قتل‌های مرموز زنان در ولایت فراه

مسئولان افغان در ولایت فراه می گویند دست کم هشت مورد جداگانه قتل زنان و پنج مورد خودکشی را در مدت کمتر از سه ماه اخیر ثبت کرده اند.

لیلما صدیقی، رئیس امور زنان در فراه گفت که شماری از این قتل ها مرموز بوده اند و دلیل اصلی آن هنوز روشن نشده است.

این قتل‌ها شامل حدود ۳۶ مورد خشونت علیه زنان است که به گفته خانم صدیقی، از آغاز سال جاری خورشیدی تا حالا از سوی ریاست امور زنان ولایت فراه ثبت شده است.

او گفت که این حوادث در مناطق مختلف فراه، هم شهر و هم روستا اتفاق افتاده و دو مورد خودسوزی زنان نیز گزارش شده است.

مشکلات در اطلاع رسانی از مناطق دورافتاده افغانستان، معمولا باعث شده تا این گونه گزارشها بازتاب گسترده رسانه ای نداشته باشند.

رئیس امور زنان در فراه نیز می گوید خشونت های گسترده علیه زنان در این ولایت از گذشته وجود داشته اما دسترسی محدود به رسانه ها مانع انتشار آن بوده است.

‘خشونت خانوادگی’

آنچه در زمینه خشونت علیه زنان تا حالا نسبتا تازگی داشته، گزارش ریاست امور زنان فراه از قتل های “مرموز” زنان در مناطق مختلف این ولایت است.

خانم صدیقی می گوید که در برخی موارد، این زنان با شلیک گلوله کشته شده و در مواردی هم، خفه شده اند، اما عاملان آن در بسیاری موارد شناسایی نشده اند.

انگیزه اصلی این قتل ها هنوز برای مسئولان محلی در فراه روشن نیست.

خانم صدیقی می گوید که احتمال دارد شماری از این قتل‌ها با خشونت های خانوادگی و مشکلاتی که زنان در خانواده های خود با آن روبرو هستند مرتبط باشد.

    “قتل های ناموسی بارها گزارش شده است. ازدواج یک دختر و پسر بالغ بر خلاف رضایت خانواده نیز می تواند انگیزه ای برای قتل باشد”

او گفت که در مواردی، عاملان این قتل ها از سوی پلیس بازداشت شده اند، اما عده دیگر از عاملان چنین قتل‌هایی هنوز آزادند و هیچ نهادی آنها را مورد پیگرد قرار نداده است.

‘دستاوردهای شکننده’

قتل های ناموسی در جامعه سنتی و مردسالار بارها گزارش شده است.

ازدواج یک دختر و پسر بالغ بر خلاف رضایت خانواده نیز می تواند انگیزه ای برای قتل باشد.

علاوه بر این، دختران و زنان در مواردی برای بیرون شدن از خانه و رفتن به مکتب/ مدرسه نیز ممکن است با خشونت روبرو می شوند.

ناظران می گویند، با وجود پیشرفت هایی که زنان در کشور در سالهای اخیر در عرصه های اجتماعی و سیاسی داشته اند، این دستاوردها هنوز به شدت شکننده است.

نگرانی از وضعیت زنان افغان نه تنها در داخل به ویژه نهاد های مدنی کشور یک مساله جدی است، بلکه شماری از نهاد های بین المللی نیز نگرانند که بعد از خروج نیروهای ناتو از افغانستان، ممکن است حمایت از حقوق زنان مانند سالهای جنگ داخلی و دوران طالبان به فراموشی سپرده شود.

دفتر هیات نمایندگی سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما) در آستانه کنفرانس سران ناتو در شیکاگو از دولت افغانستان و ناتو خواسته بود که حفاظت از حقوق زنان را شامل اولویتهای برنامه امنیتی کشورمان کنند.