اخیراً سایت ویکی لیکس اسنادی را از بانک Julius Baer در پایگاه خود منتشر نمود که نام تعدادی از سرمایه داران و سرمایه گذاران آن را که به گونه ای سرسام آور اقدام به واریز و برداشت از حساب های خود می نمودند نام برد.
جالب است بدانید، بانک های سوییس به سه دسته تقسیم می شوند. دسته اول که از آنها تبلیغ زیادی در سطح بین الملل می شود، دسته دوم که گاه قدمت 200 ساله دارند، به ندرت افراد عادی می شناسند. و دسته سوم که در سطح پائین تر در سویس مشغول به فعالیت هستند. بانک های دسته دوم علی¬رغم گمنامی، گاه بسیار بزرگ هستند و عدم شهرت هم به دلیل آن است که آنها برای مشتریان خاص ثروتمند طراحی شده اند و هر شخصی را برای سپرده گذاری نمی پذیرند. این نوع بانک ها مانند بانک های عادی در سطح شهر دارای دارای شعبه نیستند و دفاتر آنها در حقیقت گاه مثل دفاتر شرکت ها است و حتی مشتری ها را با وقت قبلی می پذیرند. از این دسته می توان به بانک های Pictet یا Lombard Odier یا Julius Baer اشاره کرد. این نام ها را حتی اگر نشنیده باشید اما بد نیست که مطلع باشید، همگی آنها جزو بزرگترین بانکداران خصوصی دنیا به شمار می آیند.
اما در سند افشا شده در سایت ویکی لیکس در خصوص سرمایه گذاران بانک Julius Baer چهره شاخص این اسامی، وزیر سابق مالیه افغانستان و عضو بانک جهانی ، آقای اشرف غنی احمد زی ، کاندیدای فعلی انتخابات ریاست جمهوری افغانستان است. بر اساس این سند مشارالیه در جریان انتخابات ریاست جمهوری دوره گذشته افغانستان (سه ماهه منتهی به زمان انتخابات)، گردش مالی بالغ بر 25.000.000 دلار داشته است. گفتنی است آخرین موجودی این شخص طی شش ماهه دوم 2013؛ 7.5 میلیون دلار برآورد شده است که با حقوق دریافتی مشارالیه، حتی با احتساب مساعدت همسر یهودی اش، رسیدن به این رقم سوال برانگیز خواهد بود.
یکی از نزدیکان اشرف غنی با نام ع.ر.س که بارها به دلیل تندخویی های وی از او رنجیده خاطر شده بود، به خبرنگار نشریه فارین پالیسی گفت که اشرف غنی در جریان به اصطلاح “افغانی سازی امنیت” طی نشست های متعددی که با طرف غربی داشته است، بودجه هایی را به این منظور دریافت می نموده که آن را با برخی طرفندهای مشخص و از طریق من به بانک مذکور انتقال می داد.
اشرف غنی احمد زی را بهتر بشناسیم
آقای احمدزی، پشتون کوچی، ۶4 ساله، متولد ولایت لوگر در جنوب کابل است. او در دانشگاههای آمریکایی بیروت و کلمبیا در نیویورک تحصیل کرده و در رشته مردم شناسی دکتری گرفته است. همسر وی رولا عبدالغنی، اگرچه مادری یهودی دارد لیکن خودش آئین پدر یعنی مسیحیت را با جان و دل پذیرفته و به عنوان یک مسیحی مارونی همواره تلاش برای نشر و توسعه آن را در دستور کار خود قرار داده است.
آقای احمدزی سالها در بانک جهانی کار کرده و با رسانه ها به عنوان کارشناس و تحلیلگر مسائل افغانستان گفتگو کرده است و همواره به عنوان یکی از منابع تحلیلی و خبری رسانه های مختلف عمل می نموده که این نشان از تبحر وی در کسب اخبار و ارائه آن به مراجع درخواست کننده بین المللی می-باشد.
