آریانا نیوز: هلمند به عنوان نقطه ترانزیت مواد مخدر و سلاح شبه‌نظامیان شناخته می‌شود و بنا به اظهارات مقامات امریکایی و انگلیسی، مرگبارترین سال برای مردم این ولایت بوده است.
به نظر می‌رسد روزهای بد گذشته دوباره در افغانستان قصد تکرار دارد.
به دنبال کشته شدن 6 عسکر امریکایی در یک حمله انتحاری و پس از اینکه امریکا و انگلیس نیروهای خود را به منظور کمک به برای نبرد با طالبان در منطقه استراتیژیک «هلمند» به این منطقه اعزام کردند، اوضاع افغانستان شکننده‌تر به نظر می‌آید.
لس آنجلس تایمز نوشت: طالبان بی‌اعتنا به اختلافات بر سر رهبری گروه خود، به یک رشته پیروزی نظامی دست یافته است.
این در حالی است که «اشرف غنی» مخالف این عقیده است که عساکر افغانستان تحت آموزش نیروهای بین‌المللی بدون حمایت خارجی قادر به دفاع از کشورشان نیستند.
چند ماه پیش مقامات افغانستانی و مریکایی امیدوار بودند رهبران طالبان به پای میز مذاکرات صلح بیایند، چرا که هر 2 طرف معتقدند این تنها راه پایان دادن به جنگ 14 ساله است.
تا زمانی که طالبان در حال پیشروی در افغانستان هستند مذاکرات صلح به این زودی‌ها عملی نمی‌شود و حتی به گفته مقامات پنتاگون ممکن است اوضاع کشور در سال 2016 حتی به مراتب بدتر شود.
چرا جنگ در «هلمند» اهمیت دارد؟
بنابر این گزارش، هلمند به عنوان نقطه ترانزیت مواد مخدر و سلاح شبه‌نظامیان شناخته می‌شود و بنا به اظهارات مقامات امریکایی و انگلیسی، مرگبارترین سال برای مردم این ولایت بوده است.
ولسوالی «سنگین» که در روزهای اخیر 50 هزار نفر از ساکنان آن شاهد درگیری‌های سنگین شبه‌نظامیان و نیروهای امنیتی افغانستان بودند، به دلیل کشت تریاک، یکی از منابع اصلی درآمد طالبان است.
در سال 2010 و پس از عقب‌نشینی نیروهای انگلیسی از افغانستان، تفنگداران دریایی کَندَک 3 مستقر در کمپ «پندلتون» یک عملیات 7 ماهه را در منطقه «سنگین» هلمند راه‌اندازی کردند که 24 کشته و 175 زخمی برجای گذاشت و یکی از مرگبارترین ماموریت‌های جنگی امریکا بوده است .
19 ماه پس از عقب‌نشینی نیروهای دریایی امریکا از «سنگان»، این ولسوالی در آستانه سقوط به دست نیروهای طالبان قرار گرفت.
طالبان به طور پیوسته از تابستان سال جاری کنترول نیمی از مناطق هلمند را به دست گرفتند و به طور مداوم در حال نبرد با نیروهای امنیتی افغانستان هستند.
«اورزلا اشرف نعمت» بنیانگذار یک مرکز پوهنتون در کابل گفت: تسلط طالبان بر «هلمند» ضربه‌ای کلان به تلاش‌های نیروهای امریکایی و انگلیسی وارد خواهد کرد.
امریکا و متحدانش چه واکنشی انجام دادند؟
اردوی امریکا حملات هوایی را در این منطقه ترتیب داده و تعداد نامشخصی از نیروهای عملیات ویژه این کشور عازم هلمند شده‌اند.
این هفته انگلیس، 10 مشاور نظامی را به منظور کمک به نیروهای امنیتی افغانستان به «لشکرگاه» مرکز ولایت هلمند اعزام کرد.
به دنبال تصمیم جدید «باراک اوباما» مبنی بر نگه داشتن 9 هزار و هشتصد عسکر امریکایی در افغانستان تا پایان سال 2015 میلادی، عملیات نظامی امریکا در این کشور گسترش یافت.
این اظهارات رییس جمهور امریکا به احتمال زیاد به معنی حملات هوایی و حتی زمینی بیشتر واشنگتن به افغانستان خواهد بود که در هر صورت خطر بازگشت نیروهای امریکایی به خط مقدم جنگ احساس می‌شود.
