آیا اشرف غنی دوباره طالبان را فریب می دهد؟

آریانا نیوز: بی اعتمادی رهبران طالبان به رییس جمهور غنی یکی از مهمترین موانع مذاکره مستقیم میان دو طرف می باشد که ریشه در بدعهدی اشرف غنی و نیرنگ او به طالبان دارد…

گزارش ها نشان می دهند، مذاکرات صلح افغانستان به صورت بسیار جدی از سوی تمام طرف ها پیگیری می شود. این درحالی است که طالبان تاکنون تحت هیچ شرایطی حاضر به مذاکره با رهبران حکومت وحدت ملی نشده است. عدم مذاکره طالبان با حکومت وحدت ملی دلایل گوناگونی دارد، اما بی اعتمادی رهبران آن گروه به رییس جمهور غنی یکی از مهمترین موانع مذاکره مستقیم میان دو طرف می باشد که ریشه در بدعهدی اشرف غنی و نیرنگ او به طالبان دارد.

انتخابات ریاست جمهوری در سال 2014 به دور دوم کشیده شد و محمد اشرف غنی که در آن زمان یکی از کاندیداها بود، نماینده گان خود را به امارات متحده عربی فرستاد تا با نماینده گان طالبان دیدار کنند. مذاکره در دوبی برگزار شد و قیوم کوچی سفیر پیشین افغانستان در روسیه و حاجی دین محمد، والی پیشین ننگرهار در برابر اعضای دفتر سیاسی طالبان قرار گرفتند.

وعده غنی به طالبان

از آنجایی که رای پشتون ها در انتخابات بسیار تعین کننده است، اشرف غنی از طالبان خواسته بود تا مانع از برگزاری انتخابات در مناطق و قریه های پشتون نشین تحت نفوذ آنها نشوند. در مقابل غنی به طالبان وعده داد که در صورت موفقیت در انتخابات، موافقت نامه امنیتی و دفاعی را با امریکا امضا نمی کند و به گروه طالبان پیشنهاد مذاکره بدون قید و شرط می دهد.

رهبران طالبان که تصور می کردند، اشرف غنی به دولت امریکا بسیار نزدیک است و می تواند واشینگتن را قانع کند، به وعده خود عمل کردند و انتخابات در قریه های ناامن جنوب کشور نیز برگزار شد. در نتیجه اشرف غنی توانست در دور دوم انتخابات نسبت به عبدالله عبدالله رای بیشتری بیاورد و با میانجیگری وزیر امور خارجه وقت امریکا به قدرت برسد. اما رییس جمهوری جدید افغانستان به هیچ کدام از وعده های خود به طالبان عمل نکرد.

غنی با تمام متحدان سیاسی خود به هم زده است

این در حالی است که علاوه بر طالبان، متحدان پیشین غنی نیز او را به عمل نکردن وعده هایش متهم می کنند. به نظر می‌رسد که محمد‌اشرف ‌غنی درک خاص و منحصر به فردی از سیاست دارد. او با تمام متحدان سیاسی خود به هم زده است. جنرال دوستم، احمدضیا مسعود، کریم خلیلی، داکتر عبدالله و حنیف اتمر، در مراحل مختلفی متحدان سیاسی آقای غنی بودند. تمام این سیاست‌مداران مدعی‌اند، وی به توافقاتی که با آنان داشت،‌ عمل نکرد. اشرف غنی خود را در انزوا می بیند. وضعیت به گونه‌ای است که هیچ یک از نیروهای سیاسی معروف با آقای غنی نیست‌. تقریباً تمام ستادهای انتخاباتی مشهور از اشتراک در جرگه‌ مشورتی ماه ثور کابل، امتناع می‌کنند. طالبان نماینده گان حکومت را به رسمیت نمی شناسد و می گوید آن ها به صورت مستقل در مذاکرات دوحه اشتراک می کنند و نماینده دولت نیستند.

همچنین با نزدیک شدن به موعد انتخابات ریاست جمهوری، اشرف غنی به شدت نیازمند مذاکره با طالبان است. تجربه ای که به نظر نمی رسد طالبان باز هم فریب وعده های غنی را بخورد.
آیا محمد اشرف غنی می تواند دوباره طالبان و دیگر جناح های سیاسی را متقاعد به همکاری کند؟