22 عقرب 1391 - یادداشت

فرش سرخ بازار افغانستان و دلهره سرمایه گزاران

فرش سرخ بازار افغانستان و دلهره سرمایه گزاران

فرش سرخ بازار افغانستان و دلهره سرمایه گزاران

 

رییس جمهور کرزی از تاجران هندی خواسته است که در افغانستان سرمایه گذاری کنند. آقای کرزی در سفر چندروزه اش به شبه قاره هند که در دهلی نو سخن می گفت، خطاب به سرمایه گذاران هندی، بازار افغانستان را به فرش سرخی تشبیه کرد که منافع هندی ها در آن نهفته است.

هند و چین از قدرت های بزرگ اقتصادی منطقه از مطلوبیت زیادی برای مقام های افغانستان در امر سرمایه گذاری در کشور برخوردار است که همواره مقامات حکومتی به صورت رسمی و غیررسمی آنها را به سرمایه گذاری در افغانستان ترغیب می کنند. چندماه پیش نیز نشست بین المللی جلب سرمایه گذاری در افغانستان با حضور مقامات بلند پایه حکومت با سرمایه گزاران خارجی در دهلی برگزار شد که در آن نمایندگان افغانستان زمینه های سرمایه گذاری در کشور را توضیح دادند.

بدون تردید جذب سرمایه گذاران خارجی، در عبور سالم و موفقانه افغانستان از شرایط انتقال و وابستگی کنونی به ثبات اقتصادی و سیاسی حیاتی می باشد. اهمیت و ضرورت این امر کمتر از اولویت های امنیتی و سیاسی که دغدغه همیشگی خرد و کلان می باشد، نیست.

هرچند در حال حاضر امنیت و ثبات سیاسی از اولویت های اصلی حکومت افغانستان به شمار می رود، اما رهیدن از وابستگی مفرط اقتصادی به خارج و یافتن تکیه گاه های مطمئن اقتصادی، مقدمه اصلی امنیت و ثبات سیاسی در کشور می باشدنمی توان به کمک های اقتصادی و تعهدات مالی جامعه جهانی اعتماد کرد؛ هرچند که در ده سال گذشته جامعه جهانی کمک های چشم گیر اقتصادی به افغانستان ارائه کرده و تمام دست آوردهای ده سال گذشته به کمک های مالی آنها حاصل شده؛ اما این کمک ها همیشه تحت تاثیر سیاست های این کشورها، شرایط منطقه ای و محیطی قراردارد.

تازمانی کمک های آنان به افغانستان ادامه می یابد که افغانستان از نظر سیاسی و امنیتی برای آنان تهدید و یا فرصت آنی را خلق کند؛ اما همینکه شرایط منطقه ای تغییر و اهمیت افغانستان از بین رود، کمک های آنان نیز متوقف خواهد شد. بنابراین یافتن تکیه گاه های مطمئن اقتصادی داخلی، یک اولویت حیاتی می باشد و تنها راه نیز سرمایه گذاری روی معادن افغانستان است.

حکومت افغانستان طی ده سال گذشته می بایست این کار را انجام می داد؛ اما متاسفانه در این مدت جنگ و ناامنی هیچگاه فرصت پرداختن به این موضوعات را باقی نگذاشت. افغانستان از دهه های گذشته بدینسو در داشتن ذخایر دست نخورده در منطقه مشهور بود؛ اما یافته های اخیر زمین شناسان آمریکایی در مورد کشف ذخایر سرشار در ولایت های مختلف، امیدواری های بیشتری را برای مردم افغانستان خلق کرده است.

اکنون افغانستان فقط نیاز به سرمایه گذاران بزرگ و شرایط مناسب سرمایه گذاری دارد. دولت افغانستان باید تلاش نماید که سرمایه گذاران بزرگ را جذب نموده و شرایط مناسب را برای این امر در کشور فراهم سازد. این امر به تلاش های داخلی و خارجی نیاز دارد.

در بخش خارجی دولت افغانستان باید کشورهای دوست و سرمایه گذاران خارجی را تشویق کند و زمینه ها و فرصت های سرمایه گذاری در افغانستان را به آنان توضیح دهد؛ در بخش داخلی نیز باید امنیت را تامین و اطمینان لازم را به آنان بدهد. تاکنون در هردو بخش کارهای لازم انجام نشده است. نه دیپلماسی فعال برای جلب سرمایه گذاران خارجی روی دست گرفته شده و نه هم امنیت لازم برای این کار فراهم شده است. دولت بیشتر به شکل حاشیه ای در سایر برنامه های خود به این مهم پرداخته است.

همرسانی کنید!