تعصبات قومی و زبانی کرزی و دوستانش تمامی ندارد

شخصیتهای متعصب دولت کرزی حتی در آخرین روزهای حکومت خود و حتی در جشن نوروز نیز دست از تعصبات قومی و زبانی خویش برنداشته و تمام تلاش خود را برای قومگرایی های شان انجام می دهند.

امروز جشن نوروز با حضور مقامات ده کشور منطقه در حالی برگزار شد که اکثر حاضرین در این مراسم، فارسی زبان بودند حتی مهمانان. اما غلام فاروق وردک وزیر معارف که اجرای برنامه را برعهده داشت، زبان شیرین فارسی را با تلفظ اغلاط مشهور به سخره گرفت. در ادامه سرود ملی افغانستان طبق معمول به زبان پشتو قرائت شد و کرزی نیز بعد از سخنانی، قصیده ای پشتو در وصف بهار به خوانش گرفت.

زبان ستیزی که چند سال قبل فقط دامن آقای کریم خرم وزیر وقت اطلاعات و فرهنگ و حلقه کوچکی در داخل ارگ را به خود اختصاص داده بود، حالا ابعاد آن گسترده تر شده است و بسیاری از متعصبین تحت حمایت غرب تلاش دارند تا به دلایل خاص، زبان فارسی را از مردم افغانستان گرفته و زبان پشتو و لاتین را جایگزین نمایند.

این نگرانی به حدی است که نویسندگان مطرح مدعی هستند که با وجود مشکلات زبان فارسي در دنياي امروز، می توان گفت: اين زبان در معرض خطر انقراض است و ممکن است با يک تغيير سريع از بين برود. زیرا در حال حاضر فقط در افغانستان، تاجیکستان و ایران به زبان فارسی صحبت می شود.

در حالی که تا 200 سال پيش زبان اداري هند فارسي بوده و هنوز کنار ساختمان وزارت خارجه‌ي هند در دهلي‌نو اشعار فارسي به چشم مي‌خورد؛ اما امروز مي‌بينيم که حتي پارسيان هند حتي نمي‌توانند يک کلمه فارسي صحبت کنند.

در سرود ملي پاکستان فقط يک کلمه غير فارسي وجود دارد و تمام شعارهاي مردم اين کشور به زبان فارسي است. اما مي‌بينيم که مردم پاکستان حتي يک کلمه هم فارسي متوجه نمي‌شوند و زبان مذهبي و درسي‌شان تغيير کرده است. در حالی که اگر چند دهه قبل دولتمردان آن زمان پاکستان به حد کافي قدرتمند بودند، امروز از زبان اردو در اين کشور خبري نبود و مردم فارسي صحبت مي‌کردند.

این وضعیت نگران کننده زبان فارسی حتی در کشورهای فارسی زبان نیز تداوم دارد به حدی که خط رسمي کشور تاجيکستان که فارسی زبان هستند، پس از فروپاشي شوروي هنوز روسي مانده است و امروز هم در معرض تغيير به خط لاتين است؛ همان اتفاقي که براي زبان نوشتاري ترکمنستان افتاد و کشور ترکيه با نفوذ بالاي فرهنگي و با استفاده از شبکه‌هاي ماهواره‌اي و اينترنت ترکمنستان را مستعمره فرهنگي خود کرد و زبان نوشتاري‌شان به لاتين تغيير کرد.

این نگرانی زمانی بیشتر می شود که شما می بینید در افغانستان نیز این عده تلاش دارند تا به هر طریق ممکن که شده حتی با پرداخت هزینه های قابل توجه و دادن تسهیلات، آن کسانی را استخدام نمایند که مسلط به زبانی غیر از زبان فارسی باشند. هرچند این مطلب بسیار مفید است مشروط بر اینکه توطئه برای حذف زبان فارسی مانند کشور مذکور در جریان نباشند.

اما خوشبختانه عده ای از دلسوزان این زبان کهن تلاش داند تا زبان فارسی را به عنوان هفتمین زبان زنده و بزرگ در سازمان ملل ثبت نمایند. شش زبانی که فعلا زبان رسمی سازمان ملل هستند عبارتند از : انگلیسی، فرانسه، اسپانیولی، عربی، روسی ، چینی و البته در حال حاضر ترکها نیز برای اضافه کردن زبان خود به این لیست فعالیت می کنند.

که البته برای ثبت زبان فارسی به عنوان هفتمین زبان بزرگ؛ این زبان باید علاوه بر سه کشور فعلی یعنی ایران و افغانستان و تاجیکستان ، در کشورهای دیگری نیز زبان رسمی باشد. از جمله پاکستان و برخی کشورهای عربی مثل بحرین و عراق که هم زبان و هم خط آنها تا حدود زیادی به فارسی نزدیک است.

از دیگر کشورهایی که می توان به رسمیت بخشیدن زبان فارسی در آن امید بست، ازبکستان است. زبان رسمی این کشور ازبکی است و اکثر نسبی مردم این کشور نیز ازبک هستند اما به دلیل وجود کانون های اصلی زبان فارسی مانند بخارا، سمرقند، فرغانه و … ، هنوز زبان فارسی در این دیار زنده است.

راه دیگر این است که روسای جمهور این کشورها از جمله جناب کرزی همگام با غربی ها در این توطئه فرهنگی نباشد. همان کاری که امروز صورت گرفت. داکتر حسن روحانی، حامد کرزی و امام علی رحمان روسای جمهوری ایران، افغانستان و تاجیکستان در حاشیه برگزاری جشن حوزه نوروز در کابل به لزوم تقویت زبان فارسی و گرامی داشت آداب و سنن از جمله نوروز تاکید کردند و نوروز را آیین دوستی و صلح دانستند و به لزوم همکاری برای حفظ ثبات در منطقه تاکید کردند.

شاید این مطالب بهانه ای باشد تا فارسی زبانان و کسانی که علاقمند به حفظ این زبان کهن می باشند، تلاش نمایند تا فروغ این زبان در افغانستان نیز مانند پاکستان و هند و عراق با توطئه های غرب خاموش نشود.

هرچند باید خطاب به وردک و کرزی و خرم و اشرف غنی و دیگر متصبان زبانی گفت: زبان فارسی مانند دریای خروشانی می باشد که تمام خس و خاشاک را از جلوی خود برداشته به قعر دریا غرق می کند. زبان فارسی هویت و فرهنگ بخش زیادی از مردم افغانستان بوده و هیچ قدرت و توفانی نمی تواند آنرا متزلزل سازد.

منبع: افغان پیپر