زنان و اطفال این خیمه نشینان در هر منطقه شهر کابل اقدام به گدایی می کنند، در حالیکه مردان و پسران جوانان شان از صبح تا شام به سگ بازی، بودنه بازی و تفریح های ناسالم می پردازند.
با وجود اینکه مهاجرت و زندگی در زیر چادر (خیمه) ها در هر فصل سال به خصوص در روزهای سرد زمستان مشکل است با آنهم تعدادی از خانواده ها از روی اجبار و یا هم بخاطر جلب کمک های سازمانهای امدادرسان در زیر خیمه ها زندگی می کنند.
در شهر کابل هم اکنون خانواده های زیادی در زیر خیمه ها زندگی می کنند در حالی که حکومت و سازمان های امداد رسان برای آنان در فصل سرد زمستان مکانهایی را مشخص نموده(خانه های کرایه ای) و کمک هم می کند اما فامیل های بی سرپناه،زندگی در زیر خیمه را در این خانه ها ترجیح می دهند.
سخنگوی وزارت مهاجرین و عودت کنندگان و رییس مبارزه با حوادث طبیعی کشور می گویند، نهادهای کمک کننده خارجی و داخلی برای خیمه نشینان ضمن کمک های زیاد زمستانی، خانه هم برای آنان به کرایه گرفته اما آنان این خانه ها را ترک کرده و برای جلب بیشتر کمک ها دوباره به خیمه های شان بازگشته اند.
با این حال برخی از فامیل ها که در نزدیکی کمپ مهاجرین واقع چهارراهی قمبرشهرکابل موقعیت دارند، می گویند: مردان این خیمه نشینان به سگ جنگی، بودنه بازی و دیگر تفریح های نا سالم می پردازند و زنان و اطفال آنان در این ایام سرد زمستان با پاهای برهنه گدایی می کنند.
شهروندان ساحه چهاراهی قمبر، کوته سنگی، ده افغانان می گویند، زمانیکه زنان و اطفال خیمه نشینان از طرف صبح برای گدایی می روند در موترها با وجود آزار و اذیت مردم عامه، نظافت را بکلی مراعات نمی کنند.
خبرنگار سرویس اجتماعی خبرگزاری صدای افغان(آوا)، در رابطه با چگونگی زندگی خیمه نشینان با چند تن از باشندگان منطقه نو آباد چهاراهی قمبر گفتگو کرده است.
احمد مسعود یک تن از باشندگان منطقه نو آباد می گوید: در فصل زمستان تمام اهالی این منطقه شاهد هستند که چندین بار از سوی نهادهای کمک کننده داخلی و خارجی کمک های زیادی به این خیمه نشینان شده است اما بازهم زنان و اطفال این خیمه نشینان دست به گدایی می زنند.
وی می گوید: اکثریت این خیمه نشینان با استفاده از نام مهاجرین ولایت هلمند به این منطقه آمده اند و خیمه دارند.
به گفته وی، زنان و اطفال این خیمه نشینان در هر منطقه شهر کابل اقدام به گدایی می کنند، در حالیکه مردان و پسران جوانان شان از صبح تا شام به سگ بازی، بودنه بازی و تفریح های ناسالم می پردازند.
وی از دولت می خواهد تا هرچه زودتر خیمه نشینانی که از نام مهاجرین ولایت هلمند سوء استفاده می کنند را جمع کرده و در یک منطقه دور که برای مردم مزاحمت ایجاد نکنند، انتقال دهد.
با این حال محمد آقاجان یکی دیگر از باشندگان منطقه نوآباد چهارراهی قمبر می گوید: گدایی عادت آن عده خیمه نشینانی است که از نام مهاجرین ولایت هلمند سوء استفاده می کنند.
وی می گوید: این خیمه نشینان کمک هایی را که از سوی نهاد های کمک کننده دریافت می کنند بلافاصله به قیمت ناچیز به فروش می رسانند. بنابراین کسی که به کمک احتیاج داشته باشد آن را با قیمت ناچیزی به فروش نمی رساند.
وی گفت: این ها به کمک نیاز ندارند زندگی شان را از گدایی که برای شان عادت شده پیش می برند.
او از دولت می خواهد تا این خیمه نشینان را به یک مکان دیگر منتقل کنند تا مردم منطقه مورد آزار و اذیت آنان قرار نگیرند.
احمد ضیاء باشنده دیگر چهار راهی قمبر می گوید: نمی دانم که این خیمه نشینان مهاجر هستند یا برای تفریح و سرگرمی به کابل آمده اند آنان از آداب معاشرت انسانی خبر ندارند و زنان اینها یک عده از جوانان را به بی راهه می کشانند و زمینه فحشا را در جامعه مهیا می سازند.
به گفته او، نباید دولت را ملامت کنیم چرا که کمک های زیادی به این خیمه نشینان در طول زمستان از سوی دولت و نهادهای کمک کننده صورت می گیرد در حالی که آنان این کمک ها را نادیده گرفته و آنها را به فروش می رسانند.
