حکمتیار و تقلا برای خروج از انزوا

آریانا نیوز: مدتی است که حکمتیار هر از گاهی از هر فرصتی برای بهتر دیده شدن استفاده می کند. فرصت هایی که با استفاده از آن بتواند از انزوای سیاسی بیرون شود…

مدتی است که حکمتیار هر از گاهی از هر فرصتی برای بهتر دیده شدن استفاده می کند. فرصت هایی که با استفاده از آن بتواند از انزوای سیاسی بیرون شده و تلاش نماید که در متن قضایا جای داشته باشد، اما در این پیوند دو موضوع روشن است که باید به آن پرداخته شود.

نخست شباهت حکمتیار و گروه طالبان در تند روی و عملکرد می باشد. حکمتیار چه در دوره جهاد علیه شوروی، چه در زمان جنگ‌های داخلی و چه در دوره جدیده نشان داد که چیزی از طالبان کم ندارد و همان قدر که طالبان به سازمان‌های استخباراتی وابسته استند، همان قدر نیز این چهره وابسته است.

او مخالف تمام مظاهر تمدن، تکثر قومی و مذهبی و زبانی بوده و کارنامه‌‌اش پر است از قتل و خون‌ریزی و تخریب. او به مذاهب مختلف توهین کرده، خبرنگاران را به قتل رسانده، کابل را راکت باران نموده و اظهارات اخیرش علیه مذهب جعفری و معاون دوم ریاست جمهوری حکایت از نزدیکی آرا و افکار و عملکرد این چهره مرموز اما منفور دارد. حکمتیار عامل بیگانه است و همانند طالبان همواره بر اساس آنچه برای فرمان می‌رسد عمل می‌کند.

دوم تلاش برای خروج از انزوای سیاسی است .حکمتیار با توجه به کارنامه سیاهی که در جامعه دارد، پس از آمدن به کابل به شدت افسرده و منزوی شده و خلاف انتظاری که داشت، کسی نه از او حمایت نمود و نه برای حرف‌های او گریبان درید. حکمتیار حتا در انتخابات ریاست جمهوری نیز کمتر از صدهزار رای گرفت و این برای وی بسیار سنگین تمام شد. او اکنون با استفاده از موضوع گرامی داشت داکتر نجیب تلاش دارد از انزوا خارج شده و سر پیری خودی نشان دهد و از پیله افسرده گی و تنهایی بیرون شود. او می‌خواهد در قضا و اخبار دیده شود و عطش سیری ناپذیر قدرت طلبی‌اش ارضا شود. حکمتیار برادر خوانده جنایت و تندروی و وابسته گی به بیگانه طالبان است.

حکمتیار امروز حکمتیار دیروز است. تنها تفاوتی که کرده این است که خیال می کرد اگر با دولت صلح کند راحت تر به حکومت می رسد!