آریانا نیوز: در انتخابات ریاست جمهوری ششم میزان، تا آن‌جا که تاکنون مشخص شده، حدود ۲ ملیون نفر اشتراک کردند…
به گزارش خبرگزاری افق، در افغانستان به‌طور تقریبی بیش از ۲۰ ملیون نفر واجد شرایط اشتراک در انتخابات استند یعنی بالای ۱۸ سال سن دارند؛ اما بربنیاد آمار رسمی کمیسیون انتخابات، از این میان، تنها ۹ ملیون نفر یعنی کمتر از ۵۰ فیصد افراد واجد شرایط رأی‌دهی برای اشتراک در انتخابات، ثبت نام کرده‌اند.
با این‌همه در انتخابات ریاست جمهوری ششم میزان، تا آن‌جا که تاکنون مشخص شده، حدود ۲ ملیون نفر اشتراک کردند.
با وجود این رویداد، اشرف‌غنی در روز رأی‌گیری گفت که جمهوریت به یک کلمه کلیدی در قاموس ملی ما بدل شده و تمام مردم آزاد افغانستان، جمهوریت را حیاتی دانسته و وسیله بقای آن را در انتخابات آزاد و سراسری مستحکم خواهند کرد.
آقای غنی همچنین در نخستین سخنرانی‌اش پس از پایان انتخابات نیز گفت مردم با رای‌دادن تصویری از استقامت و مردم‌سالاری را به نمایش گذاشته و همه به صدای جمهوریت لبیک گفتند.
به گفته او، حکومتی که در نتیجه این انتخابات برگزیده می‌شود تمثیل‌کننده اراده مردم خواهد بود.
این در حالی است که از دید صاحب‌نظران، آقای غنی ابتدا باید تعریف مورد نظر خود از جمهوریت ، مردم‌سالاری/دیموکراسی ، انتخابات آزاد و سراسری ، حکومت برگزیده و اراده مردم را مشخص کند؛ زیرا آنچه در انتخابات ششم میزان رقم خورد، با تعریف‌های متعارف از این مفاهیم، هیچ سنخیتی نداشت و در بسیاری از موارد چه بسا ضد آن بود.
در انتخابات ششم میزان، خبری از اراده اکثریت نبود؛ چون تنها دو ملیون نفر از حدود ۲۰ ملیون واجد شرایط اشتراک در رأی‌گیری، پای صندوق‌های رأی رفتند. آیا در چنین شرایطی بازهم می‌توان حکومت آینده را تمثیل‌کننده اراده مردم دانست؟
از سوی دیگر، آقای غنی بر چه اساسی نتیجه گرفته‌است که همه مردم در انتخابات روز شنبه به صدای جمهوریت لبیک گفتند ؟ به بیان روشن‌تر کدام همه ؟! چطور می‌شود ۲ ملیون نفر را به‌جای ۲۰ ملیون نفر نشاند و نتیجه گرفت که رأی آن‌ها رأی به جمهوریت بود و حکومت برآمده از آن، تمثیل‌کننده اراده مردم است؟
بر این اساس، آنچه در ششم میزان در افغانستان به نمایش درآمد، تمرین دیموکراسی در ابعادی بسیار محدود و به‌صورت حداقلی بود. نتیجه این روند نه می‌تواند به مثابه لبیک به صدای جمهوریت، مبنای عمل حکومت آینده قرار بگیرد، نه تمثیل‌کننده اراده اکثریت مردم بود، نه به‌طور فراگیر و سراسری و آزاد برگزار شد و نه در نهایت می‌توان حکومت برآمده از چنین انتخاباتی را برگزیده اراده مردم دانست؛ مگر آن‌که آقای غنی و همفکران وی، با وارونه‌کردن مفاهیم بنیادین دیموکراسی، به‌نام مردم‌سالاری، حکومت مبتنی بر استبداد اقلیت را انگ و رنگ دیموکراتیک بزنند و برای آن، مشروعیت و اعتبار کاذب فراهم کنند.
