آمبولانسهای سرگردان این روزها بیشتر از هر زمانی در بلندیهای باغ بالای کابل دیده میشوند که میخواهند زخمیان را به شفاخانهی ۲۰۰ بستر پولیس برسانند که در انفجار، انتحار و یا در میدانهای جنگ زخم برداشتهاند.
در یک ماه بسته بودن راه شفاخانهی ۲۰۰ بستر پولیس در کابل، همهی زخمیان از راههای دشوارگذر به این شفاخانه برده میشوند.
منابعی از این شفاخانه میگویند که بسته شدن راه این شفاخانه از جاده شهید برهان الدین ربانی به خواست وزارت تحصیلات عالی و تأییدی شورای وزیران صورت گرفت.
شماری از زخمیان پولیس میگویند که از این کار سخت مأیوس شدهاند و دولت نباید با جان آنان بازی کند.
آمبولانسهای سرگردان این روزها بیشتر از هر زمانی در بلندیهای باغ بالای کابل دیده میشوند که میخواهند زخمیان را به شفاخانهی ۲۰۰ بستر پولیس برسانند که در انفجار، انتحار و یا در میدانهای جنگ زخم برداشتهاند.
اما یک ماه میشود که راه این شفاخانه که در همسایگی دانشگاه پل تخنیک کابل قرار دارد، از سوی حکومت بسته شده است و اکنون زخمیان ناگذیرند تا برای رسیدن به این شفاخانه بیش از ۲ کیلومتر جادههای خامه و بلندیهای باغ بالای کابل را تحمل کنند.
زخمیان پولیس میگویند که حتی انسانهای سالم هم با عبور از این کوچه پس کوچهها احساس ناراحتی میکنند، چه برسد به زخمیانی که به شدت نیازمند مراقبتهای جدی هستند و با آمبولانس از این مسیر به شفاخانه برده می شوند.
رانندهگان آمبولانسهای پولیس میگویند که با این وضع، تلفات زخمیانشان افزایش یافته است، آنان یکی از سارنوالانی را مثال میزنند که در انفجار جادهی دارالامان شهر کابل زخم برداشت و در راه شفاخانه در کوچههای منتهی به شفاخانهی پولیس جان داد.
علی احمد رانندهی آمبولانس میگوید: “بله تلفات طبعا با این وضعیت بالا میرود. ما به بسیار مشکلات زخمیان را به این شفاخانه میآوریم و هیچ کس نیست که درد این افراد را درک کند.”
شریف یکی دیگر از رانندهگان آمبولانسهای پولیس ادامه داد: “راه اولی که بود بسیار راحت بودیم، فاصله کم بود و بلندی هم نبود.”
عبدالغنی یکی از سربازان زخمی پولیس افزود که وی در ولایت پکتیکا زخمی شده است و در داخل آمبولانس با گذر از بلندیهای اطراف شفاخانهی ۲۰۰ بستر پولیس دردش بیشتر شده است.
وی تصریح کرد: “ما از مسئولان بلند پایه میخواهیم که به فکر زخمیان باشند و طوری سهولت بیاورند که یک سرباز زخمی به راحتی به شفاخانه برسد.”
۳۸ سال میشود که راه شفاخانهی پولیس در همسایگی دانشگاه پل تخنیک کابل به روی زخمیان و بیماران باز بود. فاصله این شفاخانه از جادهی عمومی تا ۵۰۰ متر است و اکنون با بسته شدن این راه باید بیش از ۲ کیلومتر راه در دامنه باغ بالا پیمود.
صدیق صدیقی سخنگوی وزارت امور داخله میگوید: “دشواری زیاد به میان آمده، پیشنهاد ما و خواهش ما از وزارت تحصیلات عالی این است که تا را شفاخانه ما که زیر ساخت است، این راه را بگونهی موقت برای ما باز کند، بخاطری که این ها هم فرزندان همین ملت هستند و بخاطر همین کشور، زخمی میشوند و ما باید یک مقدار توجه به آنان داشته باشیم.”
خشونتها و جنگها هر هفته از نیروهای امنیتی کشور تا ۳۰۰ کشته و زخمی میگیرند، شفاخانه ۲۰۰ بستر پولیس و شفاخانهی ۴۰۰ بستر کابل ۲ شفاخانهی عمده برای درمان این زخمیان به شمار میرود.
هرچند راه این شفاخانه بخاطر مصون بودن خیمه لویه جرگه بسته شده است، اما بسیاری زندگی زخمیان پولیس را مهمتر از هر جرگه و نشست سیاسی میدانند.