صدایی که باید به همه جهان برسد

تصمیم هایی که مردم گرفته اند، همیشه تصمیم هایی منطقه ای بوده است. این تظاهرات هم سرچشمه از تصمیم منطقی مردم بود. تلاش ما این بود که صدا به گوشه گوشه دنیا برسد که در این کشور ستم و تبعیض و بی عدالتی و بی تفاوتی وجود دارد. صدا باید به همه جهان برسد که اشرف غنی متعصب است و رفتارهای تبعیض آمیز دارد. آنهایی که این فرد را حمایت کردند و بر مردم تحمیل کردند باید بشنوند.

ده ها هزار نفر در افغانستان تظاهرات کردند و صدای خود را در برابر نابرابری ها و بی عدالتی ها بلند نمودند. این تظاهرات چگونه به یکباره برگزار شد؟ آیا این تظاهرات نتیجه ای در برداشته است؟

ذوالفقار امید رییس حزب کار و توسعه در برنامه «راه حل» گفت: تظاهرات افغانستان در طی یک قرن گذشته بی سابقه بوده است. این حرکت یک حرکت میلیونی و مردمی بوده و این تظاهرات، تظاهرات قرن بیست و یک نامیده شد. در این مظاهره از تمام اقشار و مردم افغانستان به حرکت درآمده بودند. این حرکت به خاطر قربانی های سربریده شده انجام شده بود چرا که این جنایت در طول تاریخ بشریت بی سابقه بود و در هیچ گوشه ای از دنیا این اتفاق نیفتاده که یک دختر نه ساله سربریده شود. این جنایت نوعی نسل کشی و جنایت علیه بشریت است.

وی در خصوص شرکت کنندگان در اعتراض اظهار کرد: این حرکت، مردمی بود. کسانی که وجدان بیدار داشتند و کسانی که انسانیت را حس می کردند و به ارزش های انسانی متعهد و پایبند بودند شرکت کرده بودند. این مردم انزجار خود را از ارگ و بی تفاوتی های آنان در برابر مردم نشان دادند.

امید اشرف غنی را فردی متعصب و دولتش را دولتی قوم گرا خوانده و گفت: حادثه سربریدن، یک زمینه قبلی دارد. بعد از به قدرت رسیدن حکومت جدید، ملت شریف هزاره از قدرت کنار زده شدند و ادارات کلیدی از آنها گرفته شد. هفت وزارتی که در بن به قوم هزاره داده شده بود و اداره امور که به جای یک ولایت کلیدی داده شده بود و دو معاونت ریاست جمهوری تقلیل به سه وزارت درجه سه کرد. بعد از آن مساله گروگان گیری اتفاق افتاد که به تفکیک هویت قومی رخ داد. به خاطر بی توجهی و بی تفاوتی دولت، خصوصاً ارگ ریاست جمهوری این موضوع به یک فرهنگ تبدیل شد و افراد بیشتری به گروگان گرفته شدند و زنان و کودکان بی گناه نیز در میان آنان بودند. بعد از آن حادثه تاجران رخ داد و بعد از آن نیز حادثه دلخراش جلریز اتقاق افتاد و متاسفانه این جنایت ها علیه این قوم زنجیر وار انجام شد.

وی ادامه داد: تصمیم هایی که مردم گرفته اند، همیشه تصمیم هایی منطقه ای بوده است. این تظاهرات هم سرچشمه از تصمیم منطقی مردم بود. تلاش ما این بود که صدا به گوشه گوشه دنیا برسد که در این کشور ستم و تبعیض و بی عدالتی و بی تفاوتی وجود دارد. صدا باید به همه جهان برسد که اشرف غنی متعصب است و رفتارهای تبعیض آمیز دارد. آنهایی که این فرد را حمایت کردند و بر مردم تحمیل کردند باید بشنوند.

رییس حزب کار و توسعه در مورد اوضاع تظاهرات گفت: مردم به طور مسالمت آمیزی تظاهرات کردند و هیچ کار غیر قانونی در کنار آن انجام ندادند. به هیچ چیز آسیب نرساندند. در مسیری که مردم مظاهره کردند حتی یک گل شکسته نشد، حتی به یک دکان سنگی زده نشد و یا به یک موتر که در راه بوده آسیبی نرسید. هیچ گونه استفاده سیاسی در این تظاهرات نبود و هیچ انحرافی هم در آن ایجاد نشد. مردم فقط صدای عدالت خواهی خود را به گوش دولت و جهانیان رساندند. ما از ساعت ده صبح روز تظاهرات تا سه عصر، بیست و دوبار قطعنامه را خواندیم تا شاید اشرف غنی و اطرافیانش به هوش بیایند و بیایند از این حرکت میلیونی قدردانی و تشکر کنند اما اشرف غنی این کار را نکرد بلکه به مردم توهین کرد، به مردم پوزخند زد و مردم را تمسخر نمود. از این لحاظ مردم مجبور شدند به اشرف غنی نیم ساعت وقت بدهند تا در صورتی که به خواسته ها عمل نکند، داخل خواهند شد.

امید دولت را دولتی دروغگو خوانده و افزود: متاسفانه بعد از قبول اشرف غنی برای صحبت در مورد خواسته های مردم، دسیسه ای از جانب حکومت جور شد و نمایندگانی داخل ارگ شدند که از جانب مردم نبودند. آنها از جانب ارگ بودند و بسیار چاپلوسانه صحبت می کردند. این خلاف قول هایی بود که اشرف غنی داده بود. اشزف غنی انسان دروغگویی است چرا که قول داده بود صدای نماینده های مردم از طریق تلویزیون ملی پخش شود اما یکبارهم پخش نشد اما صحبت های این گروهی که با توطیه گزینش شده بود شش بار از تلویزیون پخش شد. مردم باید بدانند که صحبت های نمایندگان واقعی آنها پخش نشد و حتی یک مورد از مواد قطعنامه هم عملی نشد. خواسته هایی که در این قطعنامه آمده بود خواسته های بسیار کوچکی بودند که در برابر بزرگترین فجایع بودند.