نقش امریکا و عربستان در بازی صلح و جنگ افغانستان و یمن

آریانا نیوز: شواهد موجود حاکی از آنست که دستان پشت پرده ای همواره علیه مسلمانان یمن و افغانستان نقشه های شوم می کِشند و اجرا می کنند…

اخیرا نشست دو روزه علمای کشورهای اسلامی برای تحقق صلح و امنیت در افغانستان، بدون حضور نماینده گان طالبان با حضور تعدادی از عالمان دینی و سخنرانی سرمنشی سازمان همکاری اسلامی در بندر جده واقع در غرب عربستان برگزار شد.
گروه طالبان این نشست را نمایشی و فرمایشی از سوی امریکایی ها خوانده که انحراف افکار عمومی از موضوع اصلی یعنی اشغال افغانستان توسط آنها را دنبال می کند.
این گروه طی اعلامیه ای به مناسبت برگزاری این نشست در عربستان سعودی گفته است این بسیار ناعادلانه و غیر منطقی است که یک ملت کلان در حالی که تاریخ آن پر از افتخارات است تروریست و یاغی نامگذاری شود. هیچکس چنین حقی را ندارد و نه هم باید چنین بکند.
با توجه به توضیحات فوق الذکر، اگر باز هم کسی تنها برای خوشحالی رییس جمهور امریکا دونالد ترمپ و رفقای وی حکم صریح دین را باطل اعلان می کند و ملت مجاهد راه خدا را یاغی و تروریست می خواند. این در حقیقت همکاری با امریکایی های متجاوز برای تداوم اشغال و از پا درآوردن مسلمانان مستضعف است.
در جای دیگر این اعلامیه طالبان ضمن حمله به نشست صلح افغانستان در عربستان سعودی می افزاید: ملت ما به چشم سر مشاهده می کنند که چرخبالها، طیارات بی پیلوت و طیارات جنگی امریکایی بالای سرهایشان چرخ می زنند. ملت ما حضور نظامی امریکایی های متجاوز را به چشم خود تماشا می کنند. از واقعیت بسیار دور است که این مسئله در ملکی دیگری برایشان، قضیه بین الافغانی معرفی شود. افغان های که از اشغالگران در افغانستان پشتیبانی می کنند و در برابر دین، ملت، کشور و ارزش های ملی شان می جنگند و از سوی امریکایی ها اکمال می شوند. موجودیت آن ها در پهلوی اشغالگران نمی تواند ماهیت جنگ را تغییر بدهد. امارت اسلامی عبارت از مبارزه اسلام خواهی و استقلال خواهی مردم سی ملیونی افغانستان است. امارت اسلامی ریشه های عمیق در جامعه افغانی دارد. همین اکنون بر ۷۰ فیصد خاک کشور کاملا کنترول دارد.
شورای عالی صلح افغانستان پیشتر اعلام کرد که برای این نشست یک هیأت 30 نفری از افغانستان عازم جده خواهند شد.
سازمان همکاری اسلامی در دعوت نامه ای که برای عالمان دینی فرستاده نیز از گروه‌های مخالف مسلح در افغانستان خواسته تا دست از جنگ بردارند.
پیشتر و در دو نشست علمای اسلامی در اندونزیا و کابل، جنگ افغانستان حرام خوانده شده بود، ولی گروه طالبان و دیگر گروه‌های مخالف به آن توجه نکرده و آن را دیکته شده از سوی امریکا خوانده بودند.
عربستان که میزبانی این نشست را برعهده داشت یکی از سه ملکی بود که با شکل گیری طالبان در افغانستان دولت آن را به رسمیت شناخت.
نشست علمای اسلام برای افغانستان یک روز بعد از آن برگزار شد که مایک پمپئو وزیر امور خارجه امریکا در یک سفر از پیش اعلام نشده وارد کابل شده بود.
وی در سخنانی با تاکید بر ادامه دخالت نظامی کشورش در افغانستان، خطاب به طالبان در افغانستان گفت که منتظر خروج امریکا از این کشور نباشند.
پیش از این، مقام ‎های افغانستان با در نظرداشت روابط نزدیک عربستان سعودی با پاکستان و نفوذ ریاض بر طالبان و سایر گروه های تروریستی و کانون های تبلیغ و توسعه وهابیت، ابراز امیدواری کرده بودند که عربستان سعودی در عرصه صلح و آشتی با حکومت افغانستان کمک و همکاری کند.
در همین رابطه تحلیلگران بر این باورند که پابوس های متملقانه رهبران سیاسی دولت های پیشین و کنونی افغانستان در پیشگاه سلاطین و شاهزاده گان سعودی که گاه حتی از قالب های معمول، تعریف شده و پذیرفته شده عرف دیپماتیک نیز فراتر می رود، خود بیانگر آن است که عربستان صرفا قبله‌گاه اعتقادی مسلمانان افغانستان نیست؛ بلکه سیاستمردان کابل، به ریاض به مثابه یک قبله‌ گاه سیاسی نیز نگاه می کنند.
این رویکرد، در دوره حکومت اشرف غنی، پررنگ تر و عیان تر و علنی تر بوده است.
همراهی و حمایت آقای غنی از تجاوز فاجعه بار و جنایتکارانه ریاض به یمن، شاهدی روشن و قوی در این زمینه است و نشان می دهد که کابل بی محابا از سیاست غالب شان مبنی بر بی طرفی در تنش های ایدئولوژیک منطقوی و بین المللی، فاصله می گیرد و بی آنکه پایگاه و پشتوانه قدرتمند و پایداری داشته باشد، خود را وارد معرکه ها و مهلکه های بنیان برانداز نبردهای نیابتی و مستقیم منطقه می کند.
به نظر می رسد اکنون دولت افغانستان در حال رویارویی جدی و آزمایش حریف اصلی خود در سپهر سیاسی کشور یعنی طالبان است.
در واقع دولت نشان داده که بیش از هر چیز به دنبال خرید زمان توسط برخی هم پیمانان است.
اما از سوی دیگر طالبان بارها چه در سیاست های اعلامی و چه در سیاست های اعمالی خود نشان داده که تنها راه برون رفت از جنگ، مذاکره مستقیم با امریکا و خروج متحاوزین از افغانستان است.
حال با همه اینها به نظر می رسد اقداماتی نظیر برگزاری نشست جده صرفا نمایشی سیاسی بوده و به نوعی خوش خدمتی به ایالات متحده امریکا محسوب می شود.
با این حال باید تاکید کرد که تجربه نشان داده است که عربستان سعودی، شریک امن و مطمینی در بازی های منطقوی نیست.
بر بنیاد این تحلیل، نقش عربستان در بازی صلح و جنگ افغانستان، همچنان مانند گذشته، منفی و ویرانگر و خطرناک است و کسانی که دست ابزار پروژه های سعودی قرار می گیرند، در قبال عوارض پیامدهای ناشی از این ویرانگری و خطر، مسؤول خواهند بود.
در آخر اما گفتنی است که امریکا دیر یا زود ناچار به مذاکره مستقیم با طالبان خواهد بود و بر همین اساس برای جلوگیری از هزینه بیشتر در کشور می بایست طعم شیرین خروج نیروهای اشغالگر خود از کشور را به مردم افغانستان هدیه کند.