پاکستان دلسوز کشور ما نیست

آریانا نیوز: رهبران حکومت وحدت ملی خواهان صلح برای کشور هستند اما راهی که آنها انتخاب کردند اشتباه است. آنها می خواهند فقط و فقط از طریق امتیاز دادن به پاکستان به صلح برسند. این راه به هدف نمی رسد. پاکستانی ها در افغانستان اهداف استراتژیکی دارند که آنها را تعقیب می کنند و تا زمانی که به آنها دست نیابند به صلح تمایلی نخواهند داشت و زیانی که وجود دارد را افغانستان می بیند.

پاکستان در طول سال ها جز جنگ، افراطیت و بنیادگرایی چیز دیگری برای افغانستان به ارمغان نیاورد. هر لحظه هم ممکن است که وضعیت افغانستان را بدتر از پیش سازد. در حالیکه سیاستمداران ما همواره صلح را از این کشور می خواهند. اما آیا واقعاً شاه کلید صلح افغانستان در دست پاکستان است؟ یا پاکستان به عنوان مجری طرح های بزرگتر در کنار همسایگی افغانستان اجرای این طرح ها را برعهده دارد؟

محمدعلی علیزاده عضو مجلس نمایندگان در برنامه «راه حل» گفت: جای سوال است کارهایی که حکومت وحدت ملی انجام داده بر چه مبنایی استوار است و چگونه بر پاکستان اعتماد پیدا کرده که یکباره اعلام کرده است که دوست پاکستان دوست ما و دشمن آن دشمن ما است. در این میان ما شاهد امضای تفاهمنامه ای بودیم که در آن تفاهمنامه موضوعات بسیار حساسی گنجانده شده بود. خوشبختانه با اعتراضات شدید مردم روبرو شد و به همین دلیل آنها امضای آن را انکار کردند و ادعا کردند هنوز در حد مسوده است و کار بر روی آن جریان دارد.

وی در خصوص شرایط دوستی با پاکستان اظهار کرد: دولت افغانستان باید صلح را تعقیب کند و هیچ کس مخالف آن نیست اما همه می دانند که باید به گونه ای با پاکستان ارتباط برقرار کنیم که صلح و دوستی به شکل تدریجی حاصل شود. ما باید نشانه هایی از جانب آنها مشاهده کنیم و ببینیم که گام هایی عملی را در این خصوص برداشته اند تا باوری در ما پدید آید که پاکستان دیدگاه خود را تغییر داده است اما ما چنین چیزی را مشاهده نمی کنیم. متاسفانه در چنین حالتی حکومت وحدت ملی چنین تفاهمنامه ای را امضا کردند و کسی نمی داند که در پشت این ماجرا چیست و دلیل قانع کننده ای برای این کار وجود ندارد.

علیزاده تفاهمنامه را به نفع افغانستان نمی داند و می گوید: در حال حاضر این تفاهمنامه به حالت تعویق درآمده است و سران حکومت اظهار کرده اند که در آن تجدید نظر می شود و تفاهمنامه ای که مورد نظر مردم افغانستان است امضا می شود اما به صورتی که حالا نوشته شده، بیشتر پاکستانی ها هستند که در آن مشکلات خود را بر افغانستان تحمیل کرده اند. هیچ بندی را نمی بینیم که مشکل افغانستان در آن مطرح شده باشد. مبارزه مشترک با جدایی طلبان و استخبارات دشمن همه مشکلات پاکستان است. منظور از جدایی طلبان بلوچ های ناراضی پاکستان و استخبارات دشمن، هم هند است.

این نماینده مجلس تبعات رابطه نزدیک و شتاب زده با پاکستان را چنین بیان کرد: رهبران حکومت وحدت ملی خواهان صلح برای کشور هستند اما راهی که آنها انتخاب کردند اشتباه است. آنها می خواهند فقط و فقط از طریق امتیاز دادن به پاکستان به صلح برسند. این راه به هدف نمی رسد. پاکستانی ها در افغانستان اهداف استراتژیکی دارند که آنها را تعقیب می کنند و تا زمانی که به آنها دست نیابند به صلح تمایلی نخواهند داشت و زیانی که وجود دارد را افغانستان می بیند. پاکستان در این راستا افغانستان را از هندوستان دور میکند و رابطه آنها از بین می رود.

وی دلیل شدت جنگ ها در کشور را پاکستانی ها و اهداف آنها می داند و می گوید: پاکستانی ها از جنگ و عوامل جنگ به عنوان ابزار فشاری بر افغانستان استفاده می کنند. به نحوی که در این دوره جنگ را به صورت بی سابقه ای شدت دادند و پس از آن به افغانستان آمدند تا امتیازات خود را بگیرند و این تفاهمنامه را به امضا رساندند. این حکومت ما است که باید هشیار باشد و از تمامیت ارضی کشور دفاع کند و نگذارد که دشمنان ما بتوانند فشارهای مختلف را بر ما بیاورند. حکومت باید با آنها با قاطعیت برخورد کند و دشمن را از ما ناامید کند و بفهماند که ما قوی هستیم و می توانیم از عهده آنها برآییم.

علیزاده معتقد است حکومت باید در کارهای حساس و سرنوشت ساز شفاف عمل کند و از مردم مشورت بخواهد و افزود: حکومت وحدت ملی باید در چوکات قانون اساسی و به صورت شفاف قضایایی مانند صلح افغانستان و امضای چنین تفاهمنامه هایی را به پیش ببرد و مردم و مجلس نمایندگان را در جریان قرار دهد. در غیر این صورت نتیجه این خواهد بود که در مورد امضای تفاهمنامه دیدند. آنها با امضای پنهانی تفاهمنامه به افغانستان آسیب زدند و نفاق ملی، بدبینی ها، شک و تردیدها و سوء ظن ها را در میان مجمع های مختلف به میان آوردند. مردم دیگر به هیچ عنوان پنهان کاری را نمی پذیرند و حاضر نیستند که با سرنوشت شان معامله شود.

ariananews