4 عقرب 1394 - همه اخبار
آریانا نیوز: از میان ۶۴۰ هزار تنی که تا اخیر ماه آگوست سال روان میلادی از کشورهای اروپایی درخواست پناهندهگی کردهاند، بیش از ۱۵ درصدشان شهروندان افغانستان بودهاند.
کمیشنری عالی سازمان ملل متحد در امور پناهجویان می گوید که در هشت ماه نخست سال روان میلادی ۱۲۰هزار شهروند افغان به ۴۴ کشور جهان درخواست پناهنده گی داده اند.
هرچند در کمتر از دو ماه اخیر سال جاری هزاران شهروند افغانستان تلاش کردند تا به کشورهای اروپایی بروند و در آنجا مستقر شوند.
همچنین گفته می شود که از میان ۶۴۰ هزار تنی که تا اخیر ماه آگوست سال روان میلادی از کشورهای اروپایی درخواست پناهندهگی کردهاند، بیش از ۱۵ درصدشان شهروندان افغانستان بودهاند.
کمیشنری عالی سازمان ملل متحد در امور پناهجویان میگوید که این افزایش در رفتن شهروندان افغانستان به اروپا حتی باعث کاهش در روند بازگشت پناهجویان این کشور از پاکستان و ایران شده است.
نادر فرهاد سخنگوی کمیشنری عالی سازمان ملل متحد در امور پناهجویان گفت: “ناامنی و فقر از عوامل اساسی دانسته میشود که شهروندان افغانستان را وادار به ترک کشورشان میسازند”.
وی ادامه داد: “تا ماه آگوست سال روان حدود ۱۲۰هزارو ۸۰ نفر افغان به ۴۴ کشور صنعتی دنیا درخواست پناهنده گی داده اند”.
انار کلی هنریار یکی از سناتوران در این باره افزود: “این مسئولیت جدی حکومت افغانستان است که برای شهروندان کشور زمینۀ کار را فراهم سازند تا جدا از آنانی که بگونۀ شوقی به اروپا میروند آنانی را که از روی مجبوری و بیکاری از کشور خارج میشوند، جلوی آنان گرفته شود”.
درهمین حال رهبران حکومت وحدت ملی در اوان انتخابات و آغاز کار حکومتشان بر رسیدهگی به برخی از این مشکلات تأکید کردند.
اشرف غنی رئیس جمهور گفته بود: “هدف ما فقر زدایی، ایجاد کار برای همه، بخصوص جوانان، زنان و مسکن سازی است”.
عبدالله عبدالله رئیس اجرائیه نیز افزوده بود: “حکومتی که در آن فقر نباشد، بیکاری نباشد، بی ایمانی نباشد، گدایی نباشد، مرض نباشد و مردم افغانستان به آیندهشان امیدوار باشند”.
در این میان وزارت کار و امور اجتماعی از تلاشها برای رسیدهگی هرچه زودتر به معضل بیکاری در کشور سخن میگوید. فراهم سازی سرمایههای کوچک برای بیکاران و نیز ایجاد فرصتهای کاری برای شهروندان افغانستان در بیرون از کشور بخشی از این برنامهها را است.
علی افتخاری سخنگوی وزارت کار و امور اجتماعی خاطرنشان کرد: “به جای اینکه جوانان ما، طعمۀ قاچاقبران انسان شوند و زندهگی خود را به خطر بیندازند، میکوشیم تا ما حداقل از طریق این کشورهای خارجی زمینۀ کار را فراهم سازیم تا زمانی که در درازمدت ما در داخل افغانستان این فرصتها را خلق کنیم”.
از میان هفت میلیون فرد دارای شرایط کار در افغانستان، تنها ۶۰ درصدشان کار دایمی دارند. ۱۵ درصد از این افراد به کارهایی می پردازند که زمانی کوتاه را در بر می گیرند و ۲۵ درصد دیگر هم بگونه ی کامل بیکارند.