طالبان: حاکم اصلی افغانستان کیست؟

پایگاه اطلاع رسانی امارت اسلامی افغانستان نوشت: طالبان با انتشار یادداشتی موضع خود را در قبال توافق نامزدهای ریاست‌جمهوری افغانستان مبنی بر تشکیل حکومت وحدت ملی، اعلام کرد.

متن کامل این یادداشت به شرح ذیل می‌باشد:

روند طولانی دور دوم انتخابات ریاست‌جمهوری افغانستان نیز مانند دور نخست آن، با تقلب، حیله و نیرنگ و مشاجره های شرم آور لفظی و فیزیکی به پایان رسید و پس از اعلام نتایج اولیه آرا، هواداران نامزدها به جان هم افتادند و حتی تا سرحد استفاده از اسلحه نیز رسیدند.

هواداران تیم اصلاحات و همگرایی از نامزدی خود درخواست حکومت موازی کردند، بعضی از آنها از مبارزه مسلحانه و مستقر شدن در کوه‌ها برضد دولت فعلی و دولت آینده سخن گفتند.

اینگونه هشدارها و جنجال ها اثر ناگوار بر اقتصاد و تجارت کشور برجا گذاشت، سرمایه داران سرمایه های خود را مسدود و بلوکه کردند، مبادلات تجاری با موانع رو به رو شد و قیمت مواد خوراکی وسایر کالاهای ضروری به شدت افزایش یافت.

شگفت این که مداخله دو ساعته جان کری وزیرخارجه آمریکا، به روند اختلافات چند ماهه نامزدهای رقیب پایان داد، کری به نام حکومت وحدت ملی به نامزدها قبولاند که برنده و بازنده باید حکومت مشترک تشکیل دهند، نامزد بازنده رییس پست اجرایی است و این پست طی دوسال آینده به پست نخست وزیری تبدیل می شود، نسخه کری هرچند نامزدهای رقیب را آشتی داد ، اما با اساسات قانون اساسی و نظام موجود درکابل کاملا در تضاد است.

اول: اگر قرار بود که نامزدهای رقیب برسر حکومت مشترک به توافق برسند، پس چه نیازی به انتخابات بود آنهم با هزینه کردن میلون ها دالر.

دوم: در قانون، نوع حکومت افغانستان ریاستی است، اما در فرمول جان کری گرچه به طور واضح بیان نشده که نظام ریاستی به پارلمانی تغییر می کند، اما نظام ریاستی در صورت وجود پست اجرایی خود به خود به تدریج به پارلمانی تبدیل می شود.

سوم: این که برنده و بازنده حکومت مشترک تشکیل می دهند ، با قوانین موجود کاملا منافات دارد زیرا نمونه آن نه در نظام های پارلمانی وجود دارد نه در نظام های ریاستی.

چهارم: قانون شناسان و حقوق دانان متفق القول اند که حکومت وحدت ملی مترادف حکومت ایتلافی است ، و بدتر از آن این که حکومت وحدت ملی در صحنه عمل، شکل مدرن شرکت سهامی است .

پنجم: عدم وجود پست اجرایی در چارچوب حکومت براساس قانون و…..

آنچه بیش از همه جالب توجه است این که حاکم اصلی افغانستان کیست؟ رییس جمهور زندانبان ارگ !! و یارانش، یا مامورین کاخ سفید؟ مانند سایر مسایل سیاسی و امنیتی، از اجرا، بحران و حل روند انتخابات به وضوح آشکارشد که سرنوشت افغانستان در کاخ سفید و پنتاگون تعیین می شود نه از راه تلاش های به اصطلاح نامزدها و نه هم با آرای ملت افغانستان. نمونه اخیر آن، قدرت و صلاحیت رییس ارگ، کابینه، صدها عضو مجلس شورای ملی و مجلس سنا بود که از حل بحران و اختلافات میان نامزدهای رقیب عاجز بودند، اما جان کری که از آن سوی دنیا آمد، اختلافات نامزدها را به مدت بسیار کوتاهی حل کرد و طرح کاخ سفید را به آنان قبولاند.

تیم تحول و تداوم با غرور زایدالوصفی می گفت که حکومت ایتلافی را به هیچ عنوان نمی پذیرد، آنها تشکیل حکومت ایتلافی با تیم رقیب را خیانت به منافع ملی و آراء مردم می دانستند، اما به خواست جان کری از همه اولویت ها و منافع گذشتند و تسلیم حکومت ایتلافی و شرکت سهامی زیر چتر وحدت ملی شدند.

جست و خیزهای موسوم به انتخابات در افغانستان، از ابتدا انتصابات بود، زیرا نه ملت افغانستان پذیرای چنین انتخاباتی بود و نه زمینه برای انتخابات فراهم بود، هرچند رژیم کابل و رسانه های وابسته به آن با هدف فریب مردم برای دور دوم انتخابات نیز تبلیغات وسیعی انجام دادند.

نتیجه انتخابات همان شد که امارت اسلامی پیشاپیش به ملت هشدار داده بود، امارت در اعلامیه مخالفت با روند انتخابات گفته بود که انتخابات فقط یک نمایش است، کسی به قدرت خواهد رسید که مورد قبول آمریکایی ها باشد، اکنون مردم عملا دیدند که آمریکایی ها از میان مهره های نمایش انتخاباتی ، افرادی را جدا کردند که نسبت به دیگران متعهد تر به منافع آمریکا بودند و سپس این دو مهره جداشده را با یکدیگر جنگاندند، پس از جنگاندن آنها، دوباره ایشان را مجبوربه نشستن بر گلیمی با نام حکومت وحدت ملی ساختند.

بدون رضایت، اراده و خواست ملت، تقسیم قدرت براساس منافع شخصی و حزبی به هیچ عنوان نمی تواند حکومت، آنهم حکومت وحدت ملی باشد، در چنین به اصطلاح حکومتی، سهم ها عینا مانند شرکت سهامی میان سهامداران تقسیم می شود و میلیونرها، منافع مردم و کشور را در راستای منافع شخصی خود استثمار می کنند.

اتمام بیانیه ی طالبان.

صدها میلیون دالر هزینه! غرور زاید الوصف دروغین اشرف غنی! شکست استراتژیک و مفتضحانه ی عبدالله! دخالت آشکار آمریکا! ضعف مجلس سنا و پارلمان افغانستان! برای یک انتخابات افتضاح. برای دولت متحدی که حکومت منتخب مردم نیست! برای حکومتی که تقلب مشروعیت آن را زیر سوال دارد.

اینها گفته های طالبانی است که ما می گوییم هیچی نمی فهمند ولی هرچند خودشان بر حق نیستند، ولی سخنان شان بر حق است!