کنفرانس “ریکا” گامی بزرگ در راستای همگرایی است/ایران و افغانستان هم تبار هستند

رئیس کمیسیون روابط خارجی اتاق‎های تجارت افغانستان، کنفرانس اقتصادی ریکا که در آن نمایندگان بیش از 70 کشور حضور دارند را گامی برزگ در راستای همگرایی منطقه‌ای دانست.

“آذرخش حافظی” در گفت‏وگو با خبرنگار خبرگزاری فارس در کابل، اظهار داشت: مؤسسات اقتصادی و سیاسی منطقه‎ای، مانند “اکو” و”سارک” از موسسات بسیار مهم و تاثیر گذار بر وضعیت اقتصادی و سیاسی منطقه هستند که اعضای آن در این کنفرانس حضور دارند.

* کنفرانس ریکا فرصتی برای همکاری و همگرایی واقعی

وی اظهار امیداوری کرد که راه‌اندازی گفت‎وگوها و کنفرانس‎هایی مانند، ریکا در “دوشنبه”، پایخت تاجیکستان، زمینه همکاری واقعی و همگرایی عملی در میان کشورهای منطقه بوجود آورد.

حافظی کنفرانس برزگ ریکا که در آن نمایندگان بیش از 70 کشور حضور دارند را گام بزرگی برای ایجاد تفاهم و همگرایی اقتصادی منطقه دانست و افزود: همگرایی‎های بزرگ در جهان که اکنون بر سرنوشت اقتصادی و سیاسی کشورها اثرگذار است، از اقدامات و کنفرانس‎های این چنینی آغاز شده است.

* زمینه همگرایی و همکاری در منطقه بیشتر از اروپای گذشته

این عضو هیئت افغانستان در کنفرانس اقتصادی ریکا، اظهار داشت: با همه امیدواری‎هایی که وجود دارد، اگر از دید حقیقی و واقع‌بینانه و با اتکا به تجربه‎های گذشته به این کنفرانس‌ها نگریسته شود، مصوبات این آنها کمتر جنبه عملی به خود می‎گیرد، زیرا اختلافاتی که بین افغانستان، پاکستان و هند وجود دارد این همایش بزرگی منطقه‎ای را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

وی خاطرنشان کرد: مدت زیادی است که مؤسساتی مانند اکو و سارک تأسیس شده اند اما آن گونه که انتظار می‌رفت بر وضعیت اقتصادی و سیاسی منطقه اثرگذار نبوده است.

حافظی افزود: اتحادیه اروپا که امروز به عنوان یک قدرت بزرگ اقتصادی و سیاسی در جهان عرض اندام کرده است، از یک همایش اقتصادی به مراتب کوچک‌تر از کنفرانس ریکا، آغاز به کار کرد و سرانجام به اقتصاد، سیاست، امنیت و مسائل دپلماتیک مشترک منجر شد.

رئیس کمیسیون روابط خارجی اتاق‎های تجارت افغانستان گفت: مشکلاتی که فراروی کشورهای اروپایی قرار داشت، مانند جنگ‎های جهانی اول و دوم که در آن صد‏ها هزار تن کشته، شهرها و حتی روستاها ویران شدند، در میان کشورهای منطقه وجود ندارد، بنابراین زمینه برای ایجاد همگرایی و همکاری منطقه بیشتر از اروپا است.

وی خاطر نشان کرد: کشورهای اروپایی حتی در صدد حذف همدیگر بودند و جنگ‎های خونین راه اندازی کردند، چیزی که حتی سابقه آن در بین کشورهای این منطقه وجود ندارد.

این کارشناس اقتصادی افغان اظهار داشت: اروپا با تمام مشکلاتی که داشت اکنون سیاست واحد اقتصادی، امنیتی و سیاسی را دنبال می‎کند و واحد پولی مشترک دارد و آهسته آهسته به سوی فدراسیون سیاسی حرکت می‌کند.

* افغانستان با ایران هم تبار و با پاکستان در یک حوزه تمدنی قرار دارد

وی افزود: کشورهای منطقه اکنون فاقد یک سیاست اقتصادی و سیاسی مشترک هستند؛ میان افغانستان، پاکستان، ایران و هندوستان هر از گاهی تشنجی بوجود می‌آید که این گونه فعالیت‎های همگرایی را به حاشیه میراند، در حالی که  افغانستان با ایران هم تبار و با پاکستان در یک حوزه تمدنی قرار دارد.

این کارشناس افغان اظهار داشت: افغانستان با ایران هم فرهنگ است، زبان، تاریخ و دین مشترک دارد و برای سال‎های طولانی یک کشور واحد بوده اند.

حافظی گفت: با این همه مشترکات چرا ما یک باراز برزگ مشترک اقتصادی را به وجود نیاوریم و بر اساس یک همگرایی اقتصادی کاستی‌های همدیگر را تکمیل نکنیم.

