آریانا نیوز: سرانجام پس از گمانهزنیها و خبرهای غیررسمی بسیار، کمیسیون انتخابات به گونۀ رسمی اعلام کرده که انتخابات ریاستجمهوری با تأخیری سهماهه، در بیستونهمِ سرطان سالِ آینده برگزار میشود…
دلیل این تأخیر، عبارات و بهانه های سادهیی چون سـردی هوا، ناامنی و مشکلاتِ تخنیکی خوانده شده و جالب اینکه ارگ ریاستجمهوری از این تصمیم اعلام حمایت کرده و گفته که آمادۀ همکاریِ همهجانبه با کمیسیون مستقلِ انتخابات برای برگزاری انتخابات در تاریخِ اعلامشده است.
صرفنظر از اینکه تقریبا تمام برنامه های انتخاباتی کمیسیون مربوطه، همیشه با تاخیر برگزار شده؛ یک مساله مهم تر از این وجود دارد. مسلماً این ظاهرِ قضیه است و در پشتِ پرده همه میدانند که تصمیماتِ کمیسیون نهتنها در فضای استقلال صورت نمیگیرد، بلکه در هماهنگی و وابستهگیِ مفرط به ارگ اتخاذ میشود و از آن بدتر اینکه: این تصمیمات نظر به قطبنمایِ منافعِ این نهاد، همچنان با تمدیدها و تأخیرها و بهانههایِ دیگری میتواند تغییر بخورد.
حقیقت امر این است که انتقال زمان انتخابات از بازه مشخص شده به تاریخ دیگر، نه به خاطر عدم آماده گی این کمیسیون، بیشتر به علت معاملات سیاسی است که بین رهبران جناح های مختلف انجام می گیرد. آن چه که مشخص است این مطلب می باشد که این تاخیرها برای آماده گی بیشتر تیم آقای غنی است. تا از این طریق بتوانند پیروزی حتمی او را در انتخابات پیش رو تضمین کند. بحثی که تیم های رقیب آقای غنی از آن با عنوان مهندسی انتخابات یاد کرده اند.
همچنین ورود اشخاصی چون گلبدین حکمتیار به میدان سهم گیری های قدرت و زد و بندهای سیاسی برای معاملات بزرگ که نتیجه انتخابات آینده را تعین خواهد کرد؛ در واقع اصل ماجرای تاخیر انتخابات است. روی همین اصل بود که چهره های خاصی برای ثبت نام در زمان تعین شده اولیه اشتراک نکردند. چون از شواهد امر پیدا بود که رقبای اصلی جنگ انتخابات آینده در حال جدالی پنهان استند و هنوز نتیجه درستی کسب نشده است.
این نتیجه شامل بیرون آمدن ایتلاف های بزرگ سیاسی و شاخص تر کردن چهره های صدرنشین به عنوان کاندیدای اصلی ای است که از دل توافقات گروههای سیاسی بیرون می آیند. این تاخیر زمان داد و ستدها و ایتلاف های سرنوشت ساز است و کمیسیون انتخابات هم فعلا مجری خواسته های مطرح شده از سوی قدرتمندان به شمار می رود.