آریانا نیوز: ما فقیرترین کشور جهان این رقم کلان را از حمایت نظامی ایالات متحده‌ی امریکا از دست می‌دهیم…
وقتی به این رقم بلند که از حمایت نیروهای رزمی‌ما گرفته شد فکر می‌کنم، به این مقایسه درگیر می‌شوم؛ امریکا با چین درگیر مجادله‌های عمیق سیاسی برای ۲۲۰ ملیارد دالر مراودات اقتصادی در سال شده است. این‌جا بحث روی معاملات دو ابر قدرت اقتصادی جهان است که همه رسانه‌های جهان را مشغول ساخته است.
ما فقیرترین کشور جهان این رقم کلان را از حمایت نظامی ایالات متحده امریکا از دست می‌دهیم. من که دیریست با نهادهای غربی کار می‌کنم می‌دانم که ۶۰۰ ملیون‌دالر یعنی چه؟
به باور من دراین تصمیمِ ترمپ سه عنصر نقش داشته است:
۱. دکترین اقتصاد محور که بر گرفته از دشواری‌های داخلی ایالات متحده امریکا می‌باشد. واقعیت این‌است که امریکا درگیر دشواری‌های اقتصادی همراه با وعده‌های انتخاباتی دونالد ترمپ خاصتاً دیوار مکزیک است.
۲. نارضایتی دکترین ترمپ که ناشی از نحوه حمایت افغانستان و گستردگی فساد در این دولت می‌باشد. ترمپ به صراحت حکومت کرزی را اداره‌ی چپاول‌گر و حکومت غنی را نا مستعد می‌خواند.
۳. ضعف در سیاست خارجی، نبود لابی‌گری تخصصی با اداره ترمپ، ضعف در تحلیل ما از دیدگاه ژیوپولیتک و بینش کوتاه ما از هم‌گرایی منطقه به سود همپیمانان بین‌المللی، دلایلی موجه برای از تلف‌شدنِ این مقدار بلند حمایت امریکا شده است.
به یاد دارید، دو سال پیش، وقتی امریکا ۱،۵ ملیارد دالر حمایت از نیروهای پاکستان را به تعویق انداخت چه اتفاق افتاد؟ احزاب سیاسی، جامعه مدنی، روشن‌فکران و چهره‌های سرشناس پاکستانی همراه با حکومت تلاش کردند تاامریکایی‌ها را قناعت دهند که سزاوار ادامه حمایت استند. در واشینگتن، نیویارک، لاس‌‌انجلس و بوستن لابی‌گران پاکستان به‌گونه بی‌سابقه‌ی فعال شدند.
اما این‌جا انگار آب، از آب تکان نخورده است. کسی از جانب دولت واکنشی نشان نمی‌دهد. هیچ آسیب‌شناسی در زمینه صورت نمی‌گیرد و گپ‌های احساساتی و همیشگی از زبان برخی از رهبران سکتور های امنیتی بالا می‌گیرد که گویا محدود شدنِ این کمک‌ها بر آ‌ن‌ها اثر نخواهد گذاشت.
آیا می‌شود با چنین حالتی پارتنر دولتی بود که سالیانه ۵،۵ ملیارد دالر به نیروهای رزمی ما که مدافع نظام سیاسی است، کمک می‌کند؟
ملک ستیز