در ماه اکتبر، پس از اینکه نیروهای طالبان کنترول شهر شمالی «قندوز» را برای مدت کوتاهی به دست گرفتند، نیروهای امریکایی شفاخانه پزشکان بدون مرز این شهر را بمباران کردند که در نتیجه آن 42 غیرنظامی کشته شدند.
روز دوشنبه، 6 نظامی امریکایی که مشغول گشت‌زنی در نزدیکی‌های میدان هوایی «بگرام» در شمال افغانستان بودند، توسط یک بم گذار انتحاری طالبان که بر روی یک موتور سیکل نشسته بود، کشته شدند.
لس‌آنجلس تایمز نوشت: دخالت گسترده امریکا در افغانستان، به تبلیغات طالبان مبنی بر اینکه این گروه در حال مبارزه با یک نیروی اشغالگر خارجی هستند، تقویت می‌بخشد.
در طول جنگ 15 روزه نیروهای امریکایی برای پاز پس گیری «قندوز» بسیاری از ساکنان این شهر شکایت کردند که بمب‌افکن‌های واشنگتن مناطق مسکونی را مورد هدف قرار داده و مردم محلی در معرض خطر قرار دارند.
موفقیت طالبان، شکستی بزرگ برای دولت غنی
حتی اگر عساکر افغانستان برای باز پس‌گیری نقاط مختلف «هلمند» تلاش بسیار زیادی کنند، طالبان به همراه مبارزان بیشمار خود مقابل نیروهای امریکایی و محلی این ولایت مقاومت خواهند کرد.
تحلیلگران بر این باورند که موفقیت‌های طالبان در میدان نبرد، شکستی برای رهبر دولت وحدت ملی افغانستان محسوب می‌شود.
«اشرف غنی» سال گذشته پس از یک منازعه انتخاباتی با حمایت «جان کری» وزیر خارجه امریکا روی کارامد و تقریباً هیچ کس از این موضوع خوشحال نیست.
پست‌های کلیدی دولت از جمله وزارت دفاع همچنان با سرپرست اداره می‌شود و نیروهای امنیتی افغانستان از امکانات لجستیکی ضعیف و تعداد سرسام‌آور عساکر خیالی در کشور به ستوه درآمده‌اند؛ عساکری که تنها نامشان بر روی کاغذ وجود دارد و قومندانان نظامی حقوق آنها را دریافت می‌کنند.
بزرگترین قمار سیاسی غنی، تلاش‌های وی برای متقاعد کردن پاکستان به منظور پیشبرد مذاکرات صلح با طالبان در خاک خود است که تاکنون هیچ نتیجه‌ای نداشته است.
به دنبال اوضاع نابسامان اقتصادی و افزایش خشونت و درگیری در افغانستان، تعداد بیشماری از مردم این کشور راه مهاجرت در پیش گرفته‌اند.
وقتی طالبان می‌بیند که در حال پیشرفت نظامی است، آنها تمایلی به مذاکره با دولت افغانستان نخواهند داشت و این به معنی حملات بیشتر و آسیب دیدن شمار زیادی از مردم افغانستان است.
حمایت خارجی از طالبان
پس از اعلام مرگ «ملاعمر» در ماه جولای، طالبان با اختلافات داخلی به منظور تعین سرکرده جدید گروه مواجه شدند. برخی از قومندانان مرتد شده به داعش اعلام وفاداری کردند، عده دیگری نیز تلاش کردند که «ملااخترمنصور» جانشین ملاعمر را از مقامش برکنار کنند. گزارش‌ها حاکی از آن است که ملااخترمنصور در درگیری‌های درون گروهی زخمی شده است.
با این حال موفقیت طالبان در میدان نبرد، خط بطلانی بر اختلافات درون گروهی آنها کشیده است.
«داوود مرادیان» مدیر مرکز مطالعات استراتیژیک افغانستان می‌گوید که طالبان گروهی است که از فقدان رهبری سیاسی و برنامه کاری مشخص، رنج می‌برد اما به دلیل حمایت‌های خارجی از این گروه توانایی نظامیشان افزایش یافته است.
در حال حاضر طالبان گرچه اختلافاتی درون گروه خود دارد، اما توانایی نظامی آنها بیش از اختلافاتشان است.
