درسی که جنگِ افغانستان به امریکا داد

آریانا نیوز: یک جراح امریکایی گفت: بزرگترین درسی که از جنگ افغانستان به دست آوردیم این بود که یک وسیله ساده می‌تواند جان بسیاری را از مرگ نجات دهد!

به راپور یک رسانه فرانسوی، از زمان تهاجم امریکا نوع زخم ایجاد شده بر تن عساکر در جنگ افغانستان در مقایسه با جنگ ویتنام تفاوت اساسی داشته است.

فرانس 24 نوشت: در واکنش به این موضوع، نظامیان غربی که با همنوعان افغانستان همکاری داشتند، پروتکل‌های کمک‌های عاجل خود را بخصوص در زمینه بستن زخم و انتقال خون کاملاً تغییر دادند، به گونه‌ای که در این زمینه شاهد انقلاب بوده‌ایم.

رابرت ساتر، یک جراح امریکایی در این زمینه اظهار داشت: این تغییرات منجر به این شد که توجهات از زخمهای ناشی از انفجار و استفاده از واسکت نجات، به توجه بیشتر به زخم‌های عمیقتر و زخم‌های سر متمرکز شود.

وی در ادامه گفت: بستن زخم،‌ که اگر بدرستی انجام نگیرد می‌تواند منجر به آسیب به عصب‌ها و بافت‌های دست و پا شود، تاثیر زیادی بر روی جنگ افغانستان داشت.

این آژانس خبررسانی فرانسه نوشت: ویژگی‌های منحصر بفرد جنگ افغانستان منجر به استفاده از یک وسیله باستانی شد: اولین مورد ثبت شده از زخم بند(تورنیکه) اتصالی(junctional tourniquet) در جنگ که قادر بود در زخم‌های ناحیه لگن و زیر بغل بدون آسیب زدن به اندام‌های حیاتی، مورد استفاده قرار گیرد.

موارد مثل جلوگیری از خون ریزی، باز کردن راه تنفسی و ترزیق خون، می تواند زمان لازم را برای اقدامات طبی پیشرفته تر فراهم آورده و باعث افزایش نرخ بقا باشد.

در این راپور آمده است: طبق آمار پنتاگون در زمان خروج نظامیان خارجی از افغانستان در پایان سال 2014، بیش از 3500 نظامی خارجی کشته و 33 هزار نفر نیز زخمی شده بودند، اما باشنده گان افغانستان به مراتب مصارفی بیشتری را متحمل شدند.

تخمین زده می شود که در حدود 20 هزار نفر از ملکیان افغان از سال 2005 کشته شدند و هر ساله بر تعداد این افراد اضافه می شود. و در سال 2016 آمار کشته شده گان ملکی در کشور به 11500 نفر رسید.