آریانا نیوز: علی رغم فشارهای بسیاری که دولت وحدت ملی به جهت افزایش ناامنی ها و فساد داخلی متحمل شده اما می بایست در عرصه زیست محیطی و حفظ منابع طبیعی، پروگرام های توسعوی کشور برای مدیریت منابع آب بدون مشکل به پیش برود. در واقع منابع آبی کشورمان می تواند به ابزاری برای کسب مشروعیت داخلی و قدرت نمایی به همسایگان تبدیل شود.
در حال حاضر ذخیره آبی کشور ما چیزی در حدود 54 ملیارد متر مکعب می باشد که 18 ملیارد متر مکعب آن زیرزمینی و مابقی آن شامل آب های جاری می باشد. در این میان افغانستان دارای چندین حوزه آبریز به کشورهای همسایه می باشد که شامل:
1- – حوزه آبریز کابل که سالانه بیش از 7 ملیارد متر مکعب از آبهای جاری افغانستان را به پاکستان منتقل می نماید.
2- – حوزه آبریزآمو بحر که سالانه بیش از 10 ملیارد متر مکعب آب را به کشورهای ازبکستان، تاجکستان و ترکمنستان انتقال می دهد.
3- – حوزه آبی غرب که طبق قراردادهای بین دو کشور باید 850 ملیون متر مکعب آب را به ایران جاری کند و این در حالی است که حدود یک ملیارد متر مکعب آب منتقل می گردد.
به عبارت دیگر سالانه حدود 30 فیصد از آبهای جاری به کشور همسایه شرقی مان یعنی پاکستان؛ 11 فیصد به همسایگان شمالی و حدود 4 فیصد از آب های جاری به همسایه غربی یعنی ایران می ریزد.
این در حالی است که دولت ما در قبال این بذل و بخشش، هیچ مطالبه ای از این کشورها نداشته است!
ما می توانیم از همسایگان شمالی درقبال آب، گاز و برق رایگان و از پاکستان و ایران هم تسهیلاتی در زمینه ترانزیت و تجارت دریافت کنیم. اما به نظر می رسد که دولت ما نتواند این موضوع را به پاکستانی ها و حتی همسایگان شمالی بقبولاند زیرا این کشورها به شدت مخالف مطرح کردن چنین موضوعاتی از طرف ما می باشند و واکنش سختی بدان نشان می دهند. قضیه حمله عساکر تاجک به انجنیرین وزارت انرژی در رودخانه سرحدی پیانج که برای بررسی و کارشناسی احداث بند آب به آنجا رفته بودند هیچ وقت یادمان نمی رود!
