طالبانی که به داعش نپیوسته اند

طالبان به عنوان نیروهایی که عدم امنیت را در افغانستان به وجود می آورند و به عنوان مخالفان نظامی حکومت، در سیزده سال گذشته کشتار زیادی را در کشور به راه انداختند. حالا زمزمه هایی از پیوستن همین طالبان برای میز مذاکره و صلح شنیده می شود. آیا طالبان راضی شده اند که از جنگ دست کشیده و صلح کنند؟ یا اینکه پروژه طالبان رو به پایان است و داعش به عنوان پروژه ای جدید قرار است روی کار بیاید و پاکستان از این پروژه مختومه و رو به پایان خواهان امتیازگیری است؟

جنرال زلمی وردک آگاه امور نظامی در برنامه «راه حل» گفت: در حال حاضر به خاطر وجود داعش پاکستانی ها مجبور هستند که سیاست خود را تغییر دهند. سخنان پرویز مشرف را شنیدیم که گفت:« به خاطر دوستی حامد کرزی با هندوستان ما کوشش می کردیم توسط طالبانی که بخش نظامی ما آن را تربیت می کنند در افغانستان فشار وارد کنیم تا کرزی تغییر مسیر سیاست بدهد و دوستی خود را با ما برقرار کند و با هند قطع رابطه نماید.» با آمدن حکومت وحدت ملی و رفتن اشرف غنی به چین، پاکستان و عربستان نشان می دهد که پاکستانی ها باید تغییر مسیر سیاست بدهند. شرایط، چنین چیزی را ایجاب می کند. چرا که در افغانستان در حال حاضر رقابتهای ابرقدرتهای جهان موجودیت دارد و استخبارات منطقه مانند یک ابزار در آنجا کار می کند.

وی گروهی از طالبان را متمایل به صلح می داند که به داعش نپیوسته اند و افزود: داعشی هایی که در افغانستان وجود دارند همان طالبانی هستند که به پروژه داعش تمایل پیدا کرده و پیوسته اند. بنابراین آن عده از طالبانی که از جنگ خسته هستند به پروسه صلح می پیوندند و کسانی که تمایل به صلح ندارند تحت عنوان جدیدی که به نام داعش است فعالیتهای خود را ادامه می دهند. امروز در منطقه لوگر طالبانی که قبلاً زیر پرچم سفید طالبان فعالیت داشتند امروز پرچم خود را تغییر داده و داعشی شده اند.

وردک زمینه ایجاد صلح در افغانستان را توافق قدرتهای حاضر در منطقه می داند و می گوید: استخبارات منطقه یک نوع ابزار است تا رقابتهای ابرقدرتها در منطقه جغرافیایی افغانستان موجودیت داشته باشد. ابن رقابت بر سر نظارت منطقه و داشتن قدرت در آسیا و ذخایری که در این منطقه وجود دارد است. بنابراین تا زمانی که قدرتها باهم به توافق نرسند افغانستان میدان جنگ قرار گرفته و می گیرد. هر قدرت یا کشوری که به افغانستان یورش برده و اینجا را اشغال کرده بود به خاطر در دست گرفتن منطقه بود.قدرتهایی مانند انگلستان، هندوستان، شوروی که سالها پیش به اینجا آمده بودند.

وی راه حل بیرون آمدن افغانستان از بحرانهایی که در آن قرار دارد را سیاست خارجی درست دانسته و عنوان کرد: راه حل این است که سیاستمداران ما به جزمنافع خود را در نظر داشتن، روی منافع شخصی خود کار کردن، ابزار بیگانه ها قرار گرفتن، قربانی کردن هم وطنانمان و وطن را با رکود مواجه ساختن برای بیرون آمدن از این مساله بیندیشند. آنها باید سیاست خارجی خود را طوری ترتیب دهند که تعادل بین رقابت های ابر قدرتها به وجود بیاید تا کشور را از این شرایطی که در آن قرار دارد، بیرون بیاورند.