آریانا نیوز: روزنامه واشینگتن پست گزارش داده که طی چهار ماه گذشته هزاران جنگجو از پاکستان به افغانستان آمده تا پایه‌های حکومت طالبان را تحکیم کنند…
شماری از اعضای فعلی و پیشین طالبان به واشینگتن پست گفته‌اند که آنها به دعوت رهبران و قوماندانان طالبان به افغانستان می‌روند تا قدرت این گروه را تحکیم کنند.
به گفته این منابع، رهبران ارشد طالبان از جنگجویان، پناهنده گان افغان و طالبان مدارس دینی در پاکستان خواسته‌اند به افغانستان بیایند تا به این گروه در تامین امنیت کمک کنند. رهبران طالبان گفته‌اند که پیشرفت غیرمنتظره این گروه در تابستان امسال باعث شد نیاز به جنگجویان بیشتری پیدا کنند.
یکی از جنگجویان طالبان پاکستانی که در یک مدرسیه دینی در شمال‌غرب پاکستان به جذب نیرو کمک کرده به واشینگتن پست گفت: به بسیاری از مجاهدان ما پیشنهاد شد که اگر بخواهند به افغانستان بروند اقامت دایم افغانستان دریافت خواهند کرد.
بر اساس این گزارش تخمین زده می‌شود که طالبان حدود 75 هزار جنگجو در صفوف خود داشته باشند.
گزارش تکان دهنده روزنامه امریکایی واشینگتن‌پست درباره گسیل هزاران جنگجوی پاکستانی برای کمک به استقرار دولت طالبان در افغانستان و مبارزه با تهدیدها و چالش‌های امنیتی فراراه آن، تکان دهنده و هولناک است و نشان می‌دهد که افغانستان عملاً تحت اشغال پاکستان قرار دارد و رهبران طالبان ظاهراً قدرت خود را در سایه حمایت‌های پایدار اسلام‌آباد تعریف کرده اند.
این در حالی است که مردم افغانستان همواره به همان اندازه که از اشغال کشورمان توسط قدرت های استعماری مانند بریتانیا، روسیه و امریکا خشمگین و ناراضی بوده اند اشغال کشور توسط پاکستان را نیز برنمی تابند و بدون شک در برابر آن واکنش نشان خواهند داد.
از جانب دیگر، طالبان اگر در صدد حکومت پایدار در افغانستان استند قدرت خود را باید بر اساس مبانی مشروعیت بخش داخلی استوار کنند. آنها باید حمایت حداکثری مردم افغانستان را به دست آورند؛ زیرا از یکسو حمایت‌های پاکستان بلاعوض و ابدی نیست و از جانب دیگر طالبان قرار است بر مردم افغانستان حکومت کنند و به همین دلیل باید بنیان‌های حاکمیت خود را بر حمایت های ملی و مشروعیت داخلی استوار سازند.
با این همه نشانه ها حاکی از آن است که رهبران طالبان کماکان امیدوار اند که با حمایت‌های بی‌دریغ اسلام آباد بتوانند سیطره بلامنازع خود بر همه اقوام و اقشار افغانستان را استحکام ببخشند و یک حکومت انحصاری، ایدئولوژیک و شدیداً قومی را مستقر سازند.
از سوی دیگر، تروریست های وحشی پاکستانی نمی‌توانند امنیت ملی افغانستان را تامین و تضمین کنند. آنها هیچ تعلق خاطری به افغانستان ندارند.
تمامیت ارضی، حاکمیت ملی و اقتدار سیاسی و نظامی افغانستان باید بربنیاد ظرفیت ها و قابلیت های داخلی ایجاد شده و استحکام پیدا کند و رهبران طالبان اگر به راستی خود را افغان می‌دانند و در صدد تسلط بر سرنوشت افغانستان هستند نخستین گام در این مسیر، جدایی‌شان از پاکستان و تعریف حدود منافع ملی کشور است؛ چیزی که بدون شک بر بنیاد شواهد تاریخی در نقطه مقابل منافع اسلام آباد قرار می‌گیرد و همین امر در طول ده‌ها سال گذشته از دلایل اصلی خصومت میان دو کشور همسایه بوده است.
پاکستان در صدد اشغال افغانستان و سیطره بر سرنوشت مردم آن و تبدیل آن به عمق استراتیژیک خود برای مقابله با تهدیدهای مانند هند است. این هرگز برای مردم افغانستان قابل قبول نیست؛ زیرا آنها اجازه نمی دهند که استقلال، تمامیت ارضی و حاکمیت ملی شان به وسیله یک کشور بی تاریخ و بی ریشه مصادره شود و در خدمت تامین منافع راهبردی رژیم اسلام آباد و جنرال های راولپندی قرار بگیرد.
گزارش تکان دهنده روزنامه واشینگتن‌پست در شرایطی نشر می‌شود که اخیراً شایعاتی مطرح شده مبنی بر اینکه طالبان در ولایت های مانند بدخشان به جنگجویان پاکستانی و نیروهای تروریستی فراملیتی، تذکره الکترونیکی افغانستان را توزیع می‌کنند. محتوای هشدار آمیز گزارش واشینگتن‌پست تا حدود زیادی این خبر را تایید می کند؛ زیرا یکی از جنگجویان پاکستانی در مصاحبه با این روزنامه امریکایی اعتراف کرده که یکی از وعده‌های سران طالبان به آنان برای کمک به استقرار حکومت شان، اعطای تابعیت دایمی افغانستان به این جنگجویان بوده است.
بر این اساس در صورتی که این ادعا و گزارش درست باشد رهبران طالبان باید در برابر افکار عمومی افغانستان درباره ابعاد مختلف این خیانت آشکار توضیح دهند.
نکته قابل تامل دیگر که در شعاع گزارش هشدارآمیز روزنامه واشینگتن‌پست آشکار می‌شود این است که طالبان من‌حیث یک جنبش قومی و ایدئولوژیک به تنهایی قادر به حکومت در افغانستان نیستند. آنها افغانستان را در نتیجه یک خیانت و تبانی قبلی و درون قومی تحت سیطره خود درآوردند در غیر آن از رهگذر نظامی هرگز قادر به پیروزی بر نیروهای مسلح دولت پیشین نبودند.
اینکه آنها نیروی کافی برای استقرار نظم و امنیت و ثبات در سراسر کشور ندارند خود گواه آن است که نمی توانند نقش یک دولت فراگیر را بازی کنند؛ اما راهکار پرکردن این خلاء کلان کمک گرفتن از دشمن دیرینه مردم افغانستان یعنی پاکستان و تروریست‌های پاکستانی نیست. طالبان باید برای استحکام و استقرار حکومت خود و تأمین مشروعیت آن به مردم مراجعه کنند؛ زیرا کمک پاکستان نه تنها متضمن پیروزی و استقرار حکومت طالبان نیست؛ بلکه چه بسا در میان مدت زمینه‌ساز شکست و فروپاشی آن خواهد شد؛ زیرا مردم افغانستان در صورتی که از این بحران مرگبار انسانی به سلامت عبور کنند هرگز اجازه نمی‌دهند که مُلکی مانند پاکستان بر سرنوشت آنها حکومت کند.
