آریانا نیوز: منابعی در حکومت با رسانه‌ها تأیید کرده‌اند که از حنیف اتمر خواسته شده بود تا استعفا بدهد…
حنیف اتمر چنانچه انتظار می‌رفت، روز گذشته از مقامش استعفا داد. اما استعفای یکی از پایه‌های ثابت رده مدیریتی حکومت در یک و نیم دهه اخیر از کابینه رییس‌جمهور غنی به صورت قطع حامل پیامدها و دلالت‌های بسیاری است. اتمر همواره با هاله‌یی از رمز‌و‌راز در قدرت حضور داشته، اما علی‌رغم گوشه‌گزینی‌اش همواره در محور منازعات سیاسی حضور داشته است. حضور وی در کنار اشرف غنی، به تیم تحول و تداوم قدرت بخشیده بود، همان طور که در این چهار سال، بیشتر به رییس‌جمهورِ در سایه می‌مانست تا مشاور امنیت ملی رییس‌جمهور.
متن استعفای آقای اتمر از لون دیگری است. آقای اتمر پیام‌های سیاسی واضحی دارد. او مانند استعفایش پس از حمله راکتی طالبان به خیمه لوی جرگه در جوزای سال ۱۳۸۹ خودش را برای یک مانور سیاسی آماده کرده است. اتمر در استعفانامه‌اش می‌گوید که بنابر اختلافات جدی با سیاست‌ها و روش‌های سطح رهبری دولت در عرصه‌ی … از این وظیفه استعفا می‌کنم. تأکید بر اختلاف جدی با سیاست‌ها و روش‌های رهبری دولت و ارجاع دلیل استعفایش به این مسأله، نشان میدهد که اتمرِ صبور و عاشق راننده گی در تاریکی آماده شده است تا اختلاف‌هایش را در سیاسی‌ترین صورت ممکن علنی کند.
منابعی در حکومت با رسانه‌ها تأیید کرده‌اند که از حنیف اتمر خواسته شده بود تا استعفا بدهد. ظاهراً رییس‌جمهور غنی در حمله طالبان به غزنی و راکت‌پرانی این گروه در کابل و اطراف ارگ و مواردی مانند آن غافل‌گیر شده است. دسترسی رییس‌جمهور به اطلاعات امنیتی در این خصوص محدود بوده و آشکار شدن این موضوع سبب شده راهی جز خداحافظی با نیرومندترین بازوی حمایوی رییس‌جمهور نماند. حتا بحث بر سر کنار رفتن رییس عمومی امنیت ملی، وزیر دفاع و وزیر امور داخله نیز طرح شده است. گویا از آن‌ها به دلیل ناکامی‌های‌شان در مدیریت وضعیت امنیتی و افزایش تلفات عساکر دولت خواسته شده که استعفا بدهند.
برای غنی از دست دادن اتمر به هیچ وجه ساده نیست و همین موضوع به نحوی می‌تواند سطح اختلاف میان او و مشاور امنیت ملی‌اش را تا حدی آشکار کند. غنی پیش از این اکلیل حکیمی را از دست داده است. ارتباط رییس‌جمهور با معاون اولش نیز در هاله‌یی از بی‌اعتمادی پیچیده شده است. گروه بزرگی از اعضای حکومت کنونی و مقامات پیشین دولت صف واحدی را در مخالفت با غنی تشکیل داده‌اند. در چنین وضعیتی، کنار رفتن اتمر و حتا باقی مقامات امنیتی حکومت، می‌تواند فروپاشی تیم سیاسی ـ امنیتی غنی تلقی شود.
دشوار است که حمدالله محب بتواند در جایگاه مشاور امنیت ملی حکومت کار درخشانی بتواند. محب هنوز یک بروکرات تازه‌کار است، من‌حیث یک کارشناس شبکه‌های مجازی (سوشیال میدیا) پله‌های ترقی سیاسی‌اش را در زمان اندکی پی‌نموده و نتیجتاً نه تجربه قابل اعتنای سیاسی دارد و نه می‌تواند در سطح مناسبات سیاسی یک وزنه اثرگذار باشد. این گونه به نظر می‌رسد که بدتر شدن وضعیت امنیتی و وادار شدن اتمر به استعفا، وی را از نظر سیاسی در موقعیت بهتری قرار داده است. ضمن آن که اتمر هرچند همواره خار چشم افکار عمومی بوده اما در نظر جامعه جهانی بیشتر من‌حیث یک مدیر آرام و قابل اعتمادتر شناخته شده است. رفتن وی از کنار غنی می‌تواند به این گمان دامن بزند که او برای انتخابات ریاست جمهوری آماده می‌شود و نتیجتاً این فرض تقویت می‌شود که تیم ارگ (در حکومت وحدت ملی) کاندید واحدی در انتخابات آتی نخواهد داشت. گویا در سطح جهانی نیز تشدید اختلاف‌ها میان اتحادیه اروپا، بریتانیا و امریکا، توانسته است که جای را برای گزینه‌های بیشتر در انتخابات آینده وسیع‌تر کند.
خوب دراین شکی نیست که مردم افغنستان همه بدبختی ها واختلافات وناامنی هایی که در این مملکت رخ میدهد را علت ناکامی وبی کفایتی مقاماتی همچون اتمر واستانکزی می پندارند درعین حال چندین بار مردم واحزاب سیاسی خواستار استعفای این افراد شدند ولی غنی خواست مردم را نا دیده گرفت حالا که انتخابات نزدیک است غنی گویا به خواست مردم پاسخ گفته باشد میخواهد اعتماد خودرا در بین مردم کسترش بدهد ولی از نظر من همچون خک زدن ها به چشم ملت هیچ دردی غنی را دوا نخواهد کرد بلکه روی زخم هایش نمک پاش می دهد