25 میزان 1396 - همه اخبار, اجتماعی

مرگ سالانه ۱۷۰۰ زن افغان به دلیل سرطان سینه

سرطان سینه

آریانا نیوز: به طور تخمینی در هرسال ۲۰ هزار قضیۀ بیماری سرطان در کشور ثبت می‌شود که از این میان ۱۵ فیصد را سرطان سینه تشکیل می‌دهد.

وزارت صحت افغانستان و سازمان صحی جهان امروز در جریان کمپاین آگاهی عامه در مورد سرطان پستان اعلام کردند که این کمپاین به شمول کابل در ولایت‌های ننگرهار، کندهار و هرات در پنج مکتب دخترانه و پنج پوهنتون راه‌اندازی گردیده است.

داکتر ریچارت پیپرکورن، نمایندۀ سازمان صحی جهان در افغانستان روز سه شنبه (۱۷ اکتوبر) به خبرنگاران گفت، تنها افغانستان نه؛ بلکه کشورهای پیشرفتۀ جهان نیز با بیماری سرطان مواجه اند.

به گفتۀ وی، با آنکه آمارگیری در افغانستان به دلیل نبود امکانات مشکل است؛ اما افزود: سالانه ما ۱۵۰۰۰ قضایای سرطان را در افغانستان تخمین می‌کنیم، ما بسیار مطمین استیم که رقم بیشتر از این تخمین است. از مجموع انواع سرطان‌ها، سرطان سینه یک بیماری کشنده در افغانستان است که ۳۰ فیصد را تشکیل می‌دهد.

در همین حال، وزارت صحت عامۀ کشورمان گفت که سرطان سینه نسبت به سایر کشورها، زنان را در افغانستان با مرگ مواجه ساخته است.

اما ارقام سازمان صحی جهان با ارقام وزارت صحت افغانستان، در رابطه به ثبت قضایای بیماری سرطان متفاوت است.

فیروزالدین فیروز، وزیر صحت عامۀ کشورمان در این مراسم گفت، به طور تخمینی در هرسال ۲۰ هزار قضیۀ بیماری سرطان در این کشور ثبت می‌شود که از این میان ۱۵ فیصد را سرطان سینه تشکیل می‌دهد.

به گفتۀ وی، این وزارت قضایای سرطان سینه را سالانه ۳۵۰۰ قضیه تخمین می‌کند.

وزیر صحت عامه کشور، یکی از عوامل عمدۀ ابتلا به بیماری سرطان سینه را ندادن شیر مادر به کودک یاد کرد و افزود: دو عامل کلیدی در سرطان پستان وجود دارد، او عوامل جنیتیکی و غیر قابل وقایع؛ اما عامل دوم، عوامل قابل وقایع است مانند، عدم فعالیت فزیکی، اضافه وزن، عدم گرفتن غذای صحی، و شیر ندادن اطفال است. ما همیشه تأکید می‌کنیم که به کودک از فله تا هزار روز به کودک شیر مادر داده شود.

بیشتر بخوانید  تاکید سازمان جهانی غذا بر رسانیدن کمک‌های بشری به افغانستان

وزارت صحت با آنکه گفته است، مرگ و مير ناشي از سرطان سينه در کشور نسبت به اكثر كشورها بلندتر است؛ اما ارقام دقیق ارائه نمی‌کند.

به باور مقام‌های صحی افغانستان، سرطان سينه از جمله امراض قابل وقايه، تداوی معالجوی و تداوی حمايوي است؛ اما در صورتی که تشخیص مقدم صورت گیرد و ۷۰ فیصد امکان تداوی آن در داخل وجود دارد.

همرسانی کنید!