آریانا نیوز: هرچند ظاهراً آقای حکمتیار برای کمک به روند صلح به پاکستان رفته است، ولی این نکته قابل تامل است که او پاکستان را خانه دوم خود خوانده، در افغانستان همواره سر ناسازگاری با حاکمیت داشته و در 4 سال اخیر به شدت منزوی شده است…
گلبدین حکمتیار رهبر حزب اسلامی چند روز شد که به پاکستان رفته است. او در این سفر با شاه‌محمودی قریشی وزیر امور خارجه پاکستان دیدار نموده است. حکمتیار در کابل هنگام عزیمت به پاکستان گفت که با پیام صلح به این کشور می‌رود، ولی در پاکستان بیان نمود که پاکستان خانه دوم ما است.
هرچند ظاهراً آقای حکمتیار برای کمک به روند صلح به پاکستان رفته است، ولی این نکته قابل تامل است که او پاکستان را خانه دوم خود خوانده، در افغانستان همواره سر ناسازگاری با حاکمیت داشته و در 4 سال اخیر به شدت منزوی شده است.
حکمتیار از گذشته نیز با سازمان‌های استخباراتی پاکستان روابط خیلی عمیق داشت. او مورد اعتمادترین مهره پاکستان در افغانستان است و حتا ارزش او ده‌ها برابر بیشتر از گروه طالبان در سازمان استخبارات و حلقات سیاسی پاکستان دانسته می‌شود.
1- انزوای سیاسی حکمتیار
2- اقدام علیه حاکمیت ملی کشور
3- تلاش برای نقش داشتن در روند صلح
حکمتیار از دوره پیروزی مجاهدین علیه حکومت کمونیستی تاکنون هرچند هرج و مرج زیادی ایجاد نمود، ولی همواره منزوی بوده است.
او هیچ گاه به حیث یک سیاستمدار اخلاق محور مطرح نشد و همواره تلاش کرد که از طریق خشونت به خواسته‌هایش برسد. اما پس از صلح با دولت جمهوری اسلامی افغانستان که به کابل آمد، به شدت منزوی شد. به نظر می‌رسد که سفر او به پاکستان و گاه بلند کردن غوغای رابطه با ترکیه بیشتر در راستای این است که دیده شود و خود را از انزوای محض سیاسی نجات بدهد؛ زیرا او خود نیز می‌داند که در جامعه سیاسی افغانستان مهره سوخته است و ناگزیر باید با انزوا بسازد.
سفر حکمتیار به پاکستان هرچند اهمیت و دستاوردی ندارد، ولی می‌تواند دهن کجی به حاکمیت ملی افغانستان و توهین به کشور زادگاهش باشد. او پاکستان را خانه دوم خود می‌خواند در حالی که تعهدی به افغانستان ندارد و پاکستان نیز در چهار دهه پسین کشور ما را بحران باران کرده است. او کشوری را خانه دوم خود می‌خواند که تمام هستی سردمداران آن با خون مردم افغانستان رنگین است. او با این جمله نابخردانه به حاکمیت ملی و تمامیت ارضی افغانستان خیانت نموده است.
دست حکمتیار از کاسه صلح افغانستان بیرون است. او به آدرس مرادش مراجعه کرده تا بلکه معجزه‌ای کند و دست او را نیز در این کاسه برساند. سفر حکمتیار به پاکستان بیش از آن که در جهت صلح باشد، علیه صلح بوده و او تلاش می‌کند که این پروسه را به سود خود و خانه دومش تغییر جهت بدهد. او به پاکستان رفته است تا همانند دوره جهاد از آی اس آی امکانات مالی و تسلیحاتی دریافت کند تا در آینده بتواند علیه حاکمیت ملی افغانستان عمل نماید.
اینجا مسوولیت حکومت است که نگذارد شهروندان عادی‌اش در کشوری که متهم به بحران آفرینی در افغانستان است، در این سطح دیدار و مذاکره و مفاهمه و معامله داشته باشد. حکمتیار مهره سوخته‌ای است که تلاش دارد سر خود را نجات دهد.
