ع و غ با این نمایندگان مجلس خوش هستند

نه ماه از آغاز حکومت وحدت ملی گذشت و بیست روز دیگر به پایان کار اعضای پارلمان باقی مانده است. کمیسیون اصلاح نظام انتخاباتی هنوز هم تشکیل نشده است. هیچ اقدامی هم برای برگزاری انتخابات پارلمانی صورت نگرفته است. دلیل عدم اقدام برای برگزاری انتخابات چیست؟ چرا کمیسیون اصلاح انتخاباتی تشکیل نمی شود؟ و چرا گفته می شود که رهبران حکومت تمایلی برای برگزاری انتخابات و تعویض نماینده های پارلمان ندارند؟

داکتر رمضان بشردوست عضو مجلس نمایندگان در برنامه «فراخبر» گفت: چندین علت برای عدم اصلاح انتخابات وجود دارد. وقتی موافقتنامه امنیتی با آمریکا در حال امضا و تصویب در پارلمان بود. تعداد زیادی از نمایندگان مجلس با رهبران حکومت و سفارت آمریکا دیدارها و گفتگوهایی داشتند. شرط نمایندگان مجلس برای تصویب توافقنامه این بوده است که دوره نمایندگان مجلس تمدید شود. دلیل دیگر این است که یکی از شرط های حمایت نماینده های مجلس از رهبران در کمپاین های انتخاباتی این بوده است که توجه به تمدید دوره شان شود.

وی ادامه داد: دلیل دیگر هم توسط رییس کمیسیون انتخابات مطرح شد. نورستانی رییس کمیسیون انتخابات می گوید که ما پیشنهاد تاریخ 2 ثور 1394 را برای انتخابات به رییس جمهور دادیم اما وی سکوت کرد. بعد از آن تاریخ ماه میزان را پیشنهاد کردیم. اینجا رییس جمهور گفته است که صبر کنید. بعد از آن نورستانی گفته است که ما بودجه نداریم. بودجه انتخابات پارلمانی را برای تفتیش دوباره انتخابات ریاست جمهوری مصرف کردیم. حالا رییس جمهور می گوید که ما بودجه برای انتخابات نداریم و جامعه جهانی هم می گوید که تا اصلاحات در نظام انتخاباتی نیاید بودجه ای برای این کار تعلق نمی گیرد. این موضوعات به نحوی مربوط به معامله های دوران کمپاین با نماینده های مجلس می شود. ع و غ باید به وعده های خود در قبال نمایندگان مجلس عمل کنند و دوره آنها را تا امکان دارد به تعویق بیندازند.

بشر دوست اظهار می کند که بیشتر نماینده های مجلس توسط رهبران حکومت خریده شده اند و افزود: یکی از دلایلی که ع و غ به اصلاح نظام انتخاباتی توجه نمی کند این است که ع و غ با این مجلس نمایندگان خوشحال هستند. چرا که آنها از این رهبران حمایت می کنند. تمام موضع گیری هایی که می کنند فعلاً در حمایت رهبران حکومت است. اگر صد نفر نماینده مجلس قانون مدار و با وجدان در پارلمان وجود داشت هیچ کدام از این نامزد وزیرانی که حالا وارد کابینه شده اند نمی توانستند رای بگیرند چرا که هیچ کدام شرایط قانونی را ندارند. با این وکیلانی که وجود دارد این رهبران می توانند ساعات خود را بگذرانند، وقت گذرانی و خوش گذرانی کنند و حکومت کنند.

وی دلیل عدم ایجاد کمیسیون اصلاح انتخاباتی را کشمکش های ع و غ دانسته و گفت: یکی از کشمکش های اصلی رهبران، داخل حکومت بر سر ایجاد ترکیب کمیسیون اصلاح انتخاباتی است. اگر تعداد بیشتری از افراد ع در این کمیسیون باشند امکان دارد نماینده هایی که رای می آورند و انتخابات را می برند از گروه وی باشد و بالعکس اگر تعداد بیشتری از تیم غ باشد بیشتر نماینده ها از گروه وی است. پس این کشمکش ها هم به این زودی و آسانی حل نمی شود.

این نماینده مجلس بسیاری از وکیلان مجلس را افرادی خودخواه و خودمحور دانسته و در خصوص پایان کار آنها در پارلمان عنوان کرد: بسیاری از نماینده های پارلمان پیشت میکروفون مجلس می آیند و می گویند ما می خواهیم هرچه زودتر انتخابات پارلمانی برگزار شود اما در حقیقت اینگونه نیست. آنها می خواهند تا می توانند وقت خود را تمدید کنند و مدت بیشتری در مجلس بمانند. رییس جمهور هم که اراده ای برای برگزاری انتخابات پارلمانی ندارد. پایان ماه سرطان که حدود بیست روز دیگر است پایان دوره کار اعضای پارلمان است در این زمان نماینده های پارلمان باید از مجلس بیرون می آمدند و برای برگزار نکردن انتخابات اعتراض می کردند اما هیچ کدام از آنها چنین کاری نمی کنند. آنها بر خلاف ادعایشان از باقی ماندن در پارلمان راضی هستند ولو اینکه غیر قانونی باشد.

وی ادامه داد: برخی نمایندگان در پارلمان ستون فقرات ع و غ هستند. حاج ظاهر نایب اول مجلس در یکی از جلسات اعلام کرد که ما هستیم و می مانیم. اینها طرفدار ع و غ هستند و دوست دار این هستند که انتخابات برگزار نشود یا بسیار دیرتر برگزار شود. اگر انتخاباتی دیگر برگزار شود امکان دارد اینها دیگر نباشند و کسانی بیایند که ع و غ دیگر نتوانند هر کار که دلشان می خواهد انجام دهند. از طرفی هم اکنون در حدود ده ولایت افغانستان در حال جنگ است. نماینده هایی که از این شهرها هستند دیگر نمی توانند به این شهر ها رفته و کمپاین های انتخاباتی راه بیندازند چرا که ناامنی است. پس آنها هم شدیدن می خواهند که وقت دوره پارلمان همچنان تمدید شود.

بشردوست در پایان گفت: اگر این افرادی که فعلاً در کشور حاکم هستند، همچنان باشند و مردم به فکر قوم گرایی، مذهب، زبان، تنظیم و معیارهای غیر اسلامی و غیر ملی بگردند احتمال دارد که اصلاحات ممکن نباشد. دموکراسی، دین، مذهب، قوم برای سیاستمداران یک وسیله چور و چپاول شخصی است. امروز منافع ملت اصلاً اهمیتی ندارد.