چرا امریکایی ها می خواهند با طالبان مذاکره کنند؟

آریانا نیوز: طالبان فقط در سخن، با انجام مذاکرات مخالفت می کند. در واقعیت، این گروه همواره خواسته است تا در خصوص تقسیم قدرت در کابل وارد چانه زنی شود…

گیورگی آساپریان در روزنامه وزگلیاد روسیه می نویسد: در مسئله افغانستان تحولات محسوس و چشمگیری حاصل شده است. امریکا مذاکرات خود را با گروه تروریستی طالبان آغاز کرده است. این امر نتیجه شکست کامل استراتیژی امریکا است که واشینگتن نمی خواهد به آن اعتراف کند. پیش از این نیز با طالبان ارتباطاتی برقرار شده بود، اما هدف نهایی آن مشخص نبود. در حال حاضر، موضوع متفاوت است و هدف از آن ایجاد همگرایی میان طالبان و عناصر اجتماعی نزدیک به آن با دولت افغانستان است.
گیورگی آساپریان در ادامه نوشت: تاریخچه جنگ افغانستان هنوز پایان نیافته است و به این زودی نیز پایان نخواهد یافت. اما، به نظر می رسد تحلیلگران همواره با معطوف کردن توجه خود به بی ثباتی اوضاع در افغانستان، متوجه بروز تغییرات در اوضاع راهبردی پیرامون این کشور و در مجموع، در منطقه نشده اند. مذاکرات با طالبان، رویداد بسیار مهم طی ده سال اخیر به شمار می رود. بدون تردید، مهره اصلی این روند، امریکا است که سازمان دهنده و پشتیبان از مذاکرات می باشد. در ماه فبریوری 2018، به طور رسمی مذاکرات آغاز شد. اشرف غنی، رییس جمهور افغانستان، به رسمیت شناختن گروه سیاسی طالبان و گشایش نماینده گی رسمی این گروه در کابل و صدور پاسپورت و ویزه برای اعضای این گروه و خانواده هایشان و همچنین، آغاز فرایند آزاد سازی نیروهای محبوس طالبان را وعده داده است.
این تحلیل گر همچنین نوشت: تمامی این وعده ها در حالی داده می شوند که از سال ٢٠٠٣ عیسوی، شورای امنیت سازمان ملل متحد طالبان را سازمان تروریستی اعلام کرده است. باید به این درک رسید که چانه زنی ها با تروریست ها به یک اقدام اجباری تبدیل شده است. اوضاع جاری در منطقه بسیار وحشتناک است و اگر طالبان از انجام مذاکرات امتناع کند، در آن صورت اوضاع وحشتناک تر نیز خواهد شد.
آساپریان در ادامه افزود: اوضاع جاری در افغانستان بسیار پیچیده و دشوار شده است. سیستم سیاسی این کشور دچار بحران است. وضعیت نظامی بی ثبات است و به هیچ وجه، به نفع ایتلاف به رهبری امریکا نیست. طالبان فقط در سخن، با انجام مذاکرات مخالفت می کند. در واقعیت، این گروه همواره خواسته است تا در خصوص تقسیم قدرت در کابل وارد چانه زنی شود. آری، طالبان در عمل، هم با کابل و هم با امریکا مذاکره می کند. اما، قصد اعتراف به آن را ندارد.
در تابستان سال گذشته 2017 به نحوی غیر آشکار مذاکرات پنهانی آغاز شد اما قبل از آن، رییس جمهور دونالد ترمپ استراتیژی جدید امریکا در قبال افغانستان را مطرح کرد. تمامی مقامات ارگ سفید در این مورد اتفاق نظر داشتند: جنگ افغانستان موفقیت آمیز نبوده است، امریکا شکست خورده است و باید کاری کند تا از این بن بست رهایی یابد. جیمز ماتیز ، رییس پنتاگون نیز شکست در جنگ افغانستان را اعلام کرده است. و اما، استراتیژی جدید امریکا از این قرار است: حضور نظامیان بیشتر، کسب اختیارات بیشتر، برقراری همکاری های منطقوی بیشتر و اعمال فشار بیشتر بر پاکستان و هند.
گیورگی آساپریان در انتها افزود: همچنین تحلیلگران در واشینگتن، پنتاگون و وزارت امور خارجه امریکا مشکل اصلی افغانستان را در دشمنی های بین قومی نمی دانستند. در گذشته، می توانستیم فقط از وجود اختلافات بین قومی سخن بگوییم، اما اکنون، جریانات جاری در افغانستان و میان قوم های اصلی، دشمنی است که در حال تبدیل شدن به جنگ وحشیانه و تروریستی می باشد.
در این میان، پیش بینی وضعیت افغانستان یک امر غیر ممکن و بی معنی است، اما تحقق دو سناریو بسیار محتمل می باشد: نخست احتمال دارد، اوضاع مطابق با سناریوی امریکا و رییس جمهور غنی پیش برود. یعنی، گروه طالبان و یا عناصر وابسته به آن به تدریج، با حیات سیاسی و قانونی کشور همگرایی پیدا کنند. بخشی از نیروهای طالبان برای این هدف تلاش نخواهد کرد و به جنگ تروریستی و شورشی خود ادامه خواهد داد، اما این روند جنگ نیز کمی متفاوت خواهد بود.
دوم، این سناریو محافظه کارانه تر است. روند مذاکرات و همگرایی ناکام خواهد ماند، اوضاع وخیم تر خواهد شد، طالبان به جنگ خود ادامه خواهد داد و کابل عقب نشینی خواهد کرد. امریکا نیز ضمن ادامه دادن تلاش هایش برای برقراری سازش در جامعه پیچیده افغانستان، در باتلاق افغانستان بیشتر فرو خواهد رفت.