این نامزد انتخابات ریاست جمهوری افغانستان کار در دانشگاههای جان هاپکینز آمریکا و اروز دانمارک را هم در کارنامه خود دارد که بنا به دلایلی از ادامه فعالیت در این دانشگاه ها صرف نظر می نماید
او از اکتبر ۲۰۰۱ مشاور اخضر ابراهیمی، نماینده ویژه سازمان ملل در افغانستان شد و کار در داخل افغانستان را به عنوان ارزیاب موثق غرب و ناتو در این کشور آغاز کرد. ولی چند ماهی از آغاز به کار آقای احمدزی در این پست نگذشته بود که حامد کرزی به دلیل تفکر “سازندگی برای افغانستان با تکیه بر نیروهای افغان” ، مشارالیه را به عنوان مشاور ارشد خود انتخاب نمود. گزارشات وی در همان ابتدای فعالیتش به گونه ای بود که کرزی وی را فردی همه فن حریف یافت و با هدف تقویت و تجمیع کمک¬های بین المللی در ارائه کمک به مردم افغانستان، او را رئیس اداره هماهنگ کننده کمکهای بین المللی به افغانستان منسوب نمود.
آقای احمدزی در ماه جون ۲۰۰۲ میلادی به عنوان وزیر مالیه/دارایی عضو کابینه دولت انتقالی به رهبری حامد کرزی شد و تا دسامبر ۲۰۰۴ در این مقام بود. او در وزارت مالیه دست به اصلاحات مالی زد که بر اساس نظر آگاهان، از متد علمی روز دنیا فاصله داشت. البته موفقیت¬هایی هم در این زمینه از سوی احمد زی حاصل شد که در کنار مشکلاتی که به وجود می آورد قابل پذیرش نبود. لذا به دلیل روحیه شخص محوری که داشت، از تیم کرزی جدا شد.
آقای احمدزی پس از انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۳ خورشیدی به کابینه حکومت منتخب راه نیافت و با رایزنی هایی که دوست دیرینه اش، زلمی خلیل زاد با نهادهای بین المللی صورت داده بود، بدون اخذ هیچ گونه حکمی، به ریاست دانشگاه کابل منصوب شد.
او پس از دو سال کار از این مقام کناره گرفت و به یکی از منتقدان جدی حکومت آقای کرزی بدل شد. علی رغم این مسئله، آقای احمدزی در دور دوم ریاست جمهوری حامد کرزی مسئول برنامه انتقال مسئولیت امنیتی از نیروهای خارجی به نیروهای داخلی شد. آقای احمدزی در سال ۲۰۰۶ میلادی با حمایت قاطع زلمی خلیل زاد، از سوی افغانستان به عنوان نامزد دبیر کلی سازمان ملل برای جانشینی کوفی عنان معرفی شد، اما در برابر بان کی مون، دبیر کل کنونی این سازمان با اخذ صرفاً 3 رای شکست سختی را برای خلیل زاد که چهره موثق و مورد اعتماد جریان لیبرال آمریکایی در افغانستان می باشد رقم زد. این مسئله در حالی که اشرف غنی به عنوان نابغه شرق معروف بود اما و اگرهای بسیاری را به وجود آورد.
او در انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۹ با حامد کرزی رئیس جمهوری کنونی رقابت کرد، اما رای چندانی به دست نیاورد.(4% کل آراء ماخوذه) آقای کرزی اما باز هم دست از حمایت از اشرف غنی احمدزی بر نداشت و همچنان تلاش نمود وی را در تیم خود حفظ نماید. لذا وی را در دور دوم ریاست جمهوری خود مسئول برنامه انتقال مسئولیت امنیتی از نیروهای خارجی به نیروهای امنیتی داخلی تعیین کرد و قرار است این برنامه تا زمان خروج نیروهای بین المللی از افغانستان در سال آینده به پایان برسد. که البته تاکنون هیچ گونه حرکت مشخصی که موید انتقال مسئولیت امنیتی از نیروهای خارجی به داخلی باشد، مشاهده نشده است. اگرچه آقای احمدزی از طراحان اصلی “افغانی سازی” امنیت در حکومت حامد کرزی شمرده می شود اما همگان به این مسئله واقف اند که افغانی سازی امنیت صرفاً خواست و ایده مردم افغانستان است که بارها از طریق همین رسانه های جمعی به اطلاع مسئولین خود رسانیده اند و هزینه کردن این عنوان برای احمدزی از سوی حامیان وی یک سرقت فرهنگی به حساب می¬آید که از جناب احمدزی تقاضا می¬شود این موضوع را شفاف نمایند.
اقتباس از خبر بی بی سی فارسی
