخدر در افغانستان هزینه کرده است و لی دراین مبارزه شکست خورده است.
سوپکو هشدار داده که کاخ سفید در زمینه های مبارزه با فساد اداری، مواد مخدر و ادامه برنامه های اجرا شده در افغانستان ناکام مانده اگر به این سه مساله پرداخته نشود، همه منابع هزینه شده آمریکا در افغانستان برباد خواهد رفت.
مقامات آمریکایی مدعی هستند که از سال 2002 میلادی تاکنون یکصد و چهار میلیارد دالر به افغانستان کمک کرده اند در حالی که محترم ارغندیوال میزان کمکهای مالی آمریکا به کشور ما را هفتاد و سه میلیارد دالر اعلام کرد که از مجموع این کمکها فقط هجده درصد آن در اختیار دولت افغانستان قرار گرفته است که دولت هم فقط درباره همین مقدار حاضر به حسابدهی است.
صرف این مبالغ هم در حالی است که میزان کشت خشخاش در کشور ما سال گذشته میلادی نسبت به سال قبل آن سی و شش درصد افزایش یافت و میزان تولید مواد مخدر به پنج هزار و پانصد تن رسیده است. به طور دقیق تر اگر بگوییم میزان اراضی اختصاص یافته به کشت خشخاش اکنون به دویست و نه هزار هکتار رسیده که این میزان در مقایسه با سالهای قبل بی سابقه بود.
جالب اینجا است که گفته می شود انتقال مواد مخدر معمولا توسط هواپیماهای باربری غربی صورت می گیرد و تنها 10 درصد مواد مخدر کشت شده در افغانستان در داخل کشور مصرف و یا از راه زمینی به کشور های همسایه منتقل می شود.
البته باید این مطلب را تقدیم به کسانی کرد که هنوز فکر می کنند، آمریکا تنها منجی افغانستان است و باید پیمان امنیتی دراز مدت با واشنگتن در اسرع وقت توسط رییس جمهور جدید امضا شود، آن هم پس از افتضاح های فاحشی که غربیها و حامیانشان در سومین انتخابات ریاست جمهوری کشور ما به بار آوردند.
