امریکایی ها همه کاره کشور ما هستند!!!

در هیاهوی جنجالهای انتخاباتی که در این چند ماه اخیر برای مردم درست شده است، مقام‌های آمریکایی در سکوت کامل 9 زندانی پاکستانی را پس از سال‌ها بازداشت بدون محاکمه از زندان بگرام آزاد کرده‌اند.

صلیب سرخ جهانی روز گذشته اعلام کرد 9 تبعه پاکستانی که از سال‌ها پیش در زندان بگرام به سر می‌بردند، پس از آزادی توسط نیروهای آمریکایی به کشورشان بازگشتند. این افراد در حال حاضر در اختیار مقامات پاکستانی قرار دارند و قرار است به زودی آزاد شوند. بنا بر این گزارش در حال حاضر از مجموع صدها زندانی پاکستانی که به جرم ناامنی در زندانهای افغانستان بازداشت بودند، تنها پانزده تبعه پاکستانی دیگر در زندان بگرام به سر می‌برند و دیگران در قبال مطلبی مجهول آزاد شده اند.

این عمل مقامات آمریکایی نشان می دهد که آنها هنوز همه کاره کشور ما هستند و مخالفت ماه های اخیر حامد کرزی نیز با آنها، غیر از یک بازی سیاسی هیچ چیز دیگری نبوده است. تا قبل از تب و تاب انتخابات، همین مقامات آمریکایی مدعی بودند عملکرد کرزی در آزادی زندانیان بگرام خلاف قانون و اصول است زیرا این افراد در میدان جنگ با نیروهای دولتی و امنیتی و یا در موقعیت انتحاری با اتهامات سنگینی وارد زندان شده اند و آزادی آن ها بدون محاکمه کردن و بررسی دقیق پرونده ها از سوی محاکم قضایی صورت گرفته است.

حال در این چند ماه اخیر خود آمریکایی ها به صورت خودسرانه و بدون آگاهی مقامات دولتی افغانستان، ده ها زندانی پاکستانی را که تا دیروز خطرناک و تروریست معرفی شده بودند، از زندان بگرام آزاد کرده اند! آزادی این زندانیان در آستانه تشکیل دولت وحدت ملی افغانستان جای بسی سوال و تامل دارد. همچنان که آزادی زندانیان توسط حامد کرزی نیز همین مقدار شک برانگیز است. در ماه های اخیر رییس جمهور کرزی نیز صدها تن از زندانیان را شامل عفو عمومی خود کرده است تا در پایان دوران ریاست جمهوری اش کسی از وی دلگیر نباشد.

اگر آنها مجرم نبودند، چرا بازداشت شدند و اگر مجرم بودند چرا اینقدر بی حساب و کتاب در زندانها را باز کردید و هرکس به سلیقه ی خود هرکس را که بخواهد بصورت غیر قانونی از زندان رها می کند. از طرفی مگر مملکت ما قانون و قوه قضاییه ندارد تا به پرونده های این زندانیان رسیدگی کند که چه کسی مجرم و چه کسی بیگناه است.

برخی آگاهان سیاسی بر این باورند که کرزی آن عده از زندانیانی را آزاد می کند که هم قومش می باشند و یا از طرف عده ای از متنفذین به وی سفارش شده اند که البته این آزادی در قالب طرح عفو عمومی صورت می گیرد که اینگونه نیست چرا که خانواده های بسیاری مدعی هستند که زندانی آنها با اینکه مشمول این عفو عمومی بوده اند، از آزادی شان هیچ خبری نیست.

اما اینکه چرا آمریکا زندانیانی را که خودش القاعده و تروریست می خوانده، بی سر و صدا آزاد می کند، جوابش مشخص است. یا اینکه می خواهد در آستانه تشکیل دولت جدید کمی جار و جنجال امنیتی به راه اندازد و بگوید نیروهای امنیتی افغانستان بدون حضور نیروهای خارجی توان تامین امنیت را ندارند یا رشوتی است که در قبال جواز عبور کاروان های تدارکاتی خود از خاک پاکستان به دولت اسلام آباد می پردازد.

پاکستانیها در یک شبانه روز صدها راکت به ولایت کنر شلیک می کنند، فردای آن ده زندانی پاکستانی از بگرام به دستور آمریکا آزاد می شوند! این چه معنایی می تواند داشته باشد جز اینکه سیاست دولت کرزی همیشه در قبال پاکستان و آمریکا به عنوان ارباب و نوکر اشتباه بوده است.

البته همین ایراد به جناب کرزی هم که تاکنون صدها طالب را به بهانه صلح از زندانها آزاد ساخته، وارد است زیرا تا امروز هیچ فردی از طالبان مشاهده نشده است که احساسات پاکی نسبت به افغانستان داشته باشد. همه روزه در کشور انتحار و انفجار در مناطق ملکی صورت می گیرد و این گروه طالبان است که مسوولیت کشتار حاصل از این اعمال وحشیانه را بر عهده می گیرد. تا امروز هیچ صدای رسمی از هیچ جریان وابسته به طالبان که احساس پاکی نسبت به وطن داشته و چنین قتل هایی را محکوم کنند، بلند نشده است.

و این نیست جز رابطه ی عمیق میان آمریکا – سازمان استخبارات پاکستان و شبه نظامیان مسلح مخالف دولت کابل! در واقع آن شبه نظامی ای که به کنر موشک می پراند، آن طالبی که حمله انتحاری انجام می دهد، آن مسوولی که بی سر و صدا زندانیان پاکستانی را از بگرام رها می سازد، آن عده ای که در کمیسیون انتخابات دسیسه سازی می کنند تا انتخابات مردمی ما به نتیجه نرسد، همه و همه مزدور کاخ سفید هستند.