17 جدی 1393 - یادداشت

طرح تجزیه افغانستان و منطقه در دستور کار آمریکا

طرح تجزیه افغانستان و منطقه در دستور کار آمریکا

این روزها صحبت از نقشه های بزرگ آمریکا برای منطقه و افغانستان بحث محافل سیاسی کشور و برخی کشورهای همسایه است. شنیده می شود که طرح تجاوز روس ها به افغانستان از جمله نقشه های بزرگ آمریکا در منطقه بوده است تا بدین وسیله ابرقدرت بزرگ منطقه و جهان یعنی روسیه در افغانستان شکست بخورد و بعد قسمتی از کشورهای اتحاد جماهیر شوروی به اروپا بپیوندند و قسمتی هم از این کشورها با آمریکا هماهنگ شوند.

در این اواخر نیز بحث جهانی کردن گروهی برسر زبان ها است که دست پرورده آمریکا بوده در تمام مدت ساز مخالفت با امنیت را کوک کرده اند. سفر مقام های طالبان به چین نیز در همین راستا است.

چند تن از مقام های گروه طالبان در نوامبر سال گذشته از قطر به منظور بیان مواضع طالبان در رابطه با صلح به چین سفر کردند گفته می شود که این مقام های طالبان یک بسته پیشنهادی برای حکومت افغانستان نیز داشته اند.

 

همایون همایون رییس کمیسیون امور دفاعی مجلس نمایندگان، آمریکا را دخیل در این سفر دانسته و گفت: مشکل افغانستان مشکل داخلی و منطقه ای است و ما نمی توانیم حرف هایی را باور کنیم که به خاطر آنها در طول سی سال، ده ها بار فریب خوردیم. آمریکایی ها سیزده سال در افغانستان بودند آنها به هدف و پلان خود رسیدند. آمدن نیروهای ناتو به افغانستان صرفاً به خاطر تجزیه کردن و از بین بردن کشورهای همسایه ما که یکی پاکستان و دیگری ایران است. آمریکایی ها کوشش نمودند که به ترتیبی از داخل ایران مشکل بزرگی برای این کشور ایجاد کنند که این کار را نتوانستند. حالا می خواهند که با تجزیه افغانستان هر دو کشور را تجزیه کنند. به همین ترتیب طالبان را آلت دست خود قرار دادند تا به این هدف دست یابند. ایجاد بخش عمده ای از طالبان به دست خود آمریکایی ها بوده است.

 

وی سفر دو رهبر ارشد طالبان را برنامه ای از جانب آمریکا دانسته افزود: این سفرها برای مشروعیت بخشیدن به طالبان است و انگیزه صلح ندارد. مشروعیت بخشیدن طالبان در شرایط فعلی به نفع آمریکا است چرا که طالبان در افغانستان خواهان این هستند که چندین ولایت باید به آنها سپرده شود. این ولایات همان ولایاتی است که اگر به نیروهای طالب سپرده شود کشور به سوی تجزیه و به سوی بحران می رود.

 

همایون در ارتباط با عجولانه بودن یا نبودن حمله ای که جهانیان در سال 2001 به افغانستان انجام دادند گفت: آوردن صلح در افغاستان 5 درصد به دست خود کشور است، 30 درصد دیگر به دست کشورهای منطقه و اما 65 درصد دیگر به دست آمریکایی ها است. آمریکا یک نیروی بزرگ است. کشوری است با اردوی بسیار قوی که درمورد امنیت هر کاری می تواند بکند. تصمیم آمریکایی ها در طول تاریخ هیچگاه عجولانه نبوده است.

 

رییس کمیسیون امور دفاعی مجلس نمایندگان، تسویه حساب آمریکا با روسیه را در افغانستان دیده نابودی سلاح های روسی را یکی از انگیزه های آمریکا ذکر کرده افزود: آنها پیش از اینکه به افغانستان بیایند در قدم اول تقریبا ده سال با نظام داکتر نجیب از طرق مختلف جنگیدند. آمریکایی ها می دیدند که در افغانستان سلاح های جنگی سنگین و قوی موجود است و کسی پیدا خواهد شد که این سلاح سنگین را در مقابل شان استعمال کند به همین دلیل نیروی طالب را ایجاد کردند تا این سلاح ها در بین خود ما مصرف شود، تقریبا همین طور هم شد. همچنین دلیل اینکه روس ها این سلاح ها را در افغانستان گذاشته بودند این بود که مجاهدین به زودی نتوانند به سرحدات اتحاد جماهیر شوروی برسند. کسی باید پیدا شود تا مقاومتی در مقابل مجاهدین ایجاد کند، این به نفع روس ها شد تا ده سال فرصت پیدا کنند تا از سرحدات خود دفاع کنند. هنگامی که آمریکایی ها متوجه شدند که حالا شرایط فراهم است که داخل افغانستان شوند از فرصت استفاده کردند و داخل شدند. تصمیم آنها برای آمدن به افغانستان از سی سال و یا چهل سال قبل بود.

 

وی تامین صلح در نظام فعلی را غیر ممکن دانست طرح تجزیه منطقه ای را یکی از توطئه های آمریکا در افغانستان دانست و افزود: تا وقتی که کنترل هر دو نظام چه نظام طالبان و چه حکومت افغانستان از یک نقطه باشد به هیچ وجه صلح نمی تواند به کشور بیاید یک نقطه کنترل است که هر دو طرف یعنی طالبان و حکومت را کنترل می کند. آمریکا این کنترل کننده است و مصارفی که در افغانستان انجام می دهد به قصد این است که دو کشور ایران و پاکستان را تجزیه کند. سلاح اتمی که پاکستان دارد باید گرفته شود ایجاد سلاح نوی که ایران می خواهد نباید به ثمر برسد و بالاخره اینجا به کشورهای خورد و کوچکی مثل پشتونستان، خراسان نوین، بلوچستان و اسماعیلستان تقسیم شود. در این نظام موجود هیچ گاه صلح به افغانستان آورده نمی شود.

همرسانی کنید!