آریانا نیوز: بر اساس این آمار، اکنون در افغانستان، از هر ۲۵ نوزاد یکی آن جان می‌دهد…
ادارۀ حمایت از اطفال سازمان ملل متحد یونیسیف گفته است، هنوز هم افغانستان در جمع آن کشورهایی است که میزان مرگ و میر نوزادان در آنها در سطح بلند قرار دارد.
این اداره روز سه شنبه با نشر اعلامیه‌ای در کابل هشدار داده است که تهدید مرگ نوزادان در کشورهای مفلس در سطح بلند باقی مانده است.
بر بنیاد راپور یونیسیف، نوزادان در کشورهای افغانستان، پاکستان و جمهوری افریقای مرکزی با حالت ناگواری مواجه اند.
آمار این راپور نشان می‌دهد که در کشورهای مفلس جهان از هر هزار نوزاد، ۲۷ تن می‌میرند و این رقم در کشورهای توسعه یافته به سه تن می‌رسد.
این راپور گفته است که اکنون در افغانستان، از هر ۲۵ نوزاد یکی آن جان می‌دهد. در حالی که در پاکستان، از هر ۲۲ نوزاد، یکی آن می‌میرد.
در سومالیا از هر ۲۶ نوزاد یکی آن جان می‌دهد؛ اما در کشورهای توسعه یافته میزان مرگ و میر نوزادان در سطح پایین قرار داد.
در اکثر کشورهای اروپایی، میزان مرگ و میر نوزادان در ۶۶۷ تا یک هزار تولد، یکی تخمین شده است. در جاپان از هر یک‌هزار و ۱۱۱ نوزاد یکی آن جان می‌دهد.
هنرایتا ایچ فور، رییس اجراییه یونیسیف در این راپور گفته است در حالی که شماری زیادی از وفیات قابل وقایه می‌باشند؛ اما متأسفانه ما در رسیده‌گی به مفلسترین اطفال جهان کوتاهی نموده ایم .
این راپور بیان کرده است که خطر مرگ و میر اطفالی که در کشورهای پرخطر و مفلس به دنیا می‌آیند؛ نسبت به نوزادان مناطق مصؤون‌تر جهان، حدود ۵۰ مرتبه بیشتر است.
راپور نگاشته است که دلایل اضافه از ۸۰ فیصد مرگ و میر نوزادان، ولادت قبل از وقت، اختلالات هنگام ولادت و یا اختلالات مانند مریضی سینه و بغل می‌باشد.
یونیسیف بر نقش قابله‌ها برای نجات اطفال تأکید کرده و گفته است که با ولادت تحت نظارت قابله‌ها، دسترسی به محلول‌های مصؤون (آب و مواد ضد عفونی)، تغذی با شیر مادر در ساعت اول تولد، تماس مادر با نوزاد و تغذی مناسب جلو این گونه مرگ و میرها گرفته می‌شود.
عبدالله عبدالله، رییس اجرائیه کشورمان نیز روز دوشنبه در نشست شورای وزیران، از افزایش مرگ و میر اطفال نگرانی کرد و گفت، حکومت افغانستان تصمیم گرفت تا برای نجات اطفال، کمیتۀ اجرایی مصؤونیت غذایی و تغذیه را ایجاد کند.
داکتر عبدالله افزود در مورد آجندای ملی مصؤونیت غذایی، با در نظرداشت رقم مرگ و میر مادر و اطفال، گرسنگی و فقر که متأسفانه در اثر شرایط کشور ما نه تنها این وضعیت به بهبود نرفته؛ بلکه حادتر شده است .
هرچند در ۱۷ سال گذشته میزان دسترسی مردم به خدمات صحی در افغانستان افزایش یافته است؛ اما در سال‌های اخیر به دلیل گسترش ناامنی، تهدیدات امنیتی در برابر فعالیت کارکنان صحی نیز در مناطق ناامن افزایش یافته است.
