23 ثور 1394 - یادداشت
رییس جمهور افغانستان با رییس جمهور کرواشیا یک کنفرانس مطبوعاتی داشت و انگشت روی قمست های مبهم جنگ در افغانستان گذاشت. وی گفت که جنگ در افغانستان یک جنگ تحمیل شده است و افغانستان به نمایندگی از تمام کشورهای دنیا در برابر تروریزم ایستادگی می کند. وی می خواهد که کشورهای دنیا و منطقه در ارتباط با این موضوع مسوولانه حرکت کنند. وی به خاطر این جنگ که بیرونی است راههای بیرونی سوم و چهارم را جستجو خواهد کرد. امروز نه تنها مردم افغانستان بلکه مردم کشورهای روسیه، ترکمنستان، تاجیکستان و ازبکستان هم نگران گسترش این جنگ هستند. راه و چاره برای بیرون رفت از این جنگ چیست؟ تا چه حد حکومت افغانستان در مهار این جنگ تلاش می کند؟
موسی فریور استاد دانشگاه در برنامه «تحول» گفت: چرا اشرف غنی نمی گوید که در پشت این ماجراهایی که حالا ناامنی از جنوب به شرق و شمال افغانستان برده شده، دست چه کسانی وجود دارد؟ چرا نیروهای امنیتی افغانستان و حکومت افغانستان با وجود حمایت ناتو در مقابل دشمن از لحاظ امکانات کم می آورد. چه کسی آنها را از این لحاظ تامین می کند؟ کتمان حقایق از جانب حکومت در مورد جنگ جفای بزرگی در حق ملت است.
وی در خصوص تاثیر حرفهای رییس جمهور در مورد جنگ می گوید: سخنان رییس جمهور هیچ جای امیدواری نداشت. سخنان وی تنها به تشویش مردم افزوده است. کسانی بودند که پر و پاقرص سنگ آمریکا را به سینه می زدند و می گفتند که اگر ما پیمان امنیتی را با آمریکا امضا کنیم، افغانستان به گل و گلزار مبدل می شود، چشم همسایه ها می سوزد و دیگر نمی توانند جنگ های نیابتی را در اینجا راه اندازند و افغانستان مصون می شود. با وجود امضای این معاهده همسایه ها جری تر از گذشته شده اند، لشکر مخالفان مسلح هم از لحاظ کیفیت و هم از لحاظ کمیت بیشتر شده و اوضاع فوق العاده رو به وخامت گراییده است.
این استاد دانشگاه، آمریکا را در جنگ افغانستان دخیل دانسته و اظهار کرد: آمریکا برای اهداف بلندمدتی که در سطح کل منطقه دارد، از افغانستان بی در و دروازه و بی رهبر می خواهد با رقبای جهانی و منطقه ای خود تسویه حساب کند، همسایه ها را با این وضعیت به هراس بیندازد و امتیاز بگیرد. حالا قربانی این جنگ نیابتی و خاینانه چه کسی است. بازهم ملت مظلوم افغانستان است. خانه افغانستان تباه می شود، فرندان ما شهید می شوند، تاسیسات ما و امکانات ما و فرصت هایی که برای نوسازی ایجاد شده بود همه تباه می شوند. بدون شک در تمام این ماجراها دست پاکستان و آمریکا در کار است. پاکستان به موازات منافع ملی خودش در کنار آمریکا قرار دارد.
فریور، دلیل وجود جنگ و ادامه آن توسط مخالفان را اینگونه بیان کرد: مخالفان مسلح دولت دارای انگیزه ای قوی برای سربازگیری از مردم افغانستان هستند. فساد لجام گسیخته در دولت، بی مسوولیتی ارباب قدرت در کشور، تقسیم قدرت به صورت بسیار ناعادلانه، از همه مهمتر حضور نیروهای خارجی در افغانستان به مخالفان مسلح نیرو و انگیزه می دهد. باید بپذیریم که افغانستان سرزمینی است که خارجی ها در آن نه از جانب مخالفان مسلح و نه از جانب مردم عادی این سرزمین پذیرفتنی نیست.
وی در خصوص چگونگی جنگ در افغانستان گفت: این جنگ با دو مولفه به پیش می رود. یکی خود افغانستان است. مردم افغانستان چهارده سال با روسها جنگیدند تا تسلط آنها را نپذیرند چطور حالا بپذیرند که آمریکا، ابر قدرت دیگری بیاید و تسلط کند. امروز مردم عملکرد آمریکا را در لبنان، سوریه، عراق، در لیبی و سومالی می بینند. مردم حق دارند که نسبت به نیت آمریکا شک کنند. مولفه دوم حساسیت ها و احساس خطری است که رقبای آمریکا در افغانستان می کنند. چین، روسیه، هند، پاکستان و ایران. اینها از مخالفان مسلح دولت به نحوی حمایت می کنند و معلومات استخباراتی را به صورت مستقیم و غیر مستقیم در اختیار مخالفان مسلح قرار می دهند.
وی در اخیر ابراز داشت: مشخص است که آمریکا از همان ابتدا می خواست جنگ و بحران در افغانستان ادامه داشته باشد. وقتی کنفرانس بن در آلمان برگزار و معاهده بن امضا شد، از همان ابتدا نظام افغانستان کج گذاشته شد آنها با حذف گروههای مختلفی از نظام افغانستان مانند طالبان و حزب اسلامی حکمتیار و برخی گروههای دیگر باعث ادامه بحران در افغانستان شدند.