آریانا نیوز: چه عواملی باعث شده است تا طالبان تن به صلح ندهند؟
افغانستان بیش از نیم قرن است که در آتش جنگ می سوزد. صلح بر ذهن مردم تبدیل به رویایی شده است که غیرقابل تحقق می نماید. پرسش این است که چرا روند صلح در افغانستان چنین پیچیده و دست نایافتنی شده است؟ سرانجامِ تمامی جنگها و اختلاف ها صلح است. اما آنچه در افغانستان در حال اتفاق افتادن است نه صلح به معنای واقعی آن بلکه خواست های تحمیلی در قالب صلح است. امریکا با پیش کشیدن مساله صلح به دنبال اهداف خود در منطقه است و از هر ابزاری برای رسیدن به این مقصود استفاده می کند.
اما چه عواملی باعث شده است تا طالبان به حیث یک گروه تروریستی تن به صلح ندهند؟ عوامل زیر را می توان در پاسخ به این سوال در نظر گرفت:
مداخلات آشکارای پاکستان و دیگر کشورهای حامی طالبان را نمی شود انکار کرد. همین دخالت ها و ابزارسازی طالبان برای منفعت جویی شخصی دولت ها از گروههای تروریستی به‌خصوص طالبان یکی از عوامل مهم بازدارندگی طالبان از پیوستن شان به پروسه صلح است.
تا زمانی که سطح سواد جامعه پایین باشد و عقاید سنتی مردم کشورمان نسبت به دین و جهاد بستر پذیرش مفکوره‌های افراطگرایی باشد، پروسه صلح افغانستان به آسانی به سرمنزل مقصود نخواهد رسید و زمانبر خواهد شد؛ زیرا داشتن پایگاه اجتماعی برای طالبان افراطی خود یک نقطه قوت است که برای تداوم جنگ بر سنگرنشینان آنان که قربانی مافیاهای تروریستی و توطیه‌های نابودی افغانستان استند، انگیزه می‌‌بخشد.
با فراهم بودن فضای مناسب برای عسکرگیری طالبان از میان جوانان افغانستان، این گروه هر روز قدرتمندتر خواهد شد؛ زیرا با نیروی انسانی فعالی که از مناطق جنوب، شرق و شمال کشور جذب می کنند احتمال دوام شان در سنگرهای جنگ بیشتر می شود. وقتی آنان نیروی انسانی شان با وجود تلفات سنگین در جبهه‌های جنگ افزایش می‌یابد به این معنا است که در حال قدرت‌مند شدن هستند و موضع تهاجمی شان در برابر حالت تدافعی نیروهای امنیتی بر این قدرت‌مندی افزوده است.
کمک‌های مالی طالبان از طرف دولت های بیرونی یک امر پنهانی نیست؛ مقر قوماندانی و مخفیگاه طالبان در بیرون از افغانستان است. طالبان با سلاح خارجی می رزمند و با مرمی‌های ساخت خارجی قلب جوانان، اطفال و مادران این وطن را میدرند. قسمت اعظم منابع مالی طالبان را مواد مخدر تشکیل می دهد؛ قاچاق مواد مخدر هر سال رو به افزایش است و زمینه‌ای مناطق تحت کنترول طالبان را همه تریاک می کارند. تا زمانی که مواد مخدر و کمک مالی-تسلیحاتی دولت‌های خارجی به حساب طالبان واریز شود آنان تمایلی برای صلح نخواهند داشت.
فارغ از این دلایل طالبان این بار در نشست دوحه قطر خبر از توافق میان آنها و امریکا داده است. اگر چنین مساله ای واقعیت داشته باشد آنگاه سوالات دیگری مطرح می گردد از جمله اینکه چرا حکومت وحدت ملی در این مذاکرات و توافق حضور ندارد اما نقش پاکستان پررنگ است؟ و آیا توافق میان طالبان و امریکا از سوی مردم و حکومت وحدت ملی پذیرفتنی است؟ آیا امریکا حکومت وحدت ملی را به طالبان واگذار خواهد کرد؟
