سیگار: توافق واشینگتن با طالبان منجر به برقراری صلح نمی شود

آریانا نیوز: سیگار در گزارشی اعلام کرد: توافق واشینگتن با طالبان نمی‌تواند منجر به برقراری صلح در افغانستان شود…

مفتش خاص امریکا برای بازسازی افغانستان (سیگار)در گزارشی اعلام کرد: توافق واشینگتن با طالبان نمی‌تواند منجر به برقراری صلح در این کشور شود.

این نهاد نظارتی امریکایی همچنین در گزارش خود آورده است حتی در صورت توافق احتمالی صلح در افغانستان، مشکلاتی مانند کشت و قاچاق مواد مخدر و فساد اداری در کشور باقی خواهد ماند. نکته ای که سیگار برآن تاکید دارد بیانگر وجود اشکالات ساختاری در حکمرانی افغانستان است.

اشکالات ساختاری که به نوبه خود می تواند زمینه ای برای شکل گیری عدم امنیت در افغانستان حتی پس از صلح با طالبان باشد.

حقیقت این است که مسایلی همچون کشت قاچاق مواد مخدر و فساد اداری در افغانستان به شدت با افراد قدرتمند محلی و یا ملی در کشور گره خورده است. تولید حدود 90 فیصد از مواد مخدر جهان در افغانستان و صادرات آن به اروپا، آسیا، افریقا و امریکای مرکزی نیازمند وجود افراد قدرتمند در ساختار قدرت است و طبیعی است که اقتصاد 2 تا 3 ملیارد دالری مواد مخدر در افغانستان برای بسیاری از افراد در مسند قدرت جذاب باشد.

وجود چنین افراد خود به مافیای بزرگی شکل می دهد که دارای قدرت، منابع مالی، سلاح و نیروی انسانی است و چنین شبکه بزرگی در شرایط صلح و گسترش کنترول نیروهای امنیتی بر جغرافیای افغانستان دچار آسیب خواهد شد. از این رو این شبکه خواهد کوشید تا به هر طریق مانع صلح شود، از منابع خود برای تغذیه گروههای ستیزه جو و تروریستی ساختگی بهره بگیرد و دشمنان خود را با شیوه هایی همچون ترور از سرراه خود بردارد.

حتی پس از صلح این شبکه از ظرفیت خود برای ایجاد ناامنی و ممانعت از کنترول نیروهای نظامی افغانستان بر خاک کشور استفاده خواهد کرد. امری که فساد اداری گسترده نیز میتواند به آن کمک کند.

فساد اداری از یک سو با تضعیف عملکرد نهادهای نظارتی و امنیتی و از سوی دیگر با ایجاد نارضایتی در مردم موجب کمک به شکل گیری ناامنی و یا ثبات آن خواهد شد. در شرایطی که فساد اداری بروکراسی را فلج سازد، مردم از دستگاههای بروکراتیک دولتی گریزان خواهند شد.

همچنان که همواره گزارش هایی مبنی بر این امر وجود داشته است که دوری از فساد و مشکلات بوروکراتیک در محکمه های طالبان، موجب شده است که مردم نگاه مثبتی به این محکمه ها داشته باشند. همچنین در بسیاری از مناطق تحت کنترول این گروه، افراد از طالبان به حیث وسیله ای برای میانجیگری و حکمیت بهره میبرند.

صلح در افغانستان پیش از هرچیز نیازمند کارآمدی بالای حکومت افغانستان، اتحاد ملی و مبارزه با فساد است. در چنین شرایطی است که می توان امیدوار بود منابع مالی که به ادامه ناامنی در افغانستان کمک می کند محدود شود و مشروعیت دولت در نزد مردم افزایش بیابد.