وی گفت: به عنوان نمونه افغانستان مواد خام دارد اما فاقد تکنولوژی است در حالی همسایه‎های مانند ایران و پاکستان تکنولوژی لازم را در اختیار دارند و نیاز به این مواد اولیه هستند، از سویی دیگر آسیایی مرکزی محاط به خشکی است و کوتاه‌ترین راه را برای صدور مواد خام به کشورهای اروپایی، افغانستان و جمهوری اسلامی ایران است.

این کارشناس افغان افزود: اجرایی کردن این مسائل تنها با امضای سند مسیر نخواهد شد بلکه نیازمند به اعتماد و صداقت دارد.

* میراث به جا مانده انگلیس موانع همگرایی اقتصادی و سیاسی در منطقه

این کارشناس افغان برخی مشکلات و میراث به بجا مانده از انگلیس، مانند خط “دیورند”، تعهدات آبی با کشور ایران، تقسیمات جغرافیایی کشمیر و بنگلادش را از موانع برزگ در ایجاد همگرایی منطقه دانست.

وی خاطر نشان کرد: استعمار انگلیس تقسیم بندی جغرافیایی را در زمان تسلط بر منطقه به گونه‌ای انجام داده است که تاهنوز نتوانسته ایم بر آن فایق آییم.

حافظی اظهار داشت: انگلیس بسیاری از اقوام را به 2 دسته تقسیم کرد، پشتون ها را به 2 کشور افغانستان و پاکستان ، کشمیر را میان پاکستان و هندوستان و بنگلادش را به شرقی و غربی تقسیم کرد.

وی اذعان کرد که این‎ها مسائلی هستند که همیسه سبب تشنج، بی‌اعتمادی،  اختلافات و جنگ در منطقه شده و خواهد شد و به عنوان موانع اصلی در همکاری‌های منطقه‌ای و بی اعتمادی عرض اندام کرده است.

حافظی تصریح کرد: بسیاری از کشورها در جهانی شدن غرق هستند، هویت خود را از دست داده اند، از این رو نمی توانند توازن در مناسبات منطقه‎ای و جهانی را به صورت دقیق تعیین کنند.

به اعتقاد وی، تا زمانی که منافع جهانی با منافع منطقه‎ای و منافع منطقه‎ای حرکت نکنند، همگرایی پایدار که باعث تغییر در اقتصاد منطقه شود به وجود نخواهد آمد.

* نقاط مثبت کنفرانس‎های منطقه‎ای

وی خاطر نشان کرد که رؤسای جمهور 12 کشور و وزرای خارجه 70 کشور دیگر به میزبانی کشور تاجیکستان در این کنفرانس هم جمع می‌شوند که در نوع خود برزگ‌ترین کنفرانس اقتصادی در منطقه به شمار می‎رود.

وی افزود: رئیس جمهور افغانستان و تاجیکستان نمایشگاه مشترک اقتصادی را افتتاح می‎کنند که نشان دهنده نیازمندی‎ها و گام‎ به پیش به سوی همکاری اقتصادی به شمار می‎رود.

حافظی از این کنفرانس به عنوان یک گام همدیگر پذیری یاد کرد و گفت: در بخش‎های سیاسی رؤسای جمهور ایران، پاکستان، تاجیکستان و افغانستان نشست و گفت‎وگوهای خاصی دارند که برای ثبات و امنیت چه از نظر اقتصادی و چه از نظر  سیاسی برای منطقه مهم است.

عضو هیئت افغانستان در ریکا گفت: اگر نگاه حداقلی به این کنفرانس‎ها داشته باشیم، می‎توان گفت که این کنفرانس می‎تواند آغاز خوبی برای گام‌های مهم رشد و توسعه اقتصای و سیاسی در منطقه باشد، زیرا در این کنفرانس نظرسنجی‎های کارشناسانه صورت می‎گیرد و دیدگاه‎ها جمع آوری شده و تجدید نظر در روابط سیاسی و اقتصادی کشورها صورت می‏گیرد که در  بهبود روابط و اعتماد سازی میان کشورها مهم است.

وی هدف این کنفرانس را حرکت از از وضع موجود بحرانی به وضع مطلوب و زمان بندی برای حرکت‏های بعدی و چگونگی این حرکت‎ها دانست.

کنفرانس ریکا از سال 1384 در شهر‏های کابل، “دهلی نو”، “اسلام آباد” و “استانبول” برگزار شد و انتظار می‏رود که با برگزاری اولین کنفرانس اقتصادی در سال 1391 با موضوع افغانستان، دورنمایی روشنی از وضعیت اقتصادی و همکاری‎های بیشتر اقتصادی میان کشورهای منطقه به وجود آید.

این کنفرانس روزهای دوشنبه و سه شنبه در دوشنبه پایتخت تاجیکستان با محور اقتصاد افغانستان برگزار خواهد شد.

از آنجا که همکاری‎های اقتصادی، باعث همکاری در عرصه‎های مختلف بین کشورها می‌شود، امیدها برای همگرایی اقتصادی و سیاسی با برگزاری چنین کنفرانس‎هایی بیشتر می‌شود.