آریانا نیوز: زنان در تاریخ افغانستان همواره مورد ظلم و ستم بوده اند و یکی از مبهم ترین مسایل موجود در مسئله صلح مسایل حقوق مدنی و در راس آن مسئله زنان است…
امریکا و طالبان در گام هشتم مذاکرات خود اعلام کردند که بسیاری از مسایل از جمله خروج امریکا از افغانستان را بین خود مشخص و برای آن پروگرام ای را برای آن ترسیم کردند. با این حال یکی از مبهم ترین مسایل موجود در مسئله صلح مسایل حقوق مدنی و در راس آن مسئله زنان است.
زنان در تاریخ افغانستان همواره مورد ظلم و ستم بوده اند و محدودیتهای فراوانی به آنها تحمیل شده است. محدودیت هایی که در دوران طالبان گسترده تر شد و به سرکوب سیستماتیک آنان تبدیل شد. زنان در دوره طالبان از حق تحصیل، حق کار کردن و حتی حق حضور در اجتماع بدون حضور یک مرد محروم بودند. در دوره طالبان زنان از عرصه عمومی زنده گی حذف شدند.
فردای تصرف کابل از سوي طالبان فرمانی صادر گرديد که تمامی زنانی که در دفترهاي رسمي دولتي مشغول کار مي‌باشند، در خانه‌هاي شان بمانند و در دفتر کار نروند. به تعقيب آن، فرمان‌های ديگري نيز از سوي اين گروه صادر شدند. بارزترين آن اين بود که مکتب‌هاي دخترانه مسدود گرديدند و دختران و زنان ديگر اجازه نداشتند به تعليم و تحصيل خويش در مکتب و پوهنتون ادامه دهند.
در این دوره بسیاری از زنان به دلیل تبعیض های طالبان اعدام شدند یا در ملاء عام شکنجه شدند. تنها جرم این زنان نیز، زن بودن و بیان هویت زنانه خود بود. هویتی که طالبان قصد داشت آن را به صورت کامل نه حتی از عرصه عمومی بلکه از عرصه خصوصی و خانواده نیز حذف کند.
تبعیض های طالبان موجب شد که عده زیادی از دختران استعدادهای خود را سرکوب کنند. بسیاری از آنها به محروم شدن از تحصیل حق پیشرفت اجتماعی و کار کردن محکوم شدند. تحت این شرایط جامعه افغانستان بخش عمده ای از اندوخته استعدادی خود را از دست داد و مادرانی سرکوب شده نیز قطعا اطفالی را تربیت خواهند کرد که توانایی اجتماعی ضعیفی خواهند داشت. در طول این دوره بسیاری از زنان افغانستان حتک حرمت شدند و در سرک ها شلاق خوردند و با آنها برخلاف موازین انسانی، دینی و اخلاقی رفتار شد.
حال در شرایطی که وضعیت زنان در مذاکرات صلح مشخص نیست و مقامات طالبان نیز کوچکترین اقدامی برای تشریح دیدگاه های خود در این خصوص به خرج نمی‌دهند. تحت این شرایط این نگرانی مطرح است که گروه طالبان مجددا پس از توافق با امریکا با دستی باز و برتر از سایر گروههای کشور اقدام به اجرای قوانین سخت گیرانی خود نسبت به زنان کند و باردیگر زنان افغانستان به کنج خانه ها رانده شده و یا در میادین شهر شلاق زده شوند.
عدم شفافیت مذاکرات فعلی بین امریکا و طالبان و نمایشی بودن دیدار طالبان با نماینده گان گروه های مختلف جامعه افغانستان این نگرانی را در ذهن پررنگ می سازد که امریکایی ها به دنبال فروش جامعه افغانستان به طالبان استند. فروشی که نتیجه آن نابودی استعدادهای اجتماعی و فرصت های زنان در این جامعه خواهد بود.
