آریانا نیوز: انتخابات ریاست جمهوری اخیر، همراه با لست طولانی از شکست های دولت، یک هشدار جدی است که نشان دهنده مرگ دیموکراسی در افغانستان است…
در آخرین انتخابات ریاست جمهوری در افغانستان در ۲۸ سپتمبر، تنها ۲۶ فیصد اشتراک وجود داشته که کمترین میزان از سال ۲۰۰۱ تاکنون است.
گذشته از سؤالات جدی در مورد اینکه آیا چنین اشتراک ضعیفی می تواند به رییس جمهور منتخب آینده مشروعیت کافی ببخشد، این مسئله را به مردم کشورمان یادآوری می کند که آنها به شدت نیاز به تجدید نظر در روند دیموکراتیک سازی کشور دارند.
به طور کلی، عملکرد حکومت وحدت ملی در پنج سال گذشته منجر به فساد بومی، فقر، ناامنی فراگیر، تضعیف قانون و از همه مهمتر عمل های غیر دیموکراتیک شده است که همگی به نوبه خود باعث بی اعتمادی به دولت و نهادهای دیموکراتیک شده است!
در همین پیوند ، با اطمینان می توان ادعا کرد که دیموکراسی نوظهور افغانستان به جای تانک‌ها در روی سرک ها، توسط یک دولت منتخب در آستانه نابودی، تضعیف شده است! وقتی طالبان به رسمیت شناخته می شوند و روی کاغذ و در میدان قدرتمند ظاهر می شوند، افغانستان در شرایط دشواری قرار می گیرد. اگر اقدامات لازم برای نجات آن صورت نگیرد، دیموکراسی افغانستان در معرض خطر جدی است.
شواهد فراوانی وجود دارد که نشان از ضعف حکومت افغانستان دارد. یک مثال مهم این است که حکومت چگونه با جنبش های اجتماعی برخورد می کند. جنبش های قدرتمند اجتماعی همواره توسط دولت سرکوب شده اند یا دولت نتوانسته است امنیت را تأمین کند.
علاوه بر این، امنیت و اقتصاد نیز به طور مداوم رو به وخامت بوده اند. از دیگر دلایل این امر، یک دولت ناکارآمد و سیاست بحث برانگیز آن در قبال گروه های شورشی و یک فساد بومی است. براساس گزارش های اخیر، به طور متوسط روزانه ۷۰ نفر در سراسر کشورمان کشته می شوند و بیش از ۵۴ فیصد مردم زیر خط فقر زنده گی می کنند!
در نتیجه، مردم اعتماد چندانی به نهادهای انتخاباتی و نخبگان سیاسی ندارند و کشور را در معرض خطر اداره یک دولت ناکام و ناکارآمد و آماده بازگشت قریب الوقوع طالبان می بینند!
غلام محمد کابلی
