7 حمل 1391 - همه اخبار, مطلب ویژه 3
رئیس کمیسیون روابط خارجی اتاقهای تجارت افغانستان، کنفرانس اقتصادی ریکا که در آن نمایندگان بیش از 70 کشور حضور دارند را گامی برزگ در راستای همگرایی منطقه‌ای دانست.
“آذرخش حافظی” در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری فارس در کابل، اظهار داشت: مؤسسات اقتصادی و سیاسی منطقه‌ای، مانند “اکو” و”سارک” از موسسات بسیار مهم و تاثیر گذار بر وضعیت اقتصادی و سیاسی منطقه هستند که اعضای آن در این کنفرانس حضور دارند.
* کنفرانس ریکا فرصتی برای همکاری و همگرایی واقعی
وی اظهار امیداوری کرد که راه‌اندازی گفتوگوها و کنفرانسهایی مانند، ریکا در “دوشنبه”، پایخت تاجیکستان، زمینه همکاری واقعی و همگرایی عملی در میان کشورهای منطقه بوجود آورد.
حافظی کنفرانس برزگ ریکا که در آن نمایندگان بیش از 70 کشور حضور دارند را گام بزرگی برای ایجاد تفاهم و همگرایی اقتصادی منطقه دانست و افزود: همگراییهای بزرگ در جهان که اکنون بر سرنوشت اقتصادی و سیاسی کشورها اثرگذار است، از اقدامات و کنفرانسهای این چنینی آغاز شده است.
* زمینه همگرایی و همکاری در منطقه بیشتر از اروپای گذشته
این عضو هیئت افغانستان در کنفرانس اقتصادی ریکا، اظهار داشت: با همه امیدواریهایی که وجود دارد، اگر از دید حقیقی و واقع‌بینانه و با اتکا به تجربههای گذشته به این کنفرانس‌ها نگریسته شود، مصوبات این آنها کمتر جنبه عملی به خود میگیرد، زیرا اختلافاتی که بین افغانستان، پاکستان و هند وجود دارد این همایش بزرگی منطقه‌ای را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
وی خاطرنشان کرد: مدت زیادی است که مؤسساتی مانند اکو و سارک تأسیس شده اند اما آن گونه که انتظار می‌رفت بر وضعیت اقتصادی و سیاسی منطقه اثرگذار نبوده است.
حافظی افزود: اتحادیه اروپا که امروز به عنوان یک قدرت بزرگ اقتصادی و سیاسی در جهان عرض اندام کرده است، از یک همایش اقتصادی به مراتب کوچک‌تر از کنفرانس ریکا، آغاز به کار کرد و سرانجام به اقتصاد، سیاست، امنیت و مسائل دپلماتیک مشترک منجر شد.
رئیس کمیسیون روابط خارجی اتاقهای تجارت افغانستان گفت: مشکلاتی که فراروی کشورهای اروپایی قرار داشت، مانند جنگهای جهانی اول و دوم که در آن صدها هزار تن کشته، شهرها و حتی روستاها ویران شدند، در میان کشورهای منطقه وجود ندارد، بنابراین زمینه برای ایجاد همگرایی و همکاری منطقه بیشتر از اروپا است.
وی خاطر نشان کرد: کشورهای اروپایی حتی در صدد حذف همدیگر بودند و جنگهای خونین راه اندازی کردند، چیزی که حتی سابقه آن در بین کشورهای این منطقه وجود ندارد.
این کارشناس اقتصادی افغان اظهار داشت: اروپا با تمام مشکلاتی که داشت اکنون سیاست واحد اقتصادی، امنیتی و سیاسی را دنبال می‌کند و واحد پولی مشترک دارد و آهسته آهسته به سوی فدراسیون سیاسی حرکت می‌کند.
* افغانستان با ایران هم تبار و با پاکستان در یک حوزه تمدنی قرار دارد
وی افزود: کشورهای منطقه اکنون فاقد یک سیاست اقتصادی و سیاسی مشترک هستند؛ میان افغانستان، پاکستان، ایران و هندوستان هر از گاهی تشنجی بوجود می‌آید که این گونه فعالیتهای همگرایی را به حاشیه میراند، در حالی که افغانستان با ایران هم تبار و با پاکستان در یک حوزه تمدنی قرار دارد.
این کارشناس افغان اظهار داشت: افغانستان با ایران هم فرهنگ است، زبان، تاریخ و دین مشترک دارد و برای سالهای طولانی یک کشور واحد بوده اند.
حافظی گفت: با این همه مشترکات چرا ما یک باراز برزگ مشترک اقتصادی را به وجود نیاوریم و بر اساس یک همگرایی اقتصادی کاستی‌های همدیگر را تکمیل نکنیم.
وی گفت: به عنوان نمونه افغانستان مواد خام دارد اما فاقد تکنولوژی است در حالی همسایههای مانند ایران و پاکستان تکنولوژی لازم را در اختیار دارند و نیاز به این مواد اولیه هستند، از سویی دیگر آسیایی مرکزی محاط به خشکی است و کوتاه‌ترین راه را برای صدور مواد خام به کشورهای اروپایی، افغانستان و جمهوری اسلامی ایران است.
این کارشناس افغان افزود: اجرایی کردن این مسائل تنها با امضای سند مسیر نخواهد شد بلکه نیازمند به اعتماد و صداقت دارد.
* میراث به جا مانده انگلیس موانع همگرایی اقتصادی و سیاسی در منطقه
این کارشناس افغان برخی مشکلات و میراث به بجا مانده از انگلیس، مانند خط “دیورند”، تعهدات آبی با کشور ایران، تقسیمات جغرافیایی کشمیر و بنگلادش را از موانع برزگ در ایجاد همگرایی منطقه دانست.
وی خاطر نشان کرد: استعمار انگلیس تقسیم بندی جغرافیایی را در زمان تسلط بر منطقه به گونه‌ای انجام داده است که تاهنوز نتوانسته ایم بر آن فایق آییم.
حافظی اظهار داشت: انگلیس بسیاری از اقوام را به 2 دسته تقسیم کرد، پشتون ها را به 2 کشور افغانستان و پاکستان ، کشمیر را میان پاکستان و هندوستان و بنگلادش را به شرقی و غربی تقسیم کرد.
وی اذعان کرد که اینها مسائلی هستند که همیسه سبب تشنج، بی‌اعتمادی، اختلافات و جنگ در منطقه شده و خواهد شد و به عنوان موانع اصلی در همکاری‌های منطقه‌ای و بی اعتمادی عرض اندام کرده است.
حافظی تصریح کرد: بسیاری از کشورها در جهانی شدن غرق هستند، هویت خود را از دست داده اند، از این رو نمی توانند توازن در مناسبات منطقه‌ای و جهانی را به صورت دقیق تعیین کنند.
به اعتقاد وی، تا زمانی که منافع جهانی با منافع منطقه‌ای و منافع منطقه‌ای حرکت نکنند، همگرایی پایدار که باعث تغییر در اقتصاد منطقه شود به وجود نخواهد آمد.
* نقاط مثبت کنفرانسهای منطقه‌ای
وی خاطر نشان کرد که رؤسای جمهور 12 کشور و وزرای خارجه 70 کشور دیگر به میزبانی کشور تاجیکستان در این کنفرانس هم جمع می‌شوند که در نوع خود برزگ‌ترین کنفرانس اقتصادی در منطقه به شمار میرود.
وی افزود: رئیس جمهور افغانستان و تاجیکستان نمایشگاه مشترک اقتصادی را افتتاح میکنند که نشان دهنده نیازمندیها و گام به پیش به سوی همکاری اقتصادی به شمار میرود.
حافظی از این کنفرانس به عنوان یک گام همدیگر پذیری یاد کرد و گفت: در بخشهای سیاسی رؤسای جمهور ایران، پاکستان، تاجیکستان و افغانستان نشست و گفتوگوهای خاصی دارند که برای ثبات و امنیت چه از نظر اقتصادی و چه از نظر سیاسی برای منطقه مهم است.
عضو هیئت افغانستان در ریکا گفت: اگر نگاه حداقلی به این کنفرانس‌ها داشته باشیم، میتوان گفت که این کنفرانس میتواند آغاز خوبی برای گام‌های مهم رشد و توسعه اقتصای و سیاسی در منطقه باشد، زیرا در این کنفرانس نظرسنجیهای کارشناسانه صورت میگیرد و دیدگاهها جمع آوری شده و تجدید نظر در روابط سیاسی و اقتصادی کشورها صورت میگیرد که در بهبود روابط و اعتماد سازی میان کشورها مهم است.
وی هدف این کنفرانس را حرکت از از وضع موجود بحرانی به وضع مطلوب و زمان بندی برای حرکتهای بعدی و چگونگی این حرکتها دانست.
کنفرانس ریکا از سال 1384 در شهرهای کابل، “دهلی نو”، “اسلام آباد” و “استانبول” برگزار شد و انتظار میرود که با برگزاری اولین کنفرانس اقتصادی در سال 1391 با موضوع افغانستان، دورنمایی روشنی از وضعیت اقتصادی و همکاری‌های بیشتر اقتصادی میان کشورهای منطقه به وجود آید.
این کنفرانس روزهای دوشنبه و سه شنبه در دوشنبه پایتخت تاجیکستان با محور اقتصاد افغانستان برگزار خواهد شد.
از آنجا که همکاری‌های اقتصادی، باعث همکاری در عرصههای مختلف بین کشورها می‌شود، امیدها برای همگرایی اقتصادی و سیاسی با برگزاری چنین کنفرانسهایی بیشتر می‌شود.
