آریانا نیوز: از نظر بسیاری از مردم و ناظران، صلح از زمان امضای توافقنامه دوحه، به افول خود نزدیک شده است، شاید دقیق نتوان برای آن مسوول و مقصری پیدا کرد ولی می توان گفت که امریکا به حیث تنها بازیگر خارجی اصلی این موضوع مقصر اصلی این فاجعه است…
درحالی که کرونا به روند آزادی زندانیان طالبان کمک کرده و حکومت مجبور شده تا برای ممانعت از شیوع مریضی به زندان ها برخلاف میل خود تعدادی را آزاد کند؛ این رویداد برغم نارضایتیهای اولیه طالبان، اکنون با استقبال و رضایت رهبران آن گروه همراه شده است؛ اما این امر، مانع از گسترش تردیدها درباره چشمانداز ناامیدکننده صلح نشده است و هر روز این گروه تروریستی به حملات خود بر اهداف اردوی ملی و زنان و اطفال افغان به منظور فشار بر دولت اشرف غنی برای آغاز مذاکرات صلح بین الافغانی تشدید کرده است.
از نظر بسیاری از مردم و ناظران، صلح از زمان امضای توافقنامه دوحه، به افول خود نزدیک شده است، شاید دقیق نتوان برای آن مسوول و مقصری پیدا کرد ولی می توان گفت که امریکا به حیث تنها بازیگر خارجی اصلی این موضوع مقصر اصلی این فاجعه است.
درحالی که بوی شکست این پیمان به مشام می رسد؛ وزیر دفاع ملی امریکا مارک سپر؛ با فرافکنی تقصیر به طرف مقابل نسبت داده و میگوید که طالبان به تعهدات خود در توافقنامه صلح عمل نمیکنند. سپر در نشستی در پنتاگون گفته است که افزایش خشونت از سوی طالبان و کشتار افراد ملکی کمکی به قدرت رسیدن این گروه در کابل نمی کند و باید رهبران طالبان به مفاد توافقنامه عمل کنند در غیر این صورت با حملات سهمگین اردوی ملی امریکا و ناتو مواجه خواهند شد.
سوال مهمی که نزد مردم و محافل خبری مطرح می شود آن است که امریکا چه سودی از حمله به افغانستان در سقوط رژیم طالبان برده است و چرا با ادعای جنگ با تروریزم، بعد از 18 سال با همین تروریست ها مذاکره نموده و کشور افغانستان را با خطر جنگ خانگی و موج عظیمی از ناامنی ها مواجه ساخته است؟