16 قوس 1390 - همه اخبار
کنفرانس بن دوم روز 5 دسامبر در آلمان با حضور نمایندگان 100 کشور و سازمان ملل متحد انجام شد.
آقای داوود مرادیان آگاه روابط بین الملل این کنفرانس را یک کنفرانسی نمادین میداند چرا که در این نشست یکبار دیگر جامعه جهانی تعهد سیاسی نسبت به ملت افغانستان را تکرار نموده و پشتیبانی خود را از ثبات و امنیت و رفاه مردم افغانستان اعلام کرد که این حرکتی کم نظیر است که ما بعد از 10 سال هنوز شاهد این همبستگی می باشیم.
هر چند عده ای بر این باورند که این تعهدات زمانی میسر شد که آمریکا دوباره تعهدات خود را در افغانستان تجدید کرد اما این امر را به عنوان حقیقتی باید پذیرفت که در نظام بین الملل تنها ابر قدرتی که وجود دارد امریکا است و رهبری آمریکا در همبستگی بین المللی نقش به سزایی دارد.
آقای مرادیان معتقد است که این نشست یک همبستگی مشروط بود چرا که غربی ها گفتند که ما در کنار جامعه بین المللی خواهیم بود به شرطی که مردم و دولت افغانستان سهم این مشارکت خود را ایفا کنند یعنی این یک مشارکت یک طرفه نخواهد بود بلکه ملت افغانستان هم باید برای نهادینه کردن این تعهدات مشترک قدم هایی بردارد.
او عدم شرکت پاکستان را در این نشست یک دستاورد مثبت برای افغانستان تلقی کرد چرا که نشنیدن دروغ های پاکستان در کنفرانس های بین المللی دستاورد بزرگی است اما معتقد است آنگونه که باید از این فرصت استفاده نشد چرا که افغانستان وظیفه داشت که روابط میان افغانستان و پاکستان را شفاف بسازد و دیپلماسی افغانستان می توانست به عنوان یک فرصت از این نشست بین المللی استفاده کند تا صدای اعتراض مردم افغانستان را به گوش جامعه جهانی برساند. وی بر این باور است که هنوز هم دیر نشده است و افغانستان نباید در برابر جنایت روز عاشورا که ریشه های آن از پاکستان است ساکت بماند.
وی همچنین نسبت به پیش بینی های جدید رسانه ها در مورد تلاش های رییس جمهور کرزی برای تغییر ساختار دولت و به دست آوردن دوباره قدرت یا واگذاری قدرت به یکی از دست نشانده های خود می گوید که آن چه که در جامعه مهم است تداوم نهادینه شدن دموکراسی و مرکز محور بودن قانون اساسی افغانستان در افغانستان است و هر عملی را که در این راستا باشد مورد قبول جامعه جهانی خواهد بود و هر اقدام دیگر که باعث تضعیف این روند شود نه درافغانستان خریدار خواهد داشت نه در خارج از افغانستان.
آقای داوود همچنین از پافشاری روسیه بر بی طرف ماندن دولت افغانستان را عدم آگاهی از شرایط کنونی افغانستان دانست. وی می گوید که پاسخ افغانستان همیشه در برابر روسیه این بوده است که کشوری که بی طرف باید بماند افغانستان نیست. ما قربانی بی طرف بودن پاکستان است نه افغانستان که قربانی سازمان های استخباراتی پاکستان است. ما با کسی مشکل نداریم و کسانی که با ما مشکل دارند باید بی طرف باشند. ما فقط خواهان دفاع از خاک خود هستیم.
