16 میزان 1394 - یادداشت
موثرترین و بهترین نیرو برای این کار سران مجاهدین هستند. آنها باید در چوکات اردوی ملی و پولیس به صورت قانونمند وارد شوند تا بتوانند به صورت قانونی در دفاع از افغانستان قرار بگیرند.
به دنبال حملات تهاجمی سنگین طالبان در بخش هایی از کشور به ویژه ولایت های شمالی، حکومت وحدت ملی تصمیم دارد تا سران جهادی را در برابر طالبان در زیر سایه نیروهای امنیتی بسیج و تجهیز سازد. معاون ریاست عمومی امنیت ملی، در سفری به ولایت بدخشان می گوید که حکومت برای تقویت و پشتیبانی از نیروهای دولتی این تصمیم را گرفته است اما برخی از نهادهای مدافع حقوق بشری، از جمله سازمان عفو بین الملل از عملکرد و شرکت نیروهای غیر قانونی در نبرد با طالبان نگران است و می گوید که در موجودیت نیروهای امنیتی هیچ نیازی به دیگر نیروها نیست. اما آیا ادغام نیروهای فرماندهان جهادی با نیروهای امنیتی می تواند در امنیت سازی و تقویت نیروهای دولتی کمک کند؟
محمد اکرام اندیشمند نویسنده و پژوهشگر در برنامه «فراخبر» گفت: دولت افغانستان باید مدتها قبل این کار را می کرد و از نیروهایی که امتحان خود را در گذشته، در دفاع از افغانستان، در برابر تجاوز خارجی ها پس دادند استفاده می کرد. در شرایط فعلی این کار یک نیاز مبرم است چرا که افغانستان در برابر یک جنگ اعلام ناشده و تجاوز مستقیم و غیر مستقیم ارتش و استخبارات نظامی پاکستان قرار گرفته و طبیعی است که در ولایات، باید از تمام ظرفیت ها در دفاع از تمامیت ارضی، حاکمیت ملی و استقلال افغانستان استفاده کند.
وی فرماندهان جهادی را بهترین انتخاب در کنار نیروهای امنیتی کنونی می داند و می گوید: موثرترین و بهترین نیرو برای این کار سران مجاهدین هستند. آنها باید در چوکات اردوی ملی و پولیس به صورت قانونمند وارد شوند تا بتوانند به صورت قانونی در دفاع از افغانستان قرار بگیرند. اگر این کار انجام شود دشمن به سرعت سرکوب می شود و صلح و ثبات با سرعت بیشتری حاکم می شود.
اندیشمند ادامه داد: در نیروهای امنیتی کنونی افغانستان مشکلاتی وجود دارد. آنها در فرصتی کوتاه که برای تعلیم و تربیت نظامی کافی نیست، آموزش می بینند و به جبهات جنگ فرستاده می شوند. از طرفی در بسیاری از آنها روحیه کافی و لازم برای جنگ ایجاد نمی شود. اگر نیروهای مجاهدین وارد عرصه شوند طبیعی است که این حالت تغییر می خورد. آنها برای جنگ روحیه بالاتری دارند و بسیار کمک کننده خواهند بود.
این پژوهشگر معتقد است تمامی اقوام و مذاهب باید در دفاع از افغانستان مشارکت داشته باشند و افزود: در دفاع از افغانستان، از تمام ظرفیت ها باید کار گرفته شود. تروریزم و تروریست ها از جمله طالبان یک هویت قومی ندارند، تروریست، دین و مذهب، قوم و ملت ندارد. می بینیم که تروریست علیه قوم، مذهب، مردم و دین خود عمل می کند و حتی علمای دین را در مسجد می کشد. این نشان می دهد که ما در برابر پدیده ای که به هیچ کدام از ارزش های ملی ما احترام قایل نیست روبه رو هستیم.
وی وارد شدن نیروهای جدید را مشروط به وارد شدنی قانونمند می داند تا از اشتباهات گذشته پیشگیری شود و گفت: هر گونه عمل و حرکتی که اردو و پولیس ملی افغانستان را تضعیف کند، نادرست است، تروریست ها باید توسط اردوی افغانستان شکست داده شوند. هر عملی که صورت می گیرد و هر نیرویی که در کنار اردوی افغانستان می ایستد و از افغانستان حمایت می کند باید قانونمند شود و در این میان باید اردو و در نهایت دولت تقویت شود. بدون اینکار ما به هر راهی که برویم نادرست است و اشتباهات گذشته تکرار می شود و این موضوع به نفع افغانستان نیست.
اندیشمند ادامه داد: اگر این نیروها جدا از اردوی افغانستان بجنگند، هرچند که در برابر طالبان بجنگند، پیامد خوبی نخواهد داشت. چرا که نوعی تقسیم قدرت به حساب می آید و اقتدار دولت زیر سوال می رود. دولت باید از این فرصت استفاده کند و این نیروها را در ساختار نظامی افغانستان جابه جا و قانومند سازد و از تجربه، توانایی و ظرفیت آنها در تقویت حاکمیت ملی و اردو استفاده کند.