اعتصاب کاری شماری از آموزگاران شهر کابل

این اعتراض کننده‌گان می‌افزایند تا هنگامی که به مشکلاتشان رسیده‌گی نشود به اعتراض‌شان ادامه خواهند داد.

آموزگاران شماری از مکتب‌های شهر کابل در اعتراض به آنچه که وعده خلافی حکومت گفته می‌شود، روز گذشته دست از کار کشیدند.

این آموزگاران خواهان توزیع زمین به آموزگاران و افزایش حقوق این قشر از جامعه شدند، آنان می‌گویند که رئیس جمهور به آنان وعده سپرده بود که به مشکلات‌شان رسیده‌گی خواهد کرد.

این اعتراض کننده‌گان می‌افزایند تا هنگامی که به مشکلاتشان رسیده‌گی نشود به اعتراض‌شان ادامه خواهند داد.

وزارت معارف برآورده شدن این خواست‌های آموزگاران را در کوتاه مدت دشوار می‌داند؛ اما از تلاش رهبری حکومت برای حل مشکلات آموزگاران سخن می‌زند.

با ادامه‌ی اعتراض‌های آموزگاران؛ این بار آنان در مکتب‌های سردار کابلی، مهراب‌الدین و لیسه‌ی دخترانه‌ی گذرگاه و غازی ادی دست از کار کشیدند.

سلطانه آموزگار در لیسه‌ی سردار کابلی اظهارداشت: “ما امروز به خاطر این اعتصاب کردیم که وعده‌هایی که رئیس جمهور به ما داده بود عملی نشدند”.

قدسیه آموزگار در لیسه‌ی سردار کابلی هم افزود: “ما تا هنگامی که برای حل مشکلات آموزگاران اقدام نشود به مکتب‌ها حاضر نمی‌شویم و به اعتراض خود ادامه می‌دهیم”.

توزیع نمره‌های زمین و افزایش حقوق ماهانه‌ی آموزگاران از خواسته‌های اعتراض کننده‌گان است و می‌گویند که رئیس جمهور به آموزگاران در این زمینه وعده سپرده بود، اما از زمان وعده‌هایی سپرده بود که تاکنون این وعده‌ها عملی نشده‌اند.

شفیق الرحمان آموزگار در لیسه‌ی نسوان گذرگاه تصریح کرد: “خواست ما این است که به آموزگاران یک نمره‌ زمین داده شود و به معاش آنان توجه شود. معاشی که ما به دست می‌آوریم برای ما بسنده نیست”.

شکریه ضیاء آموزگار در لیسه‌ی مهراب الدین ادامه داد: “من ۳۵ سال تجربهی کار در بخش معارف دارم اما یک آموزگار که تازه میآید معاشاش برابر معاش من است این چگونه عدالت است”.

محمود حقمل سخنگوی وزارت معارف خاطرنشان کرد: “توزیع زمین به آموزگاران و ازدیاد معاش آنان یکی از اولویت‌های رهبری وزارت معارف است، اما معاش آموزگاران هنگامی زیاد خواهد شد که درآمدهای ملی ما افزایش یابد”.

این اعتراضات در حالی صورت می‌گیرد که در کمتر از یک ماه اخیر شماری از آموزگاران لیسه حبیبیه چند بار دست به اعتراض زدند و خواهان افزایش معاشات، توزیع نمره‌های رهایشی و فراهم ساختن زمینه‌ی بهبود زندهگی برای آموزگاران شدند؛ اما آموزگاران می‌گویند که به خواست‌های آنان کمتر رسیده‌گی شده